Ο κακός ύπνος μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα ή εγκεφαλικό
Σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσαν Ιάπωνες επιστήμονες στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, στη Βαρκελώνη, ο αποσπασματικός ύπνος είναι σημάδι πρόωρων προβλημάτων υγείας.
Τα «πέρα - δώθε» μέσα στη νύχτα ή η καθυστέρηση να μας πάρει ο ύπνος αυξάνουν κατακόρυφα τις πιθανότητες για έμφραγμα, έδειξε μελέτη σε 13.000 άτομα. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που ξυπνούσαν επανειλημμένα τη νύχτα είχαν 99% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από ισχαιμική καρδιοπάθεια (ιατρικός όρος για την καρδιακή προσβολή ή τη σοβαρή στηθάγχη). Τα άτομα που καθυστερούσαν πάνω από μισή ώρα να κοιμηθούν είχαν 52% αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και 48% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου.
Και εκείνοι που κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες τη νύχτα ήταν 24% πιο πιθανό να πάθουν καρδιακή προσβολή. Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι εάν ο κακός ύπνος προκαλεί, όντως, καρδιακά προβλήματα ή αν οι ασθενείς που είναι άρρωστοι και ήδη υποφέρουν από συμπτώματα κάνουν, απλά, χειρότερο ύπνο. Όπως και νά'χει, επισημαίνουν πως ο ανήσυχος ύπνος πρέπει να θεωρείται προειδοποιητικό σημάδι για έμφραγμα ή εγκεφαλικό.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, Dr Nobuo Sasaki, από το Πανεπιστήμιο Hiroshima στην Ιαπωνία, είπε: «Ο κακός ύπνος σε ασθενείς με ισχαιμική καρδιακή νόσο μπορεί να χαρακτηρίζεται από λιγότερο ύπνο και από σύντομες στιγμές αφύπνισης». Η αφύπνιση κατά τη διάρκεια της νύχτα, η ανεπάρκεια ύπνου και η ημερήσια κόπωση σχετίζονταν με τη μειωμένη ροή αίματος προς την καρδιά. Η δυσκολία να κοιμηθεί κάποιος και η εξάρτηση από τα υπνωτικά χάπια επίσης σχετίστηκαν με τη στεφανιαία νόσο και το εγκεφαλικό επεισόδιο.
«Η αναλογία των ανθρώπων με διαταραχές ύπνου είναι περίπου 1,5 φορά περισσότερη στους ασθενείς με ιστορικό στεφανιαίας όσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου, συγκριτικά με εκείνους χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής πάθησης. Ενδιαφέρον είναι, επίσης, το στοιχείο ότι, μόνο ασθενείς με στεφανιαία νόσο ανέφεραν δυσκολίες να μείνουν κοιμισμένοι και να κοιμούνται λίγες ώρες.
Η δυσκολία να μείνει κανείς κοιμισμένος αντανακλάται στην αύξηση του κατακερματισμού του ύπνου. Αυτό προκαλεί υπερδραστηριότητα στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα και στον αδρενοκορτικό άξονα, δηλαδή στο σύστημα ανταπόκρισης του σώματος στο στρες», διευκρίνισε ο επικεφαλής ερευνητής.