Τα λάθη που κάνεις όταν μιλάς στα παιδιά σου

Δε φτάνει να μιλάμε με τα παιδιά μας. Πρέπει να προσέχουμε το πώς μιλάμε. Τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, το ύφος, τα βλέμματα, τις χειρονομίες, τον τόνο ...ακόμη και τις σιωπές μας. Και φυσικά, πρέπει να ξέρουμε και να ακούμε.

Η συζήτηση με τα παιδιά είναι πάντα καλή όμως μερικές φορές οι γονείς κάνουν λάθη που έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία τους. Ποια είναι αυτά; Δείτε παρακάτω:

Χρησιμοποιείτε απειλές και συναισθηματικούς εκβιασμούς

«Αν κάνεις αυτό θα σου δείξω εγώ» ή «Δε θα σ αγαπάω αν δεν πλύνεις τα χέρια σου»... ατάκες άστοχες και άκυρες. Τα αποτελέσματά τους είναι μόνο αρνητικά. Μαθαίνετε τα παιδιά είτε να νιώθουν ανασφάλεια, είτε να αγχώνονται, είτε ακόμη και να αντιδρούν και να πεισμώνουν με αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ιδιαίτερα ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας γονιός σε ένα παιδί.

Μιλάτε σωστά... αλλά δεν ακούτε

Η επικοινωνία δεν είναι μονόπλευρη. Δεν αρκεί η θέληση για συζήτηση, αν δεν ξερετε να ακούτε. Μερικές φορές το να ακούτε είναι το σημαντικό. Σε πολλές περιπτώσεις, ο γονέας ακούει ελάχιστα από όσα λέει το παιδί του. Το παιδί έχει ανάγκη την αντίδρασή σας σε όσα λέει, ακόμη κι αν αυτό είναι μια λέξη, ένα επιφώνημα, μία σκέψη, μία αγκαλιά.

Μιλάτε ακατάπαυστα

Όταν οι γονείς μιλάνε πολύ, τα παιδιά αποσυντονίζονται. Έρευνες δείχνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, δύναται να συγκρατήσει δύο προτάσεις στη βραχυπρόθεσμη μνήμη, συνολικής διάρκειας περίπου 30 δευτερολέπτων. Εάν ο λόγος του γονέα είναι περιεκτικός και δεν υπερβαίνει τις δύο - τρεις προτάσεις, το παιδί απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών αυτών, χωρίς να συγχέεται το περιεχόμενο τους. Αποφεύγετε λοιπόν τους μονολόγους. Πείτε όσα πρέπει, όταν πρέπει, πάρτε ανάσα για να ακούσετε τον αντίλογο ή τις απορίες και συμπλεύστε με το παιδάκι σας.