Η στροφή του Αλέξη Τσίπρα προς το ρεαλισμό

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μετασχηματίζεται σε ενιαίο κόμμα, στρέφεται προς το ρεαλισμό επιδιώκοντας να αποτελέσει μία αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη μετατόπιση έπαιξαν ο κ. Δραγασάκης, ο κ. Σταθάκης και ο Διευθυντής του γραφείου του Α. Τσίπρα και στενός προσωπικός του φίλος, κ. Παππάς.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα κλίμα δυσπιστίας απέναντι στο κόμμα του από τους λεγόμενους νοικοκυραίους αλλά και από ένα μεγάλο τμήμα του αστικού κόσμου. Καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει κυβέρνηση χωρίς την υποστήριξη ενός μεγάλου ποσοστού από αυτά τα κοινωνικά στρώματα.

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, στράφηκαν στις εκλογές του Ιουνίου προς τη Νέα Δημοκρατία κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως προς το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Είναι σίγουρα δυσαρεστημένοι από την πολιτική λιτότητας και από τις οριζόντιες περικοπές που οδηγούν στην ύφεση αλλά ταυτόχρονα δεν επιθυμούν περιπέτειες ούτε την έξοδο από το ευρώ.

Ο Αλέξης Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάψει να φοβίζει αυτούς τους ανθρώπους. Και αυτό θα το πετύχει αν διαμορφώσει μία ρεαλιστική πρόταση διακυβέρνησης που δεν θα θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι κινήσεις που έγιναν ,από την πλευρά της Κουμουνδούρου,το τελευταίο χρονικό διάστημα όπως:

α. Η συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Ράιχενμπαχ αλλά και οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σπάσει η ευρωπαϊκή απομόνωση του κ.Τσίπρα και να τον αντιμετωπίζουν ισότιμα οι Ευρωπαίοι ηγέτες ή ως εν αναμονή Πρωθυπουργό.

β. Η χλιαρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην απαγόρευση των συγκεντρώσεων, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της κ. Μέρκελ, και η αποχή από ακραίες ακτιβιστικές ενέργειες.

Ο κ. Τσίπρας θα μεταφέρει τη στροφή προς το ρεαλισμό και στη ρητορική του ενώ προετοιμάζει και ένα κύκλο επαφών στην Ευρώπη για να ενισχύσει την εικόνα κυβερνησιμότητας τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του ιδίου.

Στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αναδείξει και μία νέα γενιά στελεχών που θα αποτελούν, στα μάτια των πολιτών, την αυριανή κυβέρνηση της Αριστεράς.