ΣΥΡΙΖΑ: Κόμμα, κοινωνία, τοπική αυτοδιοίκηση – Η δύσκολη, αλλά απαραίτητη εξίσωση

Από το 2012, εδώ και μία ολόκληρη δεκαετία, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον έναν από τους δύο πυλώνες του πολιτικού συστήματος. Από τότε κιόλας, ο Αλέξης Τσίπρας τόνιζε ότι για να αποκτήσει γερές «ρίζες» στην κοινωνία η εκλογική «εκτόξευση» του κόμματος, χρειάζονται δύο προϋποθέσεις.

Η πρώτη ήταν το να αντιστοιχηθεί ο κομματικός μηχανισμός, με τους πολίτες που ψηφίζουν το κόμμα στις κάλπες. Μετά την εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση, η πρώτη προϋπόθεση έγινε πράξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 1.780.000 ψηφοφόρων στην ήττα του 2019, έχει 172.000 μέλη. Και η ικανοποίηση στους εμπνευστές αυτής της κίνησης που οδήγησε 112.000 μη κομματικούς πολίτες στις κάλπες και στην οργανωτική δομή του κόμματος, προκαλεί τεράστια ικανοποίηση.

Τώρα, πλέον, μένει να τεθεί σε εφαρμογή η δεύτερη προϋπόθεση που χρειάζεται η Κουμουνδούρου για να παγιωθεί ως κοινωνική δύναμη - εκτός από εκλογική. Η αξιοποίηση των ανθρώπων που εντάχθηκαν στις γραμμές της, σε όλους τους μαζικούς χώρους. Και αν ως σκέψη μοιάζει εύκολη, η εφαρμογή της στην πράξη είναι αρκετά δύσκολη.

Είναι αλήθεια πως η οργανωτική σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τα μέλη του, είναι αρκετά χαλαρή. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι οι Οργανώσεις Μελών δεν έχουν σταθερή και μαζική -σε σχέση με τα εγγεγραμμένα μέλη- παρουσία στις γειτονιές ή τους κλάδους δουλειάς που βρίσκονται.

Η παραπάνω αδυναμία έχει ως αποτέλεσμα η παρέμβαση του κόμματος να είναι πολλή χαμηλότερη από ότι η πραγματική του επιρροή. Κυρίως στους δήμους και τα συνδικάτα, όπου παρουσιάζονται φαινόμενα ακόμα και διαλυτικά σε ορισμένες περιπτώσεις.

Πολλά διαφορετικά ψηφοδέλτια, προσωπικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις που δεν αρμόζουν σε ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς. Τέτοιες συμπεριφορές οδήγησαν κατά το πρόσφατο παρελθόν πολλές φορές σε «άτακτη φυγή» τους πολίτες που ήλπιζαν να βρουν στον ΣΥΡΙΖΑ πολιτική σκέπη.

Αναγνωρίζοντας τις παραπάνω αδυναμίες, η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ψάχνει τρόπους να τα περιορίσει αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα. Γιατί το να τα μηδενίσει μοιάζει απίθανο.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Newsbomb.gr, συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, εισηγούνται να υπάρξει ένας πιο «σφιχτός» έλεγχος των οργανώσεων, με ευθύνη των περιφερειακών και νομαρχιακών οργάνων και υπό την επίβλεψη της νέας Κεντρικής Επιτροπής.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα χάσουν την αυτονομία που έχουν. Απλά θα προσπαθούν να επιλύουν τα προβλήματα που δημιουργούνται πριν αυτά μεγαλώσουν επικίνδυνα.

Για παράδειγμα, οι Οργανώσεις Μελών θα είναι υπεύθυνες να «εντοπίσουν» τα νέα μέλη και να τα εντάξουν όσο πιο γρήγορα και ομαλά γίνεται στην κομματική ζωή. Αν παρατηρηθούν φαινόμενα οργανώσεων που αρνούνται να «ανοίξουν» στα νέα μέλη -όπως έχει, άλλωστε συμβεί κατά το πρόσφατο παρελθόν- τότε θα υπάρχει παρέμβαση από «τα πάνω».

Στη συνέχεια, θα γίνει προσπάθεια να «οργανωθούν» οι άνθρωποι που πύκνωσαν τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ στα σωματεία τους, αλλά και στις αυτοδιοικητικές παρατάξεις που στηρίζει ή θα στηρίξει η Κουμουνδούρου στους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.

Αν και οι παραπάνω σκέψεις είναι απολύτως λογικές, το πως θα εφαρμοστούν στην πράξη, μοιάζει με μία δύσκολη εξίσωση, η οποία, όμως, είναι απαραίτητο να «λυθεί» προκειμένου η επιτυχία της εκλογικής αναμέτρησης της 15^ης Μαΐου να έχει πραγματικό αντίκρισμα.

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Ο πρώτος απολογισμός, η ημερομηνία-ορόσημο και ο στόχος για το επόμενο διάστημα