Κίνα: Από τους κήπους Γιουγουόν, στην «Βενετία» της Σαγκάης
Η ιστορία της Σαγκάης είναι συνυφασμένη με το νερό - με τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και τον ποταμό Χουανγκπού, αλλά λίγο έξω από την μεγαλούπολη, ο επισκέπτης εκπλήσσεται από μια πλωτή πολιτεία, το Ντζουτζατζάο, την λεγόμενη «Βενετία» της Σαγκάης.
Ο φακός του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων βρίσκεται στη «Βενετία» της Σαγκάης, αλλά και τους κήπους Γιουγουόν, ένα από τα πολλά αξιοθέατα της περιοχής. Μαθαίνουμε από την ξεναγό της Κινεζικής Εθνικής Υπηρεσίας Τουρισμού (CNTA) μικρές ιστορίες που συνοδεύουν τις γοητευτικές αυτές γωνιές της νοτιοανατολικής Κίνας και τις καταγράφουμε.
Οι κήποι Γιουγουόν
Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που έχουν να αφηγηθούν οι Κινέζοι για κάθε σημείο της αχανούς χώρας τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους κήπους Γιουγουόν. Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα κλασικής κινεζικής αρχιτεκτονικής κήπων, ένα σύμπλεγμα από παρτέρια, βραχόκηπους, μικρές λίμνες και κανάλια, περίπτερα αναψυχής, αναγνωστήριο, σκηνή όπερας, τόπο προσευχής και χώρους ανάπαυσης, που δημιουργήθηκε πριν από περίπου 400 χρόνια.
Αξιωματούχος της αυτοκρατορικής αυλής ήταν ο Παν Γιουντουάν που χρηματοδότησε αυτό το έργο. Φοροεισπράκτορας για την ακρίβεια. Από τα χέρια του περνούσαν οι φόροι που αποδίδονταν στον αυτοκράτορα, αλλά φρόντιζε να παρακρατά για τον εαυτό του μεγάλα ποσά. Με τον πλούτο που είχε συσσωρεύσει θέλησε να τιμήσει τον πατέρα του και να του χαρίσει έναν χώρο ιδανικό για τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η κατασκευή των κήπων, των λιμνών, των καναλιών, των περιπτέρων αναψυχής και των υπολοίπων κτισμάτων έγινε με τέτοιο τρόπο που θα αναδείκνυε μια θεμελιώδη αρχή: την ισορροπία του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Η κατασκευή διήρκεσε 20 χρόνια, αλλά όταν το έργο ολοκληρώθηκε είχε ήδη κλείσει ο κύκλος της ζωής του πατέρα του αυτοκρατορικού αξιωματούχου, λες και η θεία δίκη δεν επέτρεψε στον καταχραστή να αποδώσει τις τιμές που ήθελε στον πατέρα του. Έμειναν όμως οι κήποι με το όνομά του ως κληρονομιά στην πόλη της Σαγκάης, που δικαίως υπερηφανεύεται για την άψογη συντήρησή τους.
Στους κήπους υπάρχουν δεκάδες δέντρα ηλικίας εκατοντάδων ετών, που οι Κινέζοι τα θεωρούν αναπόσπαστα κομμάτια της πολιτισμικής κληρονομιάς τους και γι αυτό τα φροντίζουν με ιδιαίτερη επιμέλεια. Δέντρα που απλώνουν τη σκιά τους πάνω από τα κανάλια και τις λίμνες με τα χρυσόψαρα.
Ένας κινέζικος μύθος λέει πως κάποτε ο Κομφούκιος
απολάμβανε τσάι με τους φίλους του δίπλα σε μία λίμνη με χρυσόψαρα.
«Κοίτα το ψάρι αυτό. Είναι ευτυχισμένο, κολυμπάει με χαρά», είπε ο Κομφούκιος.
«Πώς το ξέρεις», τον ρώτησε ο φίλος του, «αφού δεν είσαι ψάρι..».
Κι ο Κομφούκιος του απάντησε: «Κι εσύ πως ξέρεις ότι δεν αντιλαμβάνομαι την ευτυχία του ψαριού, αφού εσύ δεν είσαι εγώ...»
Γύρω από τους κήπους Γιουγουόν έχει δημιουργηθεί ένα μελίσσι από μικρομάγαζα και εμπόρους, που εξυπηρετούν με χαμόγελα τους χιλιάδες επισκέπτες, Κινέζους και ξένους.
Η «Βενετία» της Σαγκάης
Έχοντας αφήσει πίσω μας την σύγχρονη μητρόπολη και αφού περάσουμε από αγροτικές εκτάσεις, φτάνουμε στην λεγόμενη «Βενετία» της Σαγκάης, την περιοχή Ντζουτζατζάο. Εδώ, ο φακός του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων καταγράφει εικόνες που παραπέμπουν στην Κίνα του 19ου αιώνα. «Βενετία» της Σαγκάης αποκαλούν οι Κινέζοι το χωριό της οικογένειας του μεγαλογαιοκτήμονα Ντζου Τζα, ο οποίος στη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, είχε τον έλεγχο του συνόλου της αγροτικής παραγωγής στην ευρύτερη περιοχή. Σύμβολο της οικογένειας Ντζου Τζα ήταν το άλογο και το αντικρίζουμε σήμερα αγέρωχο, σκαλισμένο στην πέτρα, στο κέντρο του χωριού, να υπενθυμίζει στους επισκέπτες πως εκείνο αντέχει περισσότερο στη φθορά του χρόνου.
Το χωριό, που έχει περιληφθεί στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, χτίστηκε στις όχθες καναλιών. Τα νερά τους, αιώνες τώρα, γονιμοποιούν την πεδιάδα με τους ορυζώνες και τους λαχανόκηπους. Τα προϊόντα που παρήγαγαν οι καλλιεργητές της οικογένειας Ντζου Τζα, διακινούντο με τα ποταμόπλοια που προσέγγιζαν στο λιμάνι του χωριού για να μεταφέρουν τα αγαθά μέχρι την Σαγκάη, τροφοδοτώντας την πόλη.
Σήμερα στα κανάλια δεν πλέουν τα ποταμόπλοια που κάποτε μετέφεραν τα αγροτικά προϊόντα, αλλά μικρές βάρκες που εξυπηρετούν τους τουρίστες. Κι είναι ακριβώς αυτή η εικόνα που συνδέει το χωριό Ντζουτζατζάο με την Βενετία. Οι όχθες των καναλιών ενώνονται με περίτεχνες πέτρινες γέφυρες, τα σπίτια και τα καταστήματα είναι φροντισμένα και πολύ καλά συντηρημένα, ένα χωριό που κάποτε έσφυζε από ζωή χάρη στους καλλιεργητές, τους κτηνοτρόφους και τους εμπόρους, σήμερα ζει από τους τουρίστες.
Η αγροτική παραγωγή έχει συρρικνωθεί, η Σαγκάη δεν χρειάζεται τα προϊόντα της οικογένειας Ντζου Τζα για να καλύψει τις ανάγκες της. Όμως το χωριό παράγει πλούτο από την τουριστική βιομηχανία. Η «Βενετία» της Σαγκάης έχει κηρυχθεί χώρος ιστορικής σημασίας και η κινεζική κυβέρνηση φροντίζει να την αξιοποιεί ως πόλο έλξης τουριστών.
Σχετικές ειδήσεις
Trending
.jpg)
