Τι είναι τα κοινωνικά στερεότυπα και πόσο μας επηρεάζουν;

Έχετε αναρωτηθεί με πόσες μικρές φράσεις έχουμε μεγαλώσει όλοι μας, που όσο αθώες και αν φαίνονται, παρόλα αυτά μας έχουν στιγματίσει τη ζωή;

Φράσεις που βγαίνουν αβίαστα από το στόμα των "μεγάλων" και που υιοθετούμε και εμείς από "μικροί"! Φράσεις που τις καταπίνουμε "αμάσητες" και τελικά βαρυστομαχιάζουμε μεγαλώνοντας! Φράσεις που τελικά πολλές φορές αρκούν για να μας καθορίσουν τη συναισθηματική μας έκφραση, τη ζωή μας γενικότερα, καθώς παγιδευόμαστε και εγκλωβιζόμαστε μέσα τους. Ναι, μιλάμε για τα κοινωνικά στερεότυπα!

Τι είναι όμως τα κοινωνικά στερεότυπα;

Πρόκειται για τυποποιημένες θετικές ή αρνητικές κοινωνικές αντιλήψεις γύρω από ρόλους και τρόπους συμπεριφοράς που χαρακτηρίζουν το "σωστό" και το "λάθος", χωρίς όμως να είναι απαραίτητα και η ρεαλιστικά "σωστή" και "λάθος" συμπεριφορά. Για παράδειγμα, όλοι μας γνωρίζουμε το στερεότυπο "οι άνδρες δεν κλαίνε". Γιατί δεν κλαίνε; Μήπως δεν έχουν δακρυϊκούς αδένες; Και όμως, όταν ένας άνδρας κλάψει, μπορεί να χαρακτηριστεί αδύναμος, δειλός, αντιμετωπίζεται ως ελαττωματική φιγούρα του φύλου του. Στην πραγματικότητα, ένας άνδρας μπορεί να συγκινηθεί από μία ταινία που θα δει και να δακρύσει, μπορεί να κλάψει από πόνο - σωματικό ή ψυχικό. Πόσο κακό του κάνει όμως το στερεότυπο;

Στις θεραπευτικές συνεδρίες βλέπουμε συχνά άνδρες που θα κλάψουν ή θα συγκινηθούν μέσα στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, βλέπουμε επίσης πόσο προσπαθούν να "μαζέψουν" ή να κρύψουν τα δάκρυά τους γεμάτοι ντροπή. Και όμως όταν γίνεται αντιληπτό ότι είναι επιτρεπτό και αποδεκτό και στους άνδρες να κλαίνε χωρίς να κακοχαρακτηριστούν, τότε είναι που οι συνεδρίες αποδίδουν τα μέγιστα καθώς αισθάνονται πως μπορούν να είναι απλά ...ο εαυτός τους.

Ας έχουμε λοιπόν στο μυαλό μας, κυρίως οι μαμάδες που μεγαλώνουν τα μικρά τους, πως τα κοινωνικά στερεότυπα κάθε άλλο παρά ευτυχισμένους ανθρώπους μεγαλώνουν! Έτσι λοιπόν, όσες μεγαλώνετε αγοράκια, μην πέφτετε και εσείς στην παγίδα να λέτε στο μικρό σας αγοράκι: "Μην κλαις, τα αγόρια δεν κλαίνε!" Αντίθετα, αφήστε το να εκφραστεί μέσα από το κλάμα του, μάθετέ το να εκφράζει το συναίσθημά του, βοηθήστε το να γίνει περισσότερο επικοινωνιακό από ότι ήταν ο δικός σας πατέρας ή ο σύζυγός σας.

Δεν είναι το κλάμα αυτό που θα τον κάνει έναν άνδρα αδύναμο αύριο, αλλά η αδυναμία του να εκφράσει και να δείξει τα συναισθήματά του...