Charlie Hebdo: To 2015 δεν ξεκίνησε καλά για το δημοσιογραφικό κόσμο
Δε φοβάμαι την αντεκδίκηση. Δεν έχω παιδιά, δεν έχω σύζυγο, δεν έχω αυτοκίνητο, δεν έχω καν λογαριασμό στην τράπεζα. Μπορεί να ακουστεί πομπώδες αλλά προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά να ζήσω γονατιστός.
Αυτά έλεγε το 2012 ο αρχισυντάκτης του Charlie Hebdo, γνωστός ως Charb, με αφορμή τις απειλές που είχε δεχθεί το περιοδικό τότε.
Το 2015 δεν άρχισε καλά για το δημοσιογραφικό κόσμο. Η επίθεση στο περιοδικό, επιβεβαίωσε με το χειρότερο τρόπο την σκοτεινή εικόνα που είχε καταγράψει ο οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα για το 2014. Εξήντα έξι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν και 119 απήχθησαν τη χρονιά που πέρασε.
Η έκθεση επισημαίνει τη « μεταβολή της βίας, με την όλο και μεγαλύτερη χειραγώγηση των ακροτήτων κατά των δημοσιογράφων (αποκεφαλισμοί, σκηνοθεσίες, απειλές)». «Σπανίως ο θάνατος δημοσιογράφων συνοδεύεται από μία τόσο βάρβαρη χειραγώγηση της προπαγάνδας».
Οπως αναφέρεται σχεδόν το 66% των δολοφονιών διαπράχθηκαν σε εμπόλεμες ζώνες. Στη Συρία 15 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν, ενώ στα παλαιστινιακά εδάφη σκοτώθηκαν επτά, κυρίως στη Γάζα. Στην ανατολική Ουκρανία σκοτώθηκαν έξι. Τέσσερις δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στο Ιράκ και άλλοι τόσοι στη Λιβύη. Οι δράστες των βιαιοτήτων κατά των δημοσιογράφων θέλουν «να εμποδίσουν την ανεξάρτητη πληροφόρηση και να αποτρέψουν τα ξένα βλέμματα. Οι εκφοβισμοί είναι τόσο διαδεδομένοι που διπλάσιοι δημοσιογράφοι πήραν το 2014 τον δρόμο της εξορίας» σε σχέση με το 2013.
Στην κορυφή των χωρών με τις περισσότερες συλλήψεις δημοσιογράφων βρίσκεται η Ουκρανία, όπου 47 δημοσιογράφοι συνελήφθησαν, είτε από τους αυτονομιστές αντάρτες είτε από τις αρχές, και η Αίγυπτος , όπου 46 δημοσιογράφοι συνελήφθησαν για διασυνδέσεις τους με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και την κατηγορία της «επίθεσης κατά της εθνικής ενότητας». Ακολουθούν το Ιράν (45 συλλήψεις), το Νεπάλ (45) και η Βενεζουέλα (34).
Στην Ουκρανία έχουν σημειωθεί και οι περισσότερες επιθέσεις κατά των δημοσιογράφων, συνολικά 215 περιστατικά με τα περισσότερα να σημειώθηκαν κατά την περίοδο των διαδηλώσεων για την ανατροπή του Γιανουκόβις. Ακολουθούν η Βενεζουέλα (134), η Τουρκία (117), η Λιβύη (97) και η Κίνα (84).
.jfif)
