Ελάτε να βγούμε από τη μιζέρια

Ο Γολγοθάς για ένα ολόκληρο λαό θα συνεχιστεί. Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάρει κάποιος από εμάς (που δεν μας χρωστάει το κράτος ή περιμένουμε το εφάπαξ) από αυτά τα 52,5 δισ.

Όμως μπαίνοντας σε έναν καινούριο χρόνο σε λίγες μέρες, ας κάνουμε και μία καινούρια αρχή, τουλάχιστον στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε αυτή τη φοβερή κρίση που βρήκε την πατρίδα μας.

Ας βγούμε από αυτή την εθνική μιζέρια και ας δούμε τα πράγματα με την ελπίδα, ότι αυτή η τελευταία για την Ελλάδα με ένα δάνειο-μαμούθ 52,5 δισ. δεν θα πάει χαμένη.

Ότι όλοι μας, αλλά ΟΛΟΙ πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε, να πάψουμε να κλαίμε το κράτος, να μην είμαστε σε ένα διαρκές «όχι» σε όποια απόφαση λαμβάνεται και κυρίως να ξεφύγουμε από τον μικρόκοσμο των στενών προσωπικών μας συμφερόντων και να δούμε το αύριο των παιδιών μας και αυτής της ρημαγμένης χώρας.

Κάποιοι σίγουρα θα πουν τώρα: «Εμείς ρε Χαρδαβέλλα παγώνουμε μέσα στο κρύο γιατί δεν έχουμε θέρμανση και η οικογένειά μας δεν έχει να φάει, κι εσύ προτείνεις να βγούμε από την εθνική μιζέρια».

Το ξέρω ότι χιλιάδες συνάνθρωποί μου ζουν στην κόλαση, γιατί εκεί τους έριξαν οι διάφοροι νάνοι της πολιτικής και οι διάφοροι μεγαλοκαρχαρίες τύπου Μπάφετ των ΗΠΑ.

Αλλά και μένοντας στη μιζέρια και την άρνηση των πάντων δεν προχωράει τίποτα. Δεν αλλάζει τίποτα. Δεν μπορεί να δει κανείς ούτε μία μικρή ακτίνα Ήλιου –ενός Ήλιου που ίσως ήδη ανατέλλει.

Και τελικά είναι γελοίο να σου δίνουν 52,5 δισ. ευρώ (αφού βεβαίως πριν σου έχουν πιει το αίμα) και εσύ να πιστεύεις ότι και αυτή τη φορά δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα και να προτιμάς να μείνεις στο κρεβάτι του Προκρούστη, καλωδιωμένος μάλιστα για να νιώθεις καλύτερα τα βασανιστήριά σου.

Ας δώσουμε όλοι σε αυτή τη χώρα μια ευκαιρία να επιστρέψει στο φως. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν βγούμε από το θλιβερό υπόγειο της εθνικής μας μιζέριας.