Τρίκαλα: Η «έξυπνη» πόλη των θρύλων, των κάστρων και των πέτρινων γεφυριών
Κάθε χειμώνα που πάμε στα Τρίκαλα, αφήνουμε κι ένα μικρό κομμάτι της καρδιάς μας στα σοκάκια και τους ζεστούς ανθρώπους της πόλης. Όταν ξαναπηγαίνουμε, ψάχνουμε να το βρούμε.
Μύθοι και θρύλοι, κάστρα και βυζαντινές εκκλησίες, πέτρινα γεφύρια και ποτάμια. Πλούσια λαογραφία και μουσική παράδοση, παραδοσιακή αρχιτεκτονική, εκλεκτές τοπικές γεύσεις και φιλόξενοι άνθρωποι. Τα Τρίκαλα, η πατρίδα του Τσιτσάνη και του Μητροπάνου, που φτάνει πίσω στο 3.000 π.Χ., μας προ(σ)καλεί να ανακαλύψουμε τις ιστορίες της.
Αν και είναι ένας προορισμός που τον βρίσκουμε ενδιαφέρον όλες τις εποχές του χρόνου, τα Τρίκαλα ταιριάζουν περισσότερο στον χειμώνα (ή το αντίστροφο;). Γιατί, όμως;
#1 Ο Ληθαίος ποταμός έχει άλλη χάρη τώρα
Πολυφωτογραφημένος - και όχι άδικα. Ο παραπόταμος του Πηνειού, που χωρίζει στα δύο την πόλη, είναι γεμάτος πανύψηλα δέντρα στις όχθες του και τις τρεις από τις τέσσερις εποχές δίνουν στην πόλη μοναδικά χρώματα. Τώρα που στέκεται «γυμνός», είναι επιβλητικός και, παρά τις πολυκατοικίες τριγύρω, νομίζεις ότι περπατάς σε κάποιο ορεινό χωριό της περιοχής -και όχι μέσα στην πόλη.
#2 Η Παλιά Πόλη στα «γκρίζα» δεν παίζεται
Βρισκόμαστε ακριβώς κάτω από το φρούριο, το βυζαντινό κάστρο των Τρικάλων. Εκεί συναντάμε μία γειτονιά της Παλιάς Πόλης γεμάτη πλακόστρωτα δρομάκια και παραδοσιακά διώροφα αρχοντικά, με έντονα χρώματα και χαγιάτια, ιδανική για χειμερινές βόλτες μετά συννεφιάς. Η φράση «αρχιτεκτονικός θησαυρός» μάλλον είναι κλισέ για να χαρακτηρίσουμε το Βαρούσι.
#3 Η πιο in γειτονιά των Τρικάλων
Κατηφορίζοντας, φτάνουμε στην πιο in γειτονιά των Τρικάλων (και το άλλο μισό της Παλιάς Πόλης). Στα σοκάκια βλέπουμε ταμπέλες που μαρτυρούν ότι η συνοικία κάποτε ήταν γεμάτη παλαιοπωλεία, βιοτεχνίες, εργαστήρια και… μανάβικα, ενώ σήμερα εκεί επιβιώνουν κάποια μαγαζιά όπως δισκοπωλεία. Τώρα είναι γεμάτη καφετέριες, μπαρ και ταβέρνες. Κάποιες, μάλιστα, έχουν και τζάκι, δημιουργώντας τη ζεστή, σπιτική ατμόσφαιρα που αναζητάμε, ειδικά τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες.
Special tip: Για να ανακαλύψουμε τα Μανάβικα, είναι καλύτερα να τα περπατήσουμε νωρίς το πρωί, πριν γεμίσουν ντόπιους και τουρίστες. Και τότε είναι που θα μεταφερθούμε σε μία άλλη εποχή.
#4 Απόκοσμα Μετέωρα
Ο χειμώνας είναι το πιο κατάλληλο σκηνικό για τα κοντινά Μετέωρα, που υπολογίζεται ότι άρχισαν να σχηματίζονται πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια. Ειδικά αν πετύχουμε ομίχλη, οι απότομοι βράχοι μάς κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε σε έναν μυστήριο, αρχέγονο κόσμο.
Κάτι που εντείνεται καθώς επισκεπτόμαστε κάποιο (ή κάποια) από τα έξι μοναστήρια που κατοικούνται σήμερα και υποδέχονται κόσμο. Άνθρωποι που έχουν επιλέξει τις σιωπές των βράχων, διάδρομοι και κελιά που κουβαλάνε μυστικά και ιστορίες.
#5 Τοπικά πιάτα που μας κρατάνε ζεστούς
Όσο πιο χαμηλή η θερμοκρασία, τόσο περισσότερο απολαμβάνουμε το φαγητό. Και στα Τρίκαλα θα βρεις γεύσεις και συνταγές που δεν τις συναντάς αλλού.
Η Θεσσαλία φημίζεται για τις πίτες της, είναι πραγματική τέχνη η ετοιμασία τους. Μάλιστα, εδώ θεωρούνται κανονικό γεύμα, και όχι απλό ορεκτικό. Δεν φεύγουμε από τα Τρίκαλα αν δεν δοκιμάσουμε μπατζίνα και πλαστό, την κολοκυθόπιτα και χορτόπιτα χωρίς φύλλο, αντίστοιχα, τα λουκάνικα με πράσο (κάθε μπουκιά και αναστεναγμός, ψάχνουμε να αγοράσουμε για το σπίτι), και το γαλοτύρι.
Από παραδοσιακά γλυκά, το στομάχι μας κάνει πεταλούδες κάθε φορά που σκέφτεται τη σπάτουλα, το τοπικό γλυκό που μοιάζει με καρυδόπιτα με επικάλυψη κρέμας. Φυσικά, και τον χαλβά, που, αν και εμφανισιακά μοιάζει με αυτόν τον Φαρσάλων, η υφή του είναι πιο κρεμώδης και η γεύση του πιο γεμάτη.
Διαβάστε επίσης
Οι 5 κορυφαίες ταξιδιωτικές τάσεις του 2024: Αστροτουρισμός και ανταλλαγή σπιτιών
Μιλάνο: 5 λόγοι για να επισκεφθείς την πρωτεύουσα της μόδας, του Duomo και των ζυμαρικών
Στη Νορβηγία θα ζήσετε νύχτες... πολικές και θα θαυμάσετε το εντυπωσιακό Βόρειο Σέλας
