Η ανεργία πλήττει περισσότερο τις γυναίκες

Στην έκθεση, που συντάχθηκε σε συνεργασία με την οργάνωση "Ηνωμένα Έθνη Γυναίκες", τη μονάδα των Ηνωμένων Εθνών για την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών, σημειώνεται ότι μεταξύ 2002-2007 το ποσοστό ανεργίας των γυναικών παγκοσμίως ανερχόταν στο 5,8% έναντι 5,3% για τους άνδρες.

Η κρίση που προέκυψε στη συνέχεια διεύρυνε τη διαφορά "κατά 0,5-0,7 της μονάδας και κατέστρεψε 13 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στις οποίες απασχολούνταν γυναίκες", τονίζει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία προοπτική βελτίωσης της κατάστασης τα επόμενα χρόνια.

Από το 2009 έχουν χαθεί συνολικά 29 εκατομμύρια θέσεις εργασίας --και για τα δύο φύλα-- ενώ εκτιμάται ότι το 2013 μπορεί να χαθούν άλλα 2,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. "Ενώ οι γυναίκες συμβάλουν στην οικονομία και στην παραγωγικότητα σε παγκόσμια κλίμακα, αντιμετωπίζουν ακόμη πολλά εμπόδια τα οποία τις εμποδίζουν να εκπληρώσουν πλήρως το οικονομικό δυναμικό τους", τόνισε η πρώην πρόεδρος της Χιλής Μισέλ Μπατσελέτ, νυν διευθύντρια του "ΟΗΕ Γυναίκες".

Στις αναπτυσσόμενες χώρες καταγράφεται ιδιαίτερα υψηλή ανεργία των γυναικών στον τομέα του εμπορίου. Στις ανεπτυγμένες η έκθεση αποκαλύπτει ότι η απασχόληση των γυναικών στη βιομηχανία έχει μειωθεί στο μισό. Το 85% των γυναικών που εγκατέλειψαν τον βιομηχανικό τομέα στράφηκαν προς τις υπηρεσίες, ιδίως στην εκπαίδευση και την υγεία. Το 2012 το ένα τρίτο των γυναικών εργάζονταν στη γεωργία, περίπου οι μισές στον τομέα των υπηρεσιών και το 16% στη βιομηχανία.

Όσον αφορά τον επαγγελματικό διαχωρισμό, η έκθεση παρατηρεί ότι σε όλο τον κόσμο οι άνδρες υπερεκπροσωπούνται σε ορισμένα επαγγέλματα όπως στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τη μηχανολογία και τις διευθυντικές θέσεις. Συγκριτικά, οι γυναίκες πλειοψηφούν σε επαγγέλματα που δεν απαιτούν υψηλά επαγγελματικά προσόντα, όπως είναι οι γραμματείς και οι εμποροϋπάλληλοι.

"Δεν υπάρχει κάποια θαυματουργή λύση για να προωθήσουμε την απασχόληση των γυναικών. Κάναμε ένα πρώτο βήμα, δεν πρέπει να σταματήσουμε", δήλωσε ο πρεσβευτής της Ελβετίας Ζαν-Ζακ Ελμιζέ, η χώρα του οποίου συμμετείχε στη χρηματοδότηση της έρευνας.