Παπαπέτρου: «Τώρα, νιώθω πιο έτοιμος» (video)

Ο 19χρονος φόργουορντ αποχώρησε πέρυσι από το πανεπιστήμιο του Τέξας, για να συνεχίσει την καριέρα του στον Πειραιά. Κατά την παρουσία του στο διεθνούς φήμης καμπ του Τρεβίζο παραχώρησε συνέντευξη στο DraftExpress και παραδέχθηκε πως ήθελε να ζήσει την εμπειρία της Ευρωλίγκας, ενώ πλέον νιώθει πιο έτοιμος. Αναλυτικά τα όσα είπε...

Για την εμπειρία του στο Eurocamp: «Είναι πολύ ωραία, έχει πολλούς προπονητές ΝΒΑ και μπασκετικό κόσμο και είναι σπουδαία εμπειρία να παίζεις και να διαγωνίζεσαι με αυτά τα παιδιά. Ήταν κάτι που ήθελα και η ομάδα μου μού επέτρεψε να έρθω. Πάντα άκουγα για το καμπ και ήθελα να έρθω εδώ».

Για το τι θα έλεγε για τον εαυτό του: «Φέρνω ενέργεια στην ομάδα. Μου αρέσει να είμαι ανταγωνιστικός και να παίζω γρήγορα. Το μεγαλύτερο πράγμα για εμένα είναι να νικάω. Αν κάνω αυτά που πρέπει για να νικήσει η ομάδα μου είναι το μεγαλύτερο πράγμα για εμένα. Θέλω τρόπαια κι αν βοηθάω την ομάδα μου να φθάνει σε τίτλους είναι το καλύτερο για εμένα. Δεν άρχισα καλά στη χρονιά, γιατί έσπασα τη μύτη μου, μετά είχα πρόβλημα με τη μέση. Δούλεψα πολύ σκληρά, με περισσότερες προπονήσεις, μετά πήρα περισσότερο χρόνο συμμετοχής κι ευκαιρίες. Οι συμπαίκτες μου με βοήθησαν».

Για την απόφασή του να έρθει στην Ελλάδα: «Δεν ήθελα να αφήσω τις σπουδές μου, έπρεπε να θέσω προτεραιότητες, όμως. Δεν ήταν θέμα το οικονομικό, αλλά ήθελα να παίξω και να πάρω ευκαιρίες για να εξελιχθώ. Στον Ολυμπιακό ήξερα ότι θα γίνω καλύτερος κι ότι θα έχω μέλλον. Δεν έχει σημασία για το ΝΒΑ, όποιος κι αν είμαι, ό,τι κι αν κάνω. Έπρεπε να πάρω μία απόφαση. Πήρα την απόφαση. Έπρεπε να γίνω ο καλύτερος παίκτης που μπορούσα και με βοήθησε. Ήθελα να έχω αυτή την εμπειρία της Ευρωλίγκας πριν από τα υπόλοιπα παιδιά του πανεπιστημίου. Ήμουν 19 όταν έπαιξα κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Τώρα, νιώθω πιο έτοιμος».

Για το ΝΒΑ: «Είναι το όνειρό μου να πάω στο ΝΒΑ, είναι κάτι που πάντα ήθελα, πήρα την απόφαση στα 15 μου να πάω σε σχολείο στις ΗΠΑ. Τώρα, είμαι στον Ολυμπιακό. Είναι η ομάδα μου, έχω συμβόλαιο για τα επόμενα δύο χρόνια. Είναι, όμως, ένα όνειρο που θέλω να γίνει πραγματικότητα».