Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, τα C-130, η σύσκεψη και τα επιλεκτικά «βαθιά λαρύγγια»

Τις τελευταίες ημέρες ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά και διάφορα για τα μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 και την κατάστασή τους, ειδικά όσον αφορά σε ορισμένους «πρόθυμους» να μετακυλήσουν τις ευθύνες τους στην Κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέσα από κείμενα που θυμίζουν «πληρωμένες καταχωρήσεις».

Αυτό που δεν ακούστηκε όμως είναι η σύσκεψη που συγκάλεσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος στο γραφείο του, το βράδυ της Δευτέρας, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και το Contact Group για την Ουκρανία. Βασικό θέμα της σύσκεψης ήταν τα C-130 και σ’ αυτήν συμμετείχε ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Θάνος Ντόκος, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κώστας Φλώρος, ο Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ Φραγκίσκος Λελούδας, ο Διοικητής Αεροπορικής Υποστήριξης Δήμος Γρηγοριάδης και άλλοι επιτελείς.

Όπως μαθαίνουμε από καλά πληροφορημένες πηγές, ο κ. Παναγιωτόπουλος ζήτησε πλήρη ενημέρωση και ανασκόπηση ενεργειών σχετικά με τα μεταγωγικά αεροσκάφη της Αεροπορίας, όπως συμβαίνει τακτικά, αλλά αυτή τη φορά και ενώπιον του κ. Ντόκου.

Κάποιοι διατεταγμένοι υμνητές δεν πληροφορήθηκαν ότι από την ανασκόπηση επιβεβαιώθηκε ότι με πρωτοβουλία του συγκεκριμένου υπουργού Άμυνας έγινε η αρχή για να λυθεί ο «Γόρδιος Δεσμός» με τα C-130 μετά τη σύναψη Συμφωνίας Εν Συνεχεία Υποστήριξής τους, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς άλλος από τη δεκαετία του ’80.

Κατά ομολογία των επιτελών, έχουν βελτιωθεί οι διαθεσιμότητες μεταγωγικών αεροσκαφών τόσο σε C-130, όσο και σε C-27 συγκριτικά με το 2019, ενώ ο κ. Παναγιωτόπουλος έχει προχωρήσει συγκεκριμένο σχέδιο επίλυσης του προβλήματος που περιλαμβάνει δραστηριότητες από το ΚΕΑΤ, την ΕΑΒ, την NSPA (NATO Support and Procurement Agency) και την εφαρμογή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ.

Αυτό που δεν αναδεικνύουν οι αγωγοί διαρροών, ίσως από άγνοια, είναι ότι το υπουργείο δεν ασχολείται πρώτη φορά με το θέμα των μεταγωγικών αεροσκαφών, αλλά υπάρχει σχέδιο που υλοποιείται από το 2019.

Από τη σύσκεψη πάντως, εκείνοι που έπρεπε κατάλαβαν ποιοι κάνουν έργο και ποιοι ασχολούνται μόνο με επιλεκτικούς επικοινωνιακούς πειραματισμούς, αντί να δουλεύουν.