Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
Μέσα σε τρεις ημέρες δύο γνωστές «αλεπούδες» του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος (ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών κ. Λιου και ο Γερμανός συνάδελφός του, κ. Σόιμπλε), ήρθαν στην Ελλάδα, μάς γέμισαν φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες και μετά επέστρεψαν ευχαριστημένες στις πατρίδες τους.
Είναι αυτό που λέμε συχνά όταν ακούμε πολλά λόγια χωρίς πράξεις: «Πολύ λάδι αλλά από τηγανίτα τίποτα».
Τι γυρεύανε λοιπόν αυτές οι δύο αλεπούδες στο ελληνικό παζάρι; Οι απαντήσεις βγαίνουν από το πολιτικό ρεπορτάζ των ημερών.
Ο μεν Σόιμπλε ήρθε για να τον δουν οι Γερμανοί ψηφοφόροι, ενόψει των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου, να τον ακούσουν να λέει ότι το δικό του πρόγραμμα λιτότητας πέτυχε στην Ελλάδα, άρα «είμαι σούπερμαν και ψηφίστε με». Δηλαδή για την Ελλάδα κέρδος μηδέν.
Όσο για τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών πίσω από τα παχιά του λόγια για την Ελλάδα, κρύβεται ο ενεργειακός θησαυρός της χώρας μας.
Περισσότερο λειτούργησε ο κ. Λιου σαν απεσταλμένος του γνωστού αμερικανικού καρτέλ των παγκόσμιων πετρελαϊκών γιγάντων (Texaco, Exxon, Esso κ.λπ.) παρά σαν υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ.
Πίσω από τα φώτα και τις χαιρετούρες Σαμαράς –Λιου κρύβεται το μέγιστο θέμα των ελληνικών πετρελαίων του φυσικού αερίου που αφορά άμεσα τα μεγαθήρια της αμερικανικής οικονομίας.
Το τι κερδίσαμε ή το τι χάσαμε από αυτές τις δύο επισκέψεις θα φανούν τους επόμενους μήνες.