Συγκινητικό: Ο πρόσφυγας σεφ που ανταποδίδει την φιλοξενία Θεσσαλονικιού… με νοστιμιές από την Συρία
Μυρωδιές και αρώματα Ανατολής «πλημμυρίζει» καθημερινά, εδώ και αρκετό καιρό, το σπιτικό ενός Θεσσαλονικιού στην οδό Ιπποδρομίου, στην «καρδιά» της Θεσσαλονίκης.
Στην κουζίνα, ένας Σύρος, σκυμμένος πάνω από τις κατσαρόλες, δοκιμάζει τα μοσχομυριστά φαγητά που σιγοβράζουν. Ο νεαρός σεφ είναι ο Μούσταφα, πρόσφυγας από το Χαλέπι της Συρίας, ο οποίος νιώθει σαν να κέρδισε το λαχείο, όπως λέει, αφού βρήκε στο σπίτι αυτό μία προσωρινή "στέγη" στα όνειρά του για ένα καλύτερο μέλλον, μακριά από τον πόλεμο.
Ο 26χρονος Σύρος είναι ένας από τους πρόσφυγες, που έχουν αφήσει πίσω τους τούς καταυλισμούς και τις άλλες δομές φιλοξενίας και απολαμβάνουν τη θαλπωρή ενός σπιτιού. Μάλιστα, ο ίδιος δεν αρκείται σε λεκτικές ευχαριστίες προς τον οικοδεσπότη του, αλλά με την ιδιότητα του σεφ τού στρώνει καθημερινά σχεδόν το τραπέζι, με λογής λογής συριακά εδέσματα που ετοιμάζει με μεράκι και πολλή αγάπη.
"Στη Συρία δούλευα ως σεφ και σπούδαζα, παράλληλα, στη Λαττάκεια, νομικά" λέει ο νεαρός Σύρος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εξηγεί πως ο πόλεμος ήταν αυτός που τον έκανε να αφήσει άρον άρον τη δουλειά και τις σπουδές του και να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι προς τη Γερμανία.
"Έφυγα τον περασμένο Ιούλιο από τη Συρία, πήγα στην Τουρκία -αρχικά Κωνσταντινούπολη και μετά Σμύρνη- και δίνοντας 1.500 δολάρια στους διακινητές κατάφερα να περάσω στην Ελλάδα. Από τη Μυτιλήνη, πήγα στην Αθήνα και από εκεί βρέθηκα στα σύνορα (στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-Σκοπίων, στην Ειδομένη), όπου και εγκλωβίστηκα, όπως τόσοι άλλοι" λέει.
Οχτώ μέρες άντεξε τις δύσκολες συνθήκες στον άτυπο καταυλισμό της Ειδομένης προτού τηλεφωνήσει σε κάποιον φίλο του στην Ελλάδα, αναζητώντας λύση. Ήταν αυτός ο φίλος του, που ενημέρωσε για την κατάστασή του τον οικοδεσπότη του, τον Κώστα, ο οποίος τού πρόσφερε προσωρινή στέγη.
"Στον άτυπο καταυλισμό της Ειδομένης οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες. Δεν υπήρχαν αρκετές τουαλέτες για όλους και έβρεχε συνεχώς, με αποτέλεσμα να ξυπνάμε μούσκεμα από τη βροχή. Οι συνθήκες ήταν πραγματικά ανυπόφορες" αναφέρει ο Μουστάφα, ο οποίος όταν έκανε για πρώτη φορά μπάνιο ύστερα από περίπου είκοσι ημέρες ένιωσε ξανά άνθρωπος, όπως χαρακτηριστικά λέει.
"Είμαι πολύ χαρούμενος που μού δόθηκε η ευκαιρία να φιλοξενούμαι σ' ένα σπίτι. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι πολύ καλοί και αισθάνομαι τυχερός που βρήκα κάποιους ανθρώπους που νοιάζονται για μένα. Νιώθω σαν να κέρδισα το λαχείο" τονίζει.
Όσο για τα όνειρά του από εδώ και στο εξής; "Προτού κλείσουν τα σύνορα σκεφτόμουν να πάω στη Γερμανία και να συνεχίσω τις σπουδές μου εκεί. Τώρα, σκέφτομαι να δοκιμάσω την τύχη μου εδώ, στην Ελλάδα, καθώς μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης δεν επιλέγεις τη χώρα που θα πας, οπότε από το να βρεθώ κάπου τυχαία στην Ευρώπη προτιμώ να μείνω εδώ" επισημαίνει.
"Ο Μούσταφα είναι πολύ διακριτικός. Σαν να μην υπάρχει άνθρωπος μέσα στο σπίτι" αναφέρει, από την πλευρά του, ο Κώστας Μπέσιος, ενώ αναφερόμενος στις μαγειρικές επιδόσεις τού φιλοξενούμενού του, τις χαρακτηρίζει εξαιρετικές, αν και, όπως λέει, επειδή προέρχεται από μεγάλη οικογένεια "μαγειρεύει για έναν λόχο!".
Τόσο ο ίδιος όσο και οι τυχόν καλεσμένοι του δεν χάνουν την ευκαιρία να δοκιμάζουν τις ανατολίτικες γεύσεις που ετοιμάζει γι' αυτούς ο Μούσταφα, ο οποίος συγκρίνοντας τη συριακή με την ελληνική κουζίνα επισημαίνει πως έχουν μεν αρκετές διαφορές, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι εξίσου απολαυστικό.