Μετέωρα, γιατί κάτι ξέρει η Unesco (photos)
H Unesco τα έχει χαρακτηρίσει Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Όσο σκεπτικισμό και να διαθέτετε οι θεόρατοι βράχοι από ψαμμίτη θα σας καθηλώσουν.
Τα μοναστήρια των Μετεώρων, που είναι χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνον επτά.
Μυστήριο καλύπτει τη δημιουργία τους. Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού γεωλόγου Αλεξάντερ Φίλιπσον, η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σ΄ ένα δελτοειδή κώνο από ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία.
Οι γεωλογικές μεταβολές των αιώνων ανύψωσαν και αποσφήνωσαν το τμήμα αυτό, όταν αποτραβήχτηκαν τα νερά στο Αιγαίο. Έτσι, αργότερα κατά την τριτογενή περίοδο που διαμορφώθηκαν οι αλπικές πτυχώσεις της οροσειράς της Πίνδου, αποκόπηκε αυτός ο κώνος από τη συμπαγή μορφή του, δημιουργώντας επιμέρους μικρότερους, αυτοί που υφίστανται σήμερα, και ανάμεσά τους τη κοιλάδα του Πηνειού ποταμού.
Το όνομα Μετέωρα αποδίδεται στον κτήτορα της μονής Μεγάλου Μετεώρου, τον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος ονόμασε «Μετέωρο» τον Πλατύ Λίθο στον οποίο ανέβηκε πρώτη φορά το 1344.
Αν τελικά κάνετε μια βόλτα προς τα εκεί και είστε τυχεροί να δείτε τα Μετέωρα τυλιγμένα στην ομίχλη θα έχετε μια πραγματική εμπειρία ζωής.
Πάμε όμως στα πιο ταπεινά. Η περιοχή φημίζεται για τα ψητά της και τις πίτες. Οπότε μόλις τελειώσετε με τη μοναστική ζωή και το μεγαλείο της φύσης οδεύστε προς τα τριγύρω χωριά για κοκορέτσι, κεμπάπ και λουκάνικο με πράσο. Αν δεν είστε φαν των κρεατικών οι πίτες της βλάχικης κουζίνας και η ψητή ή τηγανιτή σε φρέσκο βούτυρο πέστροφα θα σας χορτάσουν.
Φωτο: Νίκος Αθανασίου
.jpg)
