Να λέτε καθημερινά στο παιδί σας πόσο καλό και ικανό είναι

Νομίζουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε υψηλή αυτοεκτίμηση απλώς λέγοντας σε ένα παιδί ότι είναι καλό. Αυτό όμως δεν λειτουργεί έτσι.

Αν και είναι καλό να επαινούμε τα παιδιά – ενισχύει τον συναισθηματικό δεσμό μαζί τους- οι έρευνες δείχνουν ότι από μόνο του αυτό δεν δημιουργεί αυτοεκτίμηση που να διαρκεί. Η αυτοεκτίμηση συνήθως είναι το αποτέλεσμα της κατάκτησης μιας δεξιότητας.

Το παιδί που πραγματικά του αρέσει ο εαυτός του νιώθει έτσι όχι επειδή «στερεώθηκε» πάνω του η αυτοεκτίμηση με τη μορφή κομπλιμέντων και επαίνου, αλλά επειδή έχει κατακτήσει κάποιας μορφής δεξιότητα.

Είναι σημαντικό η αντανακλαστική αντίδραση του παιδιού σας, όταν έρχεται αντιμέτωπο με μια δυσκολία, να είναι η αναζήτηση βοήθειας. Πολλοί άνθρωποι- κάθε ηλικίας- υποχωρούν όταν συναντούν μια δυσκολία. « Λέω πάντα στα παιδιά μου , όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, ότι, ό,τι κι αν συμβεί, θα βρούμε τρόπο μα το αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι όμως μόνο τα λόγια μου που συγκρούονται με τους φόβους τους και τα γεμίζουν με αυτοπεποίθηση. Είναι η εμπειρία τους, έχοντας δει δύσκολες στιγμές να έρχονται και να φεύγουν , που έδωσαν την ενδυναμωτική δύναμη του συναισθηματικού δεσίματος να οδηγείς το παιχνίδι και την εξάσκηση και την κατάκτηση της δεξιότητας και την αναγνώριση», αναφέρει ο Edward M. Hallowell.

Οι δεξιότητες που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, αν ξεκινάνε με σκέψεις ή οδηγίες, αλλά ένα συναίσθημα – ένα συναίσθημα ότι « μπορώ να το διαχειριστώ». Είναι ένα συναίσθημα που μας λέει «ό, τι κι αν συμβεί, μπορώ να βρω μια λύση». Ένα συναίσθημα του «ακόμα και αν νιώσω χαμένος, πάντα έχω κάπου να στραφώ; Μπορεί να το αποκαλείτε « αισιοδοξία», μπορεί να το λέτε «αυτοπεποίθηση», μπορεί να το λέτε «πίστη» ή « ελπίδα».

Όπως και αν το ονομάζετε – λέει ο Edward M. Hallowell-αν το μάθετε όσο είστε ακόμη μικροί, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα χάσετε ποτέ. Και αν δεν το μάθετε από μικρή ηλικία, μάλλον δεν θα το μάθετε ποτέ.