H καλή φήμη βασικός παράγοντας επιλογής προορισμού
"Αν θέλω να πείσω έναν Γερμανό να επισκεφτεί την Ιταλία, δεν θα πάω να τον βρω στη Γερμανία. Θα δώσω κάτι παραπάνω στον Γερμανό τουρίστα, που ήδη βρίσκεται στη χώρα μου": με τη φράση αυτή, ο διευθυντής του Ιταλικού Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών (ISNART), Τζιοβάνι Κόκο (Giovanni Cocco), απευθυνόμενος σε ακροατήριο διευθυντών ξενοδοχείων στη Θεσσαλονίκη, έδωσε το στίγμα της πολιτικής που ακολουθεί η Ιταλία, προκειμένου να αξιοποιήσει τη δύναμη της καλής φήμης, όπως αυτή διαδίδεται από έναν ικανοποιημένο τουρίστα.
Μιλώντας στο 3ο συνέδριο των διευθυντών ξενοδοχείων Μακεδονίας-Θράκης, στο πλαίσιο της Philoxenia, o κ.Κόκο ανέφερε ότι βάσει έρευνας στο Facebook και μελέτης του ISNART, η συντριπτική πλειοψηφία των τουριστών επιλέγουν προορισμό με βάση τη φήμη.
¨Το 84% στο Facebook και το 70% με βάση την έρευνα του ISNART διαλέγουν [προορισμό] βάσει των όσων διαδίδονται στόμα με στόμα (word of mouth), ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ.Κόκο.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στην αυξημένη συνεισφορά του αγροτουρισμού στον ιταλικό τουρισμό, ένα μοντέλο που θα μπορούσε να αναπτύξει και η Ελλάδα. Σήμερα, ο αγροτουρισμός στην Ιταλία προσελκύει 10.000.000 διανυκτερεύσεις σε 18.000 καταλύματα.
Παράλληλα, πάνω από 1000 αγροτουριστικές μονάδες έχουν πιστοποιηθεί κατά το σήμα “Hospitalia Italiana” (το οποίο κατέχουν και περίπου 1700 ιταλικά εστιατόρια στο εξωτερικό) κάτι που σημαίνει ότι πληρούν 250 κριτήρια ποιότητας, πέραν των όσων προβλέπονται ούτως ή άλλως από τον νόμο. Η Ιταλία δεν επενδύει τυχαία στην ποιότητα.
Σύμφωνα με τον κ.Κόκο, στο πλαίσιο έρευνας του ISNART, με τη συμμετοχή περισσότερων από 700 tour operators, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν ποιος θεωρούν ότι είναι ο παράγοντας που θα κρίνει το μέλλον για τις τουριστικές επιχειρήσεις, πάνω από ένας στους δύο “έδειξε” την ποιότητα.
Κατά τον κ.Κόκο πάντως, οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο πρέπει να είναι προσεκτικοί, καθώς σε διαφορετική περίπτωση μια αγροτουριστική μονάδα υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε απλή ...φάρμα γάμων, που χάνει τον παραδοσιακό χαρακτήρα της και αντί για διεθνή τουρισμό προσελκύει μόνο προσεκλημένους των τοπικών γαμήλιων δεξιώσεων.