Ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και στο βάθος «πράσινα μνημόνια»

Η γρήγορη και χωρίς επαρκή προετοιμασία εγκατάλειψη του άνθρακα και η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει η εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο, σε μια χρονική συγκυρία που οι ενδογενείς πηγές εξαντλούνται και αυξάνονται οι εισαγωγές από τρίτες χώρες και κατά κύριο λόγο από τη Ρωσία. Φύγαμε υποτίθεται από το πετρέλαιο για να μην είμαστε έρμαια του ΟΠΕΚ και καταλήξαμε σε μια αγορά που πρακτικά είναι μονοπώλιο της Ρωσίας, χωρίς ωστόσο να έχουμε κάνει κάποια σοβαρή διαπραγμάτευση με την Ρωσία. Καταπληκτικό. Επιβεβαιώνεται πλήρως ότι η Ευρώπη είναι ένας γίγαντας με μυαλό μωρού και με πήλινα πόδια. Και κυρίως χωρίς ενέργεια.

Τον περασμένο Οκτώβριο, οι εκτιμήσεις ανέφεραν ότι το τελικό κόστος της ενεργειακής κρίσης για τους ευρωπαίους καταναλωτές μπορεί να φθάσει στο ιλιγγιώδες ποσό των 100 δισ. ευρώ. Πλέον, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η κρίση θα κοστίσει στους Ευρωπαίους καταναλωτές το 2022 πάνω από 350 δισ. ευρώ. Μπορεί και 500 δισεκατομμύρια ευρώ! Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Και για να είμαστε ακριβείς: Πώς θα πληρωθούν αυτά τα ποσά σε μια Ευρώπη που δεν υπάρχει πραγματικό χρήμα, παρά μόνο φούσκες και χρεόγραφα;

Την ίδια ώρα αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της σφοδρής πανδημίας που ζήσαμε και φέτος, όπως και πέρσι, υπήρξε μια πρωτοφανής αποεπένδυση σε μονάδες παραγωγής φυσικού αερίου παρά το γεγονός ότι το «διευθυντήριο των Βρυξελλών» βιάζεται και πιέζει σφόδρα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ταχεία απανθρακοποίηση.

Ταυτόχρονα, η εκτίναξη της ανάκαμψης στην παγκόσμια οικονομία, ήταν απολύτως αναμενόμενο να πυροδοτήσει παράλληλα και έκρηξη στη ζήτηση φυσικού αερίου. Μόνο που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προέβλεψε το αναμενόμενο: Η κρίση τη βρήκε χωρίς να έχει προβεί σε κάποιες συμφωνίες με τις χώρες προμήθειας και με τα ευρωπαϊκά αποθέματα αερίου να βρίσκονται εν μέσω χειμώνα στο 62% της διαθέσιμης χωρητικότητας, δηλαδή 12 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τα συνήθη επίπεδα προηγουμένων ετών. Εγκληματική αδιαφορία ή ανικανότητα;

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι ότι κάθε κράτος μέλος να καλείται να τα βγάλει πέρα μόνο του. Κεντρικό σχέδιο ούτε υπήρχε, ούτε υπάρχει.

Οι προσπάθειες των εθνικών κυβερνήσεων (όπως και της ελληνικής) με τη χορήγηση πακέτων στήριξης στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό που σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα. Την ίδια ανικανότητα επιδεικνύουν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες και στην προμήθεια των πρώτων υλών από τις οποίες κατασκευάζονται τα ηλιακά πάνελ και οι ανεμογεννήτριες. Το 85% των φωτοβολταϊκών πάνελ κατασκευάζεται στην Κίνα, ενώ πέντε στις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ανεμογεννητριών είναι κινέζικες. Δημιουργείται δηλαδή μια δεύτερη εξάρτηση για την Ευρώπη. Μια προς την Ρωσία με το φυσικό αέριο και μια προς την Κίνα με τις πρώτες ύλες.

Στο βάθος της πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης που θα είναι χειρότερη από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ήδη αχνοφαίνονται τα «πράσινα μνημόνια» με τα οποία οι λαοί της Ευρώπης θα δανειστούν χρήματα για να επιτευχθεί η ενεργειακή μετάβαση στις ΑΠΕ. Όσοι δεν θέλουν να δουν αυτή την εξέλιξη προφανώς υποκρίνονται. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Οι εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας είναι ότι την περίοδο 2024-2025, η Ευρώπη θα χρειασθεί 150 δισ. κυβικά μέτρα επιπλέον ποσοτήτων αερίου για να καλύψει την ζήτηση, όταν σήμερα χρειάζεται 50 δισ. κυβικά μέτρα.

Για το τέλος του άρθρου θα χρησιμοποιήσω τη γνωστή φράση του πρώην επιτρόπου της Ε.Ε., Όλι Ρεν που χρησιμοποίησε το 2010 όταν μπήκαμε στα μνημόνια: «Καλό κουράγιο Έλληνες».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Σαρηγιάννης στο Newsbomb.gr: Αυτές είναι οι περιοχές που έχει βάλει στο «μάτι» η Όμικρον

Survivor: Αυτός είναι ο πρώτος υποψήφιος προς αποχώρηση

«Παραμιλούν» οι Τούρκοι: Τώρα αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει από Rafale, Viper και Mirage 2000-5