Τελικός Champions League: Όποια ομάδα κερδίσει θα είναι όντως η καλύτερη της Ευρώπης;
Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο -έτσι είναι το Champions League. Πρωταθλητής στο τέλος είναι αυτός που κερδίζει τον τίτλο και όχι αυτός που κάνει τις πιο πολλές νίκες ή βάζει τα πιο πολλά γκολ. Και οι Τσέλσι και Μπάγερν κατάφεραν ν' αποκλείσουν (με το σπαθί τους) τις δύο ομάδες που όλοι ευχόμασταν να δούμε σε έναν τελικό Champions League που θα τον θυμόμασταν για πάντα.
Τι να κάνουμε λοιπόν; Αυτές έχουμε, με αυτές θα πορευτούμε. Ας μας επιτραπεί, όμως, να ακτινογραφήσουμε για λίγο το ποιες ομάδες ακριβώς θα δούμε απόψε να αναμετρώνται για τον τίτλο της καλύτερης στην Ευρώπη, στο Allianz Arena του Μονάχου. Από τη μία είναι η Τσέλσι, που τερμάτισε 5η στο Πρωτάθλημα της Αγγλίας. Δηλαδή, σε θέση που δεν της δίνει καν την πρόκριση στο επόμενο Champions League -εκτός κι αν σηκώσει το τρόπαιο απόψε και παίξει εκεί και του χρόνου, ως υπερασπίστρια του τίτλου. Από την άλλη είναι η Μπάγερν Μονάχου που όλη τη χρονιά βρισκόταν πολύ μακριά από την Ντόρτμουντ και που ήθελε τουλάχιστον να τής "σπάσει" το νταμπλ, κερδίζοντας το Κύπελλο Γερμανίας. Ματαίως. Στον τελικό διασύρθηκε με 2-5...
Από 'κει και πέρα, η έλλειψη ποιότητας (ας μην είμαστε άδικοι -και οι δύο είναι σπουδαίες ομάδες, αλλά όχι τόσο σπουδαίες όσο έχουν υπάρξει στο παρελθόν) θα φανεί ακόμη περισσότερο στις ενδεκάδες που θα παραταχθούν στο γήπεδο. Επτά από τους παίκτες που πρωταγωνίστησαν ολόκληρη την σεζόν θα λείψουν, λόγω καρτών. O ανόητος κανονισμός της UEFA για το Champions League που επιμένει να μην "δίνει χάρη" στις ομάδες που φτάνουν στον τελικό και να καταδικάζει έναν παίκτη να χάνει το πιο σημαντικό ματς της χρονιάς επειδή έφαγε μια κάρτα στον ημιτελικό (την προηγούμενη θα μπορούσε να την είχε φάει δέκα ματς πριν...), θα στερήσει στην Μπάγερν τις υπηρεσίες των Λουίζ Γκουστάβο, Νταβίντ Αλάμπα, Χόλγκερ Μπατστούμπερ και στην Τσέλσι τον αρχηγό της, τον Τζον Τέρι, αλλά και τους Ραμίρες, Ραούλ Μεϊρέλες και Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς. Δεν έχει πολύ νόημα να αναλύσουμε ποιος βλάπτεται περισσότερο από αυτό (τα έχουμε, άλλωστε γράψει ήδη όλα εδώ), όσο το ότι είναι πολύ κρίμα να λείπει το 33% των παικτών που θα αποτελούσαν την ιδανική 22άδα του τελικού.
Μετά είναι και το θέμα των εκτός των δύο φιναλίστ φιλάθλων. Στην Αγγλία η Τσέλσι πρέπει να είναι η πιο μισητή ομάδα της δεκαετίας (με την Μάντσεστερ Σίτι να προσπαθεί από φέτος να της κλέψει τον τίτλο), λόγω των χρημάτων που έχει ρίξει ο Αμπράμοβιτς. Οι Άγγλοι φίλαθλοι δεν γουστάρουν αυτόν τον νεοπλουτισμό και την προσπάθεια της Τσέλσι να "αγοράσει" τίτλους. Η ποδοσφαιρική τους ιστορία και παιδεία τούς έχει μάθει να λατρεύουν τις ιστορίες τύπου Σταχτοπούτας και τα μεγάλα έπη. Χίλιες φορές να έβλεπαν στον τελικό την Νότιγχαμ Φόρεστ ή την Μπλάκμπερν, παρά την Τσέλσι. Στην Γερμανία, πάλι, όπου η κουλτούρα του τοπικού συλλόγου είναι ανεπτυγμένη όσο πουθενά αλλού, οι μόνοι φίλαθλοι που υποστηρίζουν την Μπάγερν στα διεθνή ματς είναι οι δικοί της. Οι υπόλοιποι Γερμανοί μάλιστα, την αποκαλούν κοροϊδευτικά "Μπάγερν Χόλιγουντ", αφού είναι η πιο κλασσική εκπρόσωπος της Γερμανίας στην Ευρώπη, με παίκτες - σταρ και λίγο τουπέ, και σνομπάρει την Μπουντεσλίγκα ακόμη και σε τόσο μεγάλο βαθμό -όπως φέτος- που να μην διεκδικεί τίποτε.
Στο τέλος, είναι η κούραση. Τις είδαμε και τις δύο στους ημιτελικούς να δυσκολεύονται να αποδώσουν στα τελευταία λεπτά. Και όλοι ξέρουμε ότι σε δύο εβδομάδες ξεκινάει το Euro 2012, όπου θα δούμε πολλούς από τους σταρ της αποψινής βραδιάς -ειδικά από την πλευρά της Μπάγερν που είναι η ραχοκοκκαλιά της Εθνικής Γερμανίας. Αλλά ας σταματήσουμε την γκρίνια εδώ. Ό,τι και να λέμε εμείς, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορεί κανείς να προδικάσει τι θα συμβεί σε έναν τελικό. Και οι δύο ομάδες που θα παραταχθούν απόψε στο γήπεδο μπορεί να θέλουν να μας διαψεύσουν με τον πιο θεαματικό τρόπο και τελικά να απολαύσουμε έναν αγώνα που θα μάς μείνει αξέχαστος. Μακάρι! - Παναγιώτης Χριστόπουλος