Χάθηκαν 2,5 χρόνια για την ενσωμάτωση της Οδηγίας κατά του «phishing» - Παρουσιάζεται στο Υπουργικό

Να σημειωθεί πως η ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή που είχε ως αντικείμενο την κατάρτιση του σχεδίου νόμου για την ενσωμάτωση στην εθνική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/713 είχε συγκροτηθεί τον Αύγουστο του 2019 και απαιτήθηκαν δύο χρόνια και επτά μήνες ή διαφορετικά 951 ημέρες για να παρουσιασθεί το πόνημα της στο υπουργικό συμβούλιο.

Η Κύπρος έχει ενσωματώσει την Οδηγία (ΕΕ) 2019/713 ήδη εδώ και ένα χρόνο. Γιατί η οδηγία αυτή είναι σημαντική; Σκοπός της Οδηγίας 2019/713 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής, είναι η θέσπιση κανόνων όσον αφορά στην καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής πλην των μετρητών, καθώς και η διευκόλυνση της πρόληψης των εν λόγω αδικημάτων και της παροχής συνδρομής και στήριξης των θυμάτων.

Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες της ΕΕ στην ενσωμάτωση της εν λόγω οδηγίας, με την καθυστέρηση αυτή να ευθύνεται μεταξύ άλλων για την τεράστια έξαρση των κρουσμάτων ηλεκτρονικής απάτης και ιδιαίτερα της έξαρσης τεχνικών ηλεκτρονικού ψαρέματος, με τις οποίες οι επιτήδειοι προχωρούν στην απόσπαση απόρρητων προσωπικών και οικονομικών δεδομένων ή κωδικών ασφαλείας , προκαλώντας οικονομική ζημία στα θύματά τους.

Σημειώνεται πως με την Οδηγία 2019/713 τα κράτη μέλη κλήθηκαν να θεσπίσουν τα αναγκαία μέτρα για την απάτη που συνδέεται με τα συστήματα πληρωμών, προβλέποντας συγκεκριμένες ποινές και κυρώσεις για τους υπευθύνους, και παρέχοντας συνδρομή στα θύματα.

Και ειδικά στην Ελλάδα τα θύματα του «phishing» είναι εκατοντάδες. Το «phishing» αποτελεί διαδικτυακή απάτη μέσω κυρίως μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (ή και άλλης μορφής ηλεκτρονικής υπηρεσίας) που αποστέλλονται μαζικά προς τους χρήστες σε ένα (παραποιημένο) γνωστό προς τους χρήστες ηλεκτρονικό περιβάλλον (όπως π.χ. τράπεζας ή άλλου φορέα ή υπηρεσίας) με σκοπό την υποκλοπή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (π.χ. τραπεζικών λογαριασμών, πιστωτικών/χρεωστικών καρτών, κωδικών πρόσβασης) και την επιδίωξη παράνομου οικονομικού κέρδους.