Εκλογές: Είναι σκεπτόμενοι και θυμωμένοι, αλλά δεν μπορούν να ψηφίσουν...
Εκτός εκλογικών καταλόγων φαίνεται πως μένουν για τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 100.000 νέοι 18 ετών.
Το Newsbomb.gr μίλησε με τρεις μαθητές διαφορετικών ηλικιών, οι οποίοι εξέφρασαν τις απόψεις τους για την πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθει στη χώρα μας. Τον Φίλιππο 18 ετών, την Δέσποινα 17 ετών και την πιο μικρή της παρέας την Αμαλία που είναι 15 ετών. Μετά το τέλος της συζήτησης μαζί τους, ένα μόνον μας έμεινε: τι κρίμα να μην ψηφίζουν τα παιδιά...
Της Γεωργίας Λινάρδου
Ο Φίλιππος είναι μαθητής της τρίτης Λυκείου. Είναι 18 ετών και το όνειρό του είναι να ακολουθήσει σπουδές νανοτεχνολογίας. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι είναι ένα δύσκολο αντικείμενο σπουδών από την άποψη της μη επαγγελματικής συνέχειας στην Ελλάδα. Αλλά τι ωραίο που είναι να ονειρεύεσαι ως πολίτης του κόσμου.
Η Δέσποινα θέλει να σπουδάσει αρχιτεκτονική. Θεωρεί τον εαυτό της «πειραματόζωο» καθώς πάνω της πέφτει το «νέο σύστημα». Λέει: «Για να σπουδάσω αρχιτεκτονική, πρέπει να δώσω γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο. Με τη διαφορά ότι στη Β' Λυκείου, αυτό δεν υπάρχει ως μάθημα. Το κατήργησαν ως μάθημα επιλογής και δεν υπάρχει καθόλου. Στη Γ' Λυκείου το διδάσκουν κάποιοι καθηγητές (μόνον δύο 45λεπτα την εβδομάδα-όχι αρχιτέκτονες, αλλά ζωγράφοι. Δηλαδή, δεν γνωρίζουν το αντικείμενο του γραμμικού σχεδίου».
Η μικρότερη της παρέας η Αμαλία θέλει να περάσει σε στρατιωτική σχολή. Αν ψήφιζε το πρώτο που θα ήθελε να αλλάξει, θα ήταν η Παιδειά. Διότι τώρα, όπως λέει, το νέο σύστημα τροφοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα μέσω των φρονιστηρίων.
-Φίλιππε ποια είναι η άποψή σου για τον αποκλεισμό σου από την άσκηση εκλογικού δικαιώματος;
«Γενικά φάνηκε άδικο σε εμένα και στους συνομιλήκους μου. Είναι σαν να μας αφαιρούν το δικαίωμα που έπρεπε να έχουμε. Είναι σαν να φοβούνται την απόφαση της νεολαίας».
-Τι σκέφτεται η νεολαία;
«Η νεολαία, πλέον, με αυτά που έχει δει, έχει αγανακτήσει. Όλοι ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, χωρίς να το έχουν δει μέχρι τώρα. Όλοι ελπίζουν σε μία αλλαγή. Θα προσπαθούσαν γι' αυτήν, όπως προσπαθούμε τόσο καιρό. Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, αυτή τη στιγμή φοβούνται την αλλαγή, οπότε αφαίρεσαν το δικαίωμα ψήφου από τους συνομιλήκους μου».
-Εσένα Δέσποινα πως σου φάνηκε η αφαίρεση ψήφου;
«Πιστεύω ότι είναι έγκλημα να μη δίνεις το δικαίωμα στα παιδιά να ψηφίσουν. Τους το αφαιρούν αυθαίρετα. Πιστεύω κι εγώ ότι φοβούνται την οργή των παιδιών γιατί όντως είναι αγανακτισμένοι με το σύστημα που υπάρχει και η ψήφος είναι ο μόνος τρόπος για να καταθέσουν την άποψή τους και τους την αφαιρούν και αυτήν».
-Γιατί είναι αγανακτισμένη η νεολαία;
«Γιατί επικρατεί μία κρίση όχι μόνον οικονομική, αλλά πολιτική και κοινωνική και δεν βλέπουν ελπίδα για το αύριο. Δηλαδή, προσπαθούν, προσπαθούν και δεν βλέπουν ανταπόκριση. Δεν πιστεύω ότι είμαστε θύματα. Αλλά έτσι τείνει να γίνει».
-Εσύ Αμαλία;
«Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λένε. Το να ψηφίσεις, είναι η φωνή σου. Αν δεν ψηφίσεις, στην ουσία ο άλλος αποφασίζει για σένα. Είναι άδικο».
-Αν ψήφιζες τώρα, για ποιον λόγο θα ψήφιζες, τι θα ήθελες να αλλάξει;
«Το πρώτο που θα άλλαζα είναι το νέο σύστημα στην Παιδεία το οποίο θα το έχω εγώ από του χρόνου. Εχω ακούσει πολλά παιδιά Λυκείου να λένε ότι μεγάλο βάσανο είναι η τράπεζα θεμάτων. Οι καθηγητές είναι αναγκασμένοι να καλύψουν ολόκληρη την ύλη και εμείς θα πρέπει να τα ξέρουμε όλα πάρα πολύ καλά. Είναι επίσης το νέο σύστημα, ότι από την πρώτη λυκείου θα πρέπει να ξέρεις τι θα γίνεις, τι κατεύθυνση θα πρέπει να ακολουθήσεις. Θα πρέπει να ξέρεις τι θα κάνεις για το μέλλον από την πρώτη Λυκείου. Είναι το θέμα των φροντιστηρίων».
Η Ελλάδα όπως την ξέραμε δεν υπάρχει
-Φίλιππε τι σε θυμώνει περισσότερο;
«Η αναξιοκρατία, η ανισότητα, η διαφθορά. Γενικά κι εγώ, όπως όλοι μας, βιώνουμε μία όχι και τόσο επιθυμητή αλλαγή στην καθημερινότητά μας. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Η Ελλάδα όπως την ξέραμε δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι γύρω μας μπορεί να μην έχουν να πληρώσουν το ηλεκτρικό τους, να μην έχουν να φάνε, πάρα πολλά κρούσματα υπάρχουν στα σχολεία με παιδιά που λιποθυμάνε γιατί δεν έχουν να φάνε. Αφουγκράζομαι την κατάσταση γύρω μου, βλέπω τι γίνεται στην κοινωνία. Δεν ζω αλλού. Ευτυχώς υπάρχει η μαθητική κοινότητα που αναλαμβάνει δράση και δεν αφήνει τους συμμαθητές της να λιμοκτονούν. Πέρα από αυτό, με ενοχλεί πολύ ότι ζω σε μία κατάσταση στην οποία νιώθω αδύναμος και πολύ μικρός μπροστά σε πράγματα που γίνονται. Θα ήθελα να έχω και το δικαίωμα της ψήφου και το δικαίωμα να κάνω κάτι, αλλά δυστυχώς μου το αφαιρούν. Πρακτικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα».
-Εσένα Δέσποινα;
«Το ότι προσπαθούν να μας βάλουν σε ένα καλούπι που εκείνοι το έχουν φτιάξει για να μας καθορίσουν εκείνοι το μέλλον μας. Μας δίνουν πολύ ύλη, πολλά μαθήματα, πολύ διάβασμα καθημερινά και δεν έχεις χρόνο για αυτενέργεια. Εχουμε καταντήσει να αυτενεργούμε στην τουαλέτα πλέον. Και όχι μόνον εμείς, αλλά και πολλά άλλα άτομα. Αυτό είναι ανυπόφορο. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξουμε ακόμη».
-Τι θα ήθελες να αλλάξει;
«Περύσι πήγαινα πρώτη λυκείου και ήμουν με το καινούργιο σύστημα, πρώτη τάξη, ένιωθα -όχι μόνον εγώ- σαν πειραματόζωο για όλα αυτά που θα ακολουθήσουνε. Θεωρώ ότι η Παιδεία είναι η πρώτη που θα πρέπει να αλλάξει. Είναι πολύ σημαντικό και πρέπει οπωσδήποτε. Χτυπάει το καμπανάκι. Να αλλάξει το σύστημα. Καταρχάς δεν μπορώ να καταλάβω πώς πιστεύουν ότι ένας 17χρονος στο τέλος της Β' Λυκείου θα πρέπει να ξέρει τι πορεία θα ακολουθήσει στο μέλλον. Δεν γίνεται. Ελάχιστα παιδιά ξέρουν και έχουν πάρει το δρόμο τους. Τρίτη λυκείου δεν έχεις περιθώριο να το αλλάξεις, σύμφωνα με το νέο σύστημα. Οτι έκλεισες Β' Λυκείου. Μετά τέλος. Αλλαξες γνώμη, δεν άλλαξες, αυτό θα ακολουθήσεις».
-Αμαλία έχει σκεφτεί να φύγεις από την Ελλάδα μόλις τελειώσεις το σχολείο;
«Ναι, πολλές φορές το έχω σκεφτεί. Το πρώτο που θέλω είναι να πάρω το proficiency στα αγγλικά, ποιο πολύ γι' αυτό το λόγο. Η Ελλάδα, έτσι όπως πάμε, δεν βλέπω να έχει μέλλον. Θα μου λείψει η χώρα αυτή. Εδώ γεννήθηκα, εδώ είναι η οικογένειά μου, αλλά όταν δεν έχεις επιλογή, τι θα κάνεις; Το έχω σκεφτεί και ίσως να γίνει και πραγματικότητα».
-Εσύ Δέσποινα;
«Κι εγώ το έχω σκεφτεί, δυστυχώς. Κι εγώ αγαπάω την πατρίδα μου, εδώ έχω μεγαλώσει, εδώ έχω τις αναμνήσεις μου, τους γονείς μου, τους ανθρώπους που αγαπώ. Θα είναι δύσκολο. Αλλά το έχω σκεφτεί γιατί δεν γίνεται να σε συντηρούν οι άλλοι. Και δεν μπορούν αλλά και εσύ δεν το δέχεσαι ως άτομο να σε συντηρούν οι άλλοι στα 25, στα 30, στα 40»
-Φίλιππε;
«Δυστυχώς κι εγώ και όλοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον από τη νεολαία έχουμε σκεφτεί ότι θα υπήρχε ένα καλύτερο δυνατό μέλλον κάπου στο εξωτερικό. Να σκεφτούμε κιόλας ότι ζούμε σε μία χώρα όπου οι περισσότεροι κλάδοι όπου κι αν σπουδάσεις, δεν έχουν εφαρμογή, δεν έχουν επαγγελματική αποκατάσταση ή έχουν κορεσμό. Οπότε είσαι αναγκασμένος σε εισαγωγικά πάντα, να φύγεις, να πας αλλού, να αναζητήσεις την τύχη σου. Γιατί όπως είπε και η Δέσποινα δεν δέχεσαι να σε συντηρούν οι άλλοι, για δικούς σου λόγους. Αλλά, εκτός από αυτό νιώθω ότι ζούμε σε ένα δεύτερο κύμα μεταναστεύσεων. Οδεύουμε όλη η νεολαία μας να φύγει από την Ελλάδα, να μην έχουμε καθόλου δουλειά, άρα πάλι δεν θα έχουμε καμία, μα καμία αλλαγή».
-Το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις σε εκείνους που θα ψηφίσουν;
Φίλιππος: «Ψηφίστε με την επίγνωση του τι δύναμη έχετε στα χέρια σας. Ίσως να κρατάτε και το δικό μας μέλλον».
Αμαλία: «Οσο γίνεται να μη σκεφτόμαστε αποκλειστικά τα δικά μας συμφέροντα, αλλά και τους άλλους. Και εμάς που είμαστε πιο μικροί. Να κάνουμε κάτι για να γίνει η χώρα καλύτερη, να αλλάξουμε όσο γίνεται τα δεδομένα».
Δέσποινα: «Θέλω να ψηφίσουν με κριτήριο το κοινό καλό και να νοιαστούν για τους νέους ανθρώπους που θα βρουν ένα σύστημα τέτοιο το οποίο να τους δίνει ελπίδα, να ζήσουν και να ονειρευτούν. Να ψηφίσουν όχι εν βρασμώ, με την τρομοκρατία που έχουν δεχθεί και σε εισαγωγικά απειλές για το τι θα ακολουθήσει αν βγει αυτό το κόμμα ή κάποιο άλλο. Να ψηφίσουν για τις αρετές των ανθρώπων. Κάτι το οποίο το έχουν ξεχάσει»...
Αυτά και καλή ψήφο!
Σχετικές ειδήσεις
Trending
.jpg)
