Είναι δυνατή η ύπαρξη της Ελβετίας χωρίς Στρατό;

Οπως μετέδωσε η "Φωνή της Ρωσίας" ανάμεσα στα βασικά επιχειρήματα των ειρηνιστών είναι τα εξής: φτάνει πια να μετατρέπονται τα υπνοδωμάτια σε οπλοστάσια και ότι μετά τον ψυχρό πόλεμο δεν έχει κανένα νόημα να κρατούνται οπλισμένοι όλοι οι άνδρες της χώρας.

Η Ελβετική Συνομοσπονδία είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες όπου διατηρείται η υποχρεωτική στράτευση. Εδώ ο κάθε άνδρας ηλικίας 20-30 ετών (οι γυναίκες κατά βούληση) θα πρέπει να υπηρετήσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας για 260 ημέρες. Ακόμα και μετά τη μεταρρύθμιση του 2004, που μείωσε τον αριθμό των στρατιωτών κατά 2 και πάνω φορές, η δημοκρατία των Άλπεων κατ’ αναλογία με το συνολικό πληθυσμό παραμένει το πιο στρατιωτικοποιημένο κράτος της Ευρώπης. Σήμερα, ο Στρατός της αποτελείται από 200 χιλιάδες στρατιωτικούς, με πληθυσμό 7,7 εκατομμύυρίων.

Ο Στρατός της Ελβετίας είναι στην ουσία λαϊκή πολιτοφυλακή, που είναι πάντα έτοιμη για πόλεμο. Στα χέρια των Ελβετών, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, βρίσκονται σήμερα 2,5 εκατομμύρια όπλα. Μάλιστα, 1 εκατομμύριο και 700 χιλιάδες απ’ αυτά είναι αυτόματα τουφέκια και αυτόματα, που διανέμονται ανάμεσα στους στρατιώτες και τους εφέδρους και φυλάγονται στα σπίτια τους.

Για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην μοναδική στην Ευρώπη χώρα άμεσης δημοκρατίας, είναι αρκετό να συγκεντρωθούν 100.000 υπογραφές. Η «Ομάδα για την Ελβετία χωρίς Στρατό» είχε πραγματοποιήσει ήδη δύο δημοψηφίσματα. Το πρώτο έγινε το 1989, και το δεύτερο - το 2001. Τότε οι πολίτες της χώρας με πλειοψηφία 22-30% των ψήφων είχαν απορρίψει την πρωτοβουλία αυτής της οργάνωσης, ενώ ύστερα από το κάθε δημοψήφισμα η κυβέρνηση πραγματοποίησε μεταρριθμήσεις στις ΄Ενοπλες Δυνάμεις της Ελβετίας μειώνοντας την αριθμητική τους δύναμη.

Η κλήση στο Στρατό προς το παρόν είναι αναγκαία και κανένας δεν θέλει να απορριφθεί αυτός ο θεσμός,- θεωρεί ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Ιβάν Κονοβάλοφ.

- Όλοι, μαζί και οι στρατιωτικοί των ευρωπαϊκών χωρών, αναγνωρίζουν, ότι έχουν βρεθεί σέμερα αντιμέτωποι με πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ακόμα και οι εθελοντικοί Στρατοί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την οικονομική συντήρηση, που θα ήθελαν να πάρουν οι νέοι. Οι νέοι βλέπουν την ύπαρξη καλής δυνατότητας να βγάλουν λεφτά στον εμπορικό τομέα και δεν θέλουν να πάνε στο Στρατό.

Σήμερα οι «εκκαθαριστές» της στρατιωτικής υπηρεσίας έχουν αποκτήσει πολύ ισχυρό σύμμαχο - τα αφεντικά της ελβετικής βιομηχανίας και του τραπεζικού τομέα, που βαρέθηκαν να αφήνουν κάθε χρόνο εργαζομένους να «πάνε σε πόλεμο για 9 μήνες» και ιδιαίτερα την περίοδο της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης. Οι Ελβετοί κάθε χρόνο δαπανούν για το Στρατό τους σχεδόν 3 δισεκατομμύρια δολάρια.