«Επιδημία» σαλμονέλας στην Ευρώπη - 488 κρούσματα στην Ελλάδα
Ενημέρωση του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) για συρροές κρουσμάτων σαλμονέλας, σχετιζόμενες με κατανάλωση κοτόπουλου σε έντεκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC) ανακοίνωσε στις 30 Αυγούστου 2023, δύο συρροές κρουσμάτων σαλμονέλλωσης από Salmonella Enteritidis Sequence Type ST11, οι οποίες σχετίζονται με κατανάλωση κοτόπουλου σε 11 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο η Δανία δήλωσε μία συρροή κρουσμάτων σαλμονέλλωσης. Έως τις 25 Αυγούστου 2023, δηλώθηκαν συνολικά 97 κρούσματα σε 11 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης/Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ/ΕΟΧ). Η πλειονότητα είχε καταναλώσει κεμπάπ ή πίτσα που πιθανόν περιείχε κοτόπουλο ή άλλα προϊόντα κοτόπουλου, πριν από την εκδήλωση των συμπτωμάτων.
Επίσης, στις αρχές Αυγούστου η Αυστρία δήλωσε μία συρροή κρουσμάτων σαλμονέλλωσης. Μάλιστα, ένας ασθενής απεβίωσε. Οι ημερομηνίες έναρξης συμπτωμάτων των κρουσμάτων κυμαίνονται στην περίοδο μέσα Μαρτίου 2023-μέσα Ιουλίου 2023. Έως τις 25 Αυγούστου 2023, δηλώθηκαν συνολικά 37 κρούσματα από 6 χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ. Κατά τις συνεντεύξεις που διενεργήθηκαν με τα 8 δηλωθέντα κρούσματα στην Αυστρία, διαπιστώθηκε ότι 5 εξ αυτών είχαν καταναλώσει κεμπάπ κοτόπουλο κατά την περίοδο επώασης της νόσου.
Προϊόντα πουλερικών και αυγών έχουν αναγνωριστεί ως πηγές διακρατικών τροφιμογενών επιδημιών σαλμονέλλωσης από S. Enteritidis ST11. Σχετικές εκθέσεις έχουν δημοσιευτεί την περίοδο 2020-2022, αναφορικά με επιδημίες συνδεόμενες με την κατανάλωση προϊόντων πουλερικών (2021), αυγών (2020) και προϊόντων αυγών (2022). Οι δύο τελευταίες υποδεικνύουν την παρατεταμένη κυκλοφορία του εν λόγω κλώνου στην Ευρώπη από το 2013.
Ο κίνδυνος εμφάνισης νέων λοιμώξεων οφειλόμενων στη S.Enteritidis ST11 παραμένει υψηλός στις χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ.
488 κρούσματα στην Ελλάδα
Την περίοδο Ιανουαρίου - Αυγούστου 2023, δηλώθηκαν 488 κρούσματα μη τυφο-παρατυφικής σαλμονέλλωσης στην Ελλάδα. Στο σύνολο των 100 κρουσμάτων για τα οποία ήταν διαθέσιμη η πληροφορία, τα 66 (66%) είχαν ορότυπο S. Enteritidis, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 43% σε σχέση με τον μέσο όρο της πενταετίας 2015-2019 (εξαιρείται η περίοδος της πανδημίας ως μη τυπική όσον αφορά την καταγραφή της συχνότητας της σαλμονέλλωσης).
Ο ΕΟΔΥ παρακολουθεί το φαινόμενο και τονίζει τη σημασία της δήλωσης κρουσμάτων μη τυφο-παρατυφικής σαλμονέλλωσης από τους κλινικούς και τους εργαστηριακούς γιατρούς και την αποστολή των κλινικών καλλιεργημάτων στο Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Σαλμονελλών Σιγκελλών και λοιπών εντεροπαθογόνων.
Το επαρκές μαγείρεμα του κρέατος, των πουλερικών και των αυγών, η λήψη μέτρων για την αποφυγή της επιμόλυνσης τροφίμων που καταναλώνονται ωμά (π.χ. σαλάτες) από μολυσμένα τρόφιμα ή μολυσμένες επιφάνειες και η αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής, είναι οι βασικοί άξονες πρόληψης της σαλμονέλλωσης και των υπόλοιπων νοσημάτων που μεταδίδονται με την κατανάλωση μολυσμένου τροφίμου ή νερού.
Συμπτώματα και θεραπεία
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, η μη τυφο-παρατυφική σαλμονέλλωση προκαλείται από τη Salmonella spp. ένα gram-αρνητικό βακτήριο, της οικογένειας των εντεροβακτηριοειδών. H νόσος εκδηλώνεται ως οξεία γαστρεντερίτιδα με διάρροια, που μπορεί να είναι αιματηρή, η οποία διαρκεί συνήθως 3-7 ημέρες και συνοδεύεται από πυρετό, κοιλιακό άλγος, μυαλγία, πονοκέφαλο, ναυτία και κάποιες φορές έμετο. Συνήθως τα συμπτώματα της σαλμονέλλωσης έχουν αιφνίδια έναρξη. Η αφυδάτωση αποτελεί επιπλοκή της νόσου, κυρίως στα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους.
Η Salmonella spp. μεταδίδεται μέσω της εντερο-στοματικής οδού. Η περίοδος επώασης του νοσήματος κυμαίνεται από 6 έως 72 ώρες (3 ημέρες).
Η θεραπεία της σαλμονέλλωσης είναι κατά κανόνα συμπτωματική (ενυδάτωση και αναπλήρωση ηλεκτρολυτών). Η χορήγηση αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση της μη επιπλεγμένης νόσου δεν ενδείκνυται, διότι δε βραχύνει τη διάρκεια της νόσου, ενώ αντίθετα σχετίζεται με παράταση της φορίας και αυξημένο κίνδυνο υποτροπών. Ωστόσο, ένδειξη για λήψη αντιβιοτικών υπάρχει σε άτομα με αυξημένο κίνδυνο βακτηριαιμίας
Η χορήγηση ανασταλτικών της εντερικής κινητικότητας, φαίνεται ότι καθυστερεί την αποδρομή της λοίμωξης και ότι αυξάνει την ανάγκη λήψης αντιμικροβιακής θεραπείας, οπότε θα πρέπει να αποφεύγεται.