Ξανθός: Δρόμος χωρίς επιστροφή η διαπραγμάτευση «δίκαιων» τιμών στα ακριβά φάρμακα
Η συνεργασία των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πεδίο της φαρμακευτικής πολιτικής, απασχόλησε μεταξύ άλλων θεμάτων την 67η Σύνοδο του Περιφερειακού Γραφείου Ευρώπης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Ο Έλληνας υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, ανέδειξε την καθολική, ισότιμη και εγγυημένη πρόσβαση των ασθενών στα αναγκαία για αυτούς φάρμακα και ειδικά στα καινοτόμα, ως την κρίσιμη πτυχή της στρατηγικής «Υγεία 2020» του ΠΟΥ και του συνθήματος «να μην μείνει κανείς πίσω».
Η Ελλάδα στηρίζει την ιδέα της διακρατικής συνεργασίας με στόχο την από κοινού διαπραγμάτευση προσιτών τιμών στα ακριβά φάρμακα, τόνισε ο κ. Ξανθός, συμμετέχει ενεργά στην πρωτοβουλία των νοτιοευρωπαϊκών χωρών και συνυπέγραψε μαζί με άλλες 8 συνολικά χώρες (Μάλτα, Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ρουμανία) τη «Διακήρυξη της Βαλέτας» πριν από λίγους μήνες.
Η συνεργασία κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα, το πλαίσιο είναι υπό διαμόρφωση, οργανώθηκε η 1η συνάντηση τεχνικών κλιμακίων στην Κύπρο και αναμένεται η επόμενη στη Ρώμη, στην οποία θα συγκεκριμενοποιηθούν τα πεδία προτεραιότητας και οι κατηγορίες φαρμάκων υψηλού κόστους κοινού ενδιαφέροντος για συλλογική διαπραγμάτευση, ανέφερε ο υπουργός Υγείας.
Η διαπραγμάτευση «δίκαιων» και «κοινωνικά αποδεκτών» τιμών στα ακριβά φάρμακα είτε σε εθνικό, είτε σε διακρατικό επίπεδο, αποτελεί δρόμο χωρίς επιστροφή, επισήμανε ο κ. Ξανθός, επαναλαμβάνοντας τις διαπιστώσεις από το στρογγυλό τραπέζι στη Μάλτα, μεταξύ κρατών, φαρμακοβιομηχανίας και συλλόγων ασθενών. Χαρακτήρισε, επίσης, μονόδρομο τη συνεργασία για την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος των μεμονωμένων κρατών-μελών απέναντι στη φαρμακοβιομηχανία και τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που δυσχεραίνουν την πρόσβαση, εμπορευματοποιούν πλήρως την αγορά φαρμάκου και διευρύνουν τις υγειονομικές ανισότητες.
«Πρόθεση μας είναι να εντείνουμε τις προσπάθειες αναζήτησης νέων συνεργασιών και κοινών δράσεων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής περιοχής. Χρειαζόμαστε περισσότερο κοινωνικό έλεγχο στην έρευνα, στα δεδομένα και στα κόστη της, διαφανές και αξιόπιστο σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης, θεσμικό διάλογο ανάμεσα στα κράτη-μέλη και τεχνική-πολιτική υποστήριξη οργανισμών όπως ο ΠΟΥ. Η φαρμακευτική πολιτική οφείλει να συμβάλλει στην εξάλειψη των ανισοτήτων στην Υγεία και στο προσδόκιμο επιβίωσης εξ’ αιτίας οικονομικών, κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων» κατέληξε ο κ. Ξανθός.
Σχετικές ειδήσεις
Trending
2.jpg?t=_Aqc3Ei7PzZla-gyfXYY9g)
