Ο πρώτος δονητής άναβε φωτιές

«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;» «Επειδή εφευρέθηκε ο δονητής παιδί μου». «Η Μηχανή της χαράς» όπως είναι ο ελληνικός τίτλος της ταινίας «Hysteria». Που πραγματεύεται ακριβώς αυτό: Το πώς η εφεύρεση του δονητή και η κατάλληλη χρήση του από τον δρ Γκράνβιλ στο Βικτωριανό Λονδίνο, συνέβαλλε στην καταπολέμηση της γυναικείας υστερίας . Περί μυθοπλασίας βασισμένης αμυδρά σε πραγματικά γεγονότα πρόκειται, πασπαλισμένης με το λούσο μιας προσεγμένης παραγωγής και τη ανάλαφρη χαριτωμενιά της κομεντί εποχής. Συνδεδεμένη η υστερία στα ψυχιατρικά ιατρικά δεδομένα εκείνης της εποχής με τη μήτρα ("ύστερος") ανακουφιζόταν χειρωνακτικά με τον τρόπο που φαντάζεσαι, από τον γιατρό στις γυναίκες ασθενείς τους. Ο πραγματικός δρ Γκράνβιλ υπήρξε όντως ο εφευρέτης του «παππού» του σημερινού δονητή, με σκοπό όμως την ανακούφιση μυϊκών πόνων. Ο κινηματογραφικός Γκράνβιλ που τον υποδύεται ο Χιου Ντάνσι, είναι ένας γιατρός που δε δέχεται τις απηρχαιωμένες ιατρικές απόψεις. Πιάνοντας δουλειά στο πλευρό του Δρ Ντάριμπλ ο οποίος είναι ειδικός στην «υστερία», θα σκεφτεί τη χρησιμοποίηση της «μηχανής της χαράς» για το λόγο που τη χρησιμοποιούμε και σήμερα, ενώ ταυτόχρονα θα μπλεχτεί συναισθηματικά με τις δύο εντελώς διαφορετικές στο χαρακτήα κόρες του. Η Μάγκι Τζίλενχαλ ξεχωρίζει στο ρόλο της ανεξάρτητης φεμινίστριας κόρης του Ντάριμπλ τον οποίο υποδύεται ο πάντα κλασάτος Τζόναθαν Πράις και ο κωμικός παράγοντας θα προκύψει αβίαστα τόσο από τα προσωπικά μπερδέματα όσο και από τις αναμενόμενες ιαχές χαράς των θεραπευμένων πελατισσών. Όμως κάπου μέσα σε αυτόν τον περίεργο συνδυασμό μυθοπλασίας, πραγματικότητας, και τολμηρής στις προθέσεις ρομαντικής κομεντί, με νιφάδες ενός σοβαρότερου κοινωνιολογικού και φεμινιστικού σχολίου, η «χαρά» μένει χωρίς προσωπική μηχανή κίνησης, στον αυτόματο μιας αξιοπρεπούς διασκεδαστικής διεκπεραίωσης χωρίς καθαρό κίνητρο πίσω από την δημιουργία της.

***Από την Πέμπτη 26 Ιουλίου στις αίθουσες "Αίγλη Ζαππείου", "Βοξ", "Cιne Ψυχικό", "Αμίκο", "Χλόη", "Σινέ Φλοίσβος"