Τζόρτζια Μελόνι: Άρωμα γυναίκας στην Ιταλία - Το παιδικό τραύμα και ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών»
Ο κεντροδεξιός συνασπισμός υπό την Τζόρτζια Μελόνι κέρδισε την πλειοψηφία στις εκλογές της Ιταλίας και θεωρείται βέβαιο ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό την πρόεδρο του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας». Θα είναι η πρώτη γυναίκα σε αυτό το αξίωμα στην ιστορία της χώρας.
Η Tζόρτζια Μελόνι, η 45χρονη επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος «Αδέρφια της Ιταλίας» εκτός απροόπτου θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, επικεφαλής της πιο δεξιάς κυβέρνησης από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γέννημα θρέμμα της Ρώμης, με μια έντονη προφορά και μια ικανότητα να ξεσηκώνει τα πλήθη που την κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα στους λευκούς μεσήλικες που κυριαρχούν στην ιταλική πολιτική και στις αίθουσες συνεδριάσεων, θα αναλάβει όπως όλα δείχνουν το τιμόνι της 70ης κυβέρνησης της Ιταλίας μετά τον 'Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι αξίες της για τον Θεό, την πατρίδα και την παραδοσιακή, πυρηνική οικογένεια απηχούν εκείνες που προωθήθηκαν κατά τη διάρκεια του φασιστικού καθεστώτος. Το κόμμα της πήρε το όνομά του από την εναρκτήρια γραμμή του εθνικού ύμνου, μια διαμάχη για τον αγώνα μέχρι θανάτου για την ελευθερία. Όπως και άλλοι λαϊκιστές, μιλάει εναντίον των «παγκόσμιων ελίτ» και πολεμά αυτό που αποκαλεί «ομαδική σκέψη» της πολιτικής ορθότητας και της ιδεολογίας του φύλου.
Στηρίζει ωστόσο το ΝΑΤΟ εδώ και πολύ καιρό και έχει μιλήσει εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ενώ πολλοί άλλοι στην ακροδεξιά υποστηρίζουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν. «Είμαι η Τζώρτζια, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι Χριστιανή», δήλωσε σε μια συγκέντρωση του 2019 στη Ρώμη, ενώ στις διαφημιστικές πινακίδες κυριαρχεί το χαμογελαστό της πρόσωπο.
Η Μελόνι επωφελήθηκε από το γεγονός ότι το δικό της ήταν το μόνο μεγάλο κόμμα που έμεινε έξω από την κυβέρνηση του απερχόμενου πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι τους τελευταίους 18 μήνες, επιτρέποντάς της να ισχυριστεί ότι μπορεί να προσφέρει στους ψηφοφόρους μια νέα αρχή.
Οι πολιτικές της ρίζες
Ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα όταν ήταν μόλις 15 ετών στην εργατική γειτονιά Γκαρμπατέλα της Ρώμης και βοήθησε στην ίδρυση του κόμματος που ηγείται το 2012, τέσσερα χρόνια αφότου έγινε η νεότερη υπουργός της χώρας υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Γεννημένη στη Ρώμη, ήταν μόλις ενός έτους όταν ο πατέρας της, Φραντσέσκο, τους εγκατέλειψε και μετακόμισε στα Κανάρια Νησιά. Εκείνος ήταν αριστερός, η μητέρα της Άννα δεξιά και πολλοί εικάζουν οτι η η πολιτική της πορεία υποκινήθηκε εν μέρει από την επιθυμία να εκδικηθεί τον απόντα πατέρα της.
Σύντομα η οικογένεια μετακόμισε στη Γκαρμπατέλα κοντά στους παππούδες της. Εκεί, σε ηλικία 15 ετών, εντάχθηκε στο Μέτωπο Νεολαίας, την πτέρυγα νεολαίας του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, ενώ αργότερα έγινε πρόεδρος του φοιτητικού κλάδου του διαδόχου κινήματος, της Εθνικής Συμμαχίας.
Το 2008, σε ηλικία 31 ετών, η Τζόρτζια Μελόνι έγινε η νεότερη υπουργός της Ιταλίας, και ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο Νεολαίας και Αθλητισμού στην κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Τέσσερα χρόνια μετά ίδρυσε το δικό της Κόμμα, συγκέτρωσε όμως μόλις το 4% των ψήφων στις τελευταίες εκλογές του 2018.
Τα «Αδέρφια της Ιταλίας», το μόνο μεγάλο κόμμα που έμεινε έξω από την κυβέρνηση συνασπισμού εθνικής ενότητας του Μάριο Ντράγκι, κέρδισε πάνω από το 26% των ψήφων και η δεξιά συμμαχία της με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το ακροδεξιό κόμμα Λέγκα του Βορά του πρώην υπουργού Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι κερδίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Όταν έθεσε υποψηφιότητα να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, «πάτησε» στη γυναικεία της ταυτότητα, αλλά, όπως λένε οι αναλυτές με έναν φαλλοκρατικό, πολιτικό τρόπο: «Η κυριαρχία της ιταλικής οικογένειας είναι η μαμά. Είναι η φαλλοκρατική φιγούρα που ελέγχει την κουζίνα. Η Μελόνι το χρησιμοποίησε έξυπνα επειδή πήγε απευθείας στον πυρήνα του συστήματός μας» εξηγεί ο Tζανλούκα Πασαρέλι, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης.
Για τους συμμάχους της, αντιπροσωπεύει τη ριζική πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η Ιταλία, δεδομένης της μακράς οικονομικής στασιμότητας της και μιας κοινωνίας που έχει κουραστεί από την γεροντοκρατία.
Το πάθος με τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»
Η Μελόνι δεν έχει κρύψει το πάθος της για τον συγγραφέα φαντασίας Ο Τζ. Ρ.Τόλκιν του οποίου το κλασικό έργο «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» ήταν ανέκαθεν αγαπημένο της μεταφασιστικής δεξιάς της Ιταλίας, παρά την απέχθεια του Βρετανού συγγραφέα για την εξτρεμιστική πολιτική.
Όταν η Μελόνι εξελέγη για πρώτη φορά στο υπουργικό συμβούλιο το 2008, και έγινε η νεότερη υπουργός της Ιταλίας στα 31 της, υποσχέθηκε ότι δεν θα διαφθαρεί από το «δαχτυλίδι της εξουσίας», μια αναφορά στο απόλυτο βραβείο στην καρδιά των έργων του Τόλκιν. Αργότερα εκείνη τη χρονιά, πόζαρε για ένα περιοδικό δίπλα σε ένα άγαλμα του Γκάνταλφ, του γενειοφόρου μάγου που περιπλανιόταν στη φανταστική Μέση Γη του Τόλκιν.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, πιστή στις εμμονές της, ολοκλήρωσε την εκστρατεία της με ένα νεύμα προς έναν άλλο ήρωα του Τόλκιν, τον Άραγκορν, στο φλογερό αγώνα του οποίου αναφέρθηκε στην τελευταία εκστρατεία της στη Ρώμη.
Η Μελόνι, 45 ετών, έχει ξεκαθαρίσει ότι θεωρεί τους θρύλους των δαχτυλιδιών της εξουσίας ως πολύ περισσότερα από έργα φαντασίας: εμπνέουν την κοσμοθεωρία και την πολιτική της. «Πιστεύω ότι ο Τόλκιν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα από εμάς αυτό που πιστεύουν οι συντηρητικοί», είπε στους New York Times, οι οποίοι διερεύνησαν τη δια βίου γοητεία της με τον κόσμο του Τόλκιν σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα.
«Ο μικρός δράκος»
Η Μελόνι ήταν 11 ετών όταν διάβασε για πρώτη φορά τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, τέσσερα χρόνια πριν ενταχθεί στη νεολαία του μεταφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI). Στις αρχές της δεκαετίας του 20 της εμφανίστηκε σε δωμάτια συνομιλίας με το ψευδώνυμο Khy-ri, αποκαλώντας τον εαυτό της «μικρό δράκο του Undernet (μια δημοφιλή πλατφόρμα συνομιλίας)», μοιράζοντας το πάθος της για τη λογοτεχνία φαντασίας και τα έργα του Τόλκιν ειδικότερα.
Στην πραγματική ζωή, η Μελόνι θα ντυνόταν...Χόμπιτ - οι μικροσκοπικοί, τριχωτοί κάτοικοι της μυθικής Μέσης Γης του Τόλκιν. Αυτή και οι συνάδελφοί της ακτιβιστές της νεολαίας θα συγκεντρώνονταν στο «ηχώντας το κόρνα του Boromir (πρωταγωνιστή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών)».
Όπως έγραψε ο Τζέισον Χόροβιτς των New York Times: «Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται νεανική αγάπη με ένα έργο που συνήθως συνδέεται με τη φαντασία και τα έπη και όχι με τον πολιτικό στίβο» – αν δεν έπαιζε ρόλο η μυθολογία του Τόλκιν εμπνέοντας γενιές μεταφασιστικής νεολαίας.
Ο ίδιος ο Tόλκιν απέρριπτε πάντα τους ισχυρισμούς ότι τα έργα του έφεραν ένα σύγχρονο πολιτικό μήνυμα, αποστρεφόταν την ολοκληρωτική πολιτική. Ωστόσο, οι επικές ιστορίες του για ξανθόχρωμους πολεμιστές που αποκρούουν τις σκοτεινές ορδές των εισβολέων ορκ έχουν τροφοδοτήσει εδώ και καιρό κατηγορίες για φυλετική προκατάληψη.
Σύμφωνα με τέτοιες ερμηνείες, το έργο του Tόλκιν παρέχει μεταφορική έμπνευση για την εμμονή της Mελόνι για την υπεράσπιση του «χριστιανικού πολιτισμού», των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών και των εθνικών συνόρων, τα οποία θεωρεί ότι απειλούνται από την παγκοσμιοποίηση, τις κοινωνικές αλλαγές και τη μετανάστευση.
«Είναι μέρος του προσωπικού της branding, η εικόνα μιας γυναίκας που είναι λιγότερο επιθετική από άλλες ακροδεξιές φιγούρες και της οποίας οι πολιτιστικές αναφορές είναι προσβάσιμες και αποδεκτές από όλους», εξηγούν οι ειδικοί.
.jpg)
.jpg)
