Άθλια προπαγάνδα: Διαφήμιση των γυναικείων μαγιό με μοντέλα άνδρες
Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι πρόκειται για τρέλα. Όμως όχι, πρόκειται για σκόπιμη και άθλια προπαγάνδα – Γυναικεία μαγιό για άντρες; - Ο ορισμός του εμετικού, επιθετικού μάρκετινγκ
Διαφήμιση των γυναικείων μαγιό με μοντέλα άνδρες ΔΕΝ νοείται ως κάτι φυσιολογικό, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι μια προχωρημένη ιδέα. Η πασίγνωστη γερμανική εταιρεία που προωθεί την εν λόγω διαφήμιση φτάνει στα όρια της προσβολής της ανθρώπινης ύπαρξης λέγοντάς μας ότι είναι «μια γιορτή της αυτοέκφρασης και της πεποίθησης ότι η αγάπη ενώνει». Σε δελτίου Τύπου που εξέδωσε η συγκεκριμένη εταιρεία διευκρίνισε ότι η σειρά «είναι εμπνευσμένη από ένα ερωτικό γράμμα που έγραψε ο Μνίσι στον νεότερο εαυτό του», χρησιμεύοντας ως «μια κραυγή συσπείρωσης για ενεργή συμμαχία για την ενδυνάμωση και την υπεράσπιση της διεμφυλικής κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ».
Μιλάμε για αδιανόητα πράγματα που ξεφτιλίζουν όχι μόνο το ανδρικό φύλο αλλά και το γυναικείο φύλο. Το επιθετικό μάρκετινγκ της ΜΗ κανονικότητας έχει πάρει διαστάσεις μάστιγας προσπαθώντας να κάνει πλύση εγκεφάλου στις νεαρές ηλικίες ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός φύλων και ότι όλα είναι «it». Ότι δηλαδή δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα αλλά υπάρχει το «αυτό».
Εκτός από το αντιαισθητικό θέαμα του εν λόγω project πολλές γυναίκες χρήστες του ίντερνετ εξέφρασαν την οργή τους αναφέροντας ότι αυτό ακυρώνει τις γυναίκες και θα κάνουν μποϊκοτάζ στις συγκεκριμένες εταιρείες. Προφανώς κάποιοι επιχειρούν να ξαναγράψουν την εξέλιξη των ειδών με στρεβλό τρόπο, συντρίβοντας την κουλτούρα μας, την πίστη μας, ακόμα και την κορυφαία επιστήμη της Βιολογίας. Ασυνάρτητοι δικαιωματιστές που τελούν υπό σύγχυση προσπαθούν με μανία να μας πείσουν ότι το φύλο των ανθρώπων δεν είναι βιολογικό, αλλά κοινωνικό. Δηλαδή, δεν είναι θέμα φύσης, αλλά κοινωνίας. Και έτσι φθάνουμε σε τέτοιου είδους ακρότητες. Όπως εύστοχα είπε προ ημερών ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς: «Μας προτείνουν να μη λέμε “ο φοιτητής” ή “η φοιτήτρια”, αλλά… ”τα φοιτητά”. Να μη λέμε ότι “έχω ένα σκυλί”, αλλά να λέμε “είμαι”… “σκυλογονέας”!». Κι έτσι, μέσω της γελοιοποίησης του όρου γονέας, αποδομείται η έννοια της Οικογένειας.