Τι προβλέπει ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά
Με συμφωνία για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ολοκληρώθηκε η διαβούλευση της κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης.
Τη Μεγάλη Τρίτη –ημέρα κατά την οποία η Βουλή ολοκλήρωσε τις εργασίες της- ο κ. Κουτρουμάνης ανακοίνωσε ότι εξετάζεται η δυνατότητα έκδοσης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης, ώστε να προωθηθεί η δέσμη των ρυθμίσεων για τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες.
Οι ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είχαν κατατεθεί ως άρθρα στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης. Ωστόσο, ο κ. Κουτρουμάνης τις απέσυρε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, ώστε να συνεχιστεί η συζήτηση με την τρόικα.
Τι προέβλεπε το άρθρο 49 που είχε αποσυρθεί:
Στο άρθρο 49 προβλεπόταν ότι τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν εμπορική δραστηριότητα με προσωπική ιδιωτική εργασία εντάσσονται πλέον στον ν. 3869/2010 με αποτέλεσμα να διασφαλίζονται έναντι των τραπεζών, καθώς σε αυτά δεν επιτρέπεται να πτωχεύσουν. Ως εκ τούτου, επιτυγχάνεται διοικητική ρύθμιση των χρεών τους σε μια ενέργεια που επιβλήθηκε, βάσει του αιτιολογικού του νέου σχεδίου νόμου, από τη διαπιστωμένη απροθυμία συνεργασίας των τραπεζών σε αυτό το σημείο.
Επίσης, οι ρυθμίσεις παρείχαν τη δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης των χρεών των οφειλετών πριν την κατάθεση της αίτησης για ρύθμιση, ενώ η περίοδος ρύθμισης των χρεών παρατεινόταν από τα 4 στα 5 χρόνια. Όμως, ο χρόνος άρχιζε να μετρά από την περίοδο κατάθεσης της αίτησης κι όχι από το χρονικό σημείο έκδοσης της απόφασης, με στόχο να τερματιστεί η πολύχρονη διαδικασία αναμονής για τους οφειλέτες.
Η ρύθμιση έδινε στο δικαστήριο τη δυνατότητα ρύθμισης της οφειλής για εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της κύριας κατοικίας κατά 20 έως 35 χρόνια.
Το ποσό που δεν μπορούσε να κατασχεθεί ανά τραπεζικό λογαριασμό ανέβαινε πλέον στα 1.500 ευρώ ενώ σε κοινό λογαριασμό τα 2.000 ευρώ.