Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα «τελειώνουν» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Αντιλαϊκά μέτρα, χημικά, διαπραγμάτευση, Προϋπολογισμός, δημοσκοπήσεις, ανασχηματισμός και πόλεμος με την Εκκλησία εκμηδενίζουν την «Ελπίδα» που πούλησαν ξεδιάντροπα Τσίπρας και Καμμένος στους Έλληνες πολίτες για δύο κυβερνητικές καρέκλες

Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου

Το Μαξίμου έχει βαλθεί να… καταπλήξει τα πλήθη, για ακόμη μία φορά. Θα έλεγε κανείς πως θέλει πάση θυσία να υλοποιήσει και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα*, όπως αυτά που περιέγραφε ο Πάπας Γρηγόριος ο Α’ (590-604 μ.Χ.) στην εργασία του με τίτλο «Magna Moralia».

Μόνο που εν έτει 2016, οι ονομασίες τους έχουν παραλλαχθεί, για χάρη της επικαιρότητας.

Αντιλαϊκά μέτρα: Σε έξι χρόνια και με τρία Μνημόνια κανείς δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να επιχαίρει για το κατόρθωμα αυτό: Η ελληνική κοινωνία, θαρρεί κανείς και βρίσκεται μονίμως σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα, ανέχεται με μια περίεργη στωικότητα τις διαταγές τεχνοκρατών, οι οποίοι δεν έχουν πλέον την παραμικρή σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση που είχαν οραματιστεί κάποια σπουδαία μυαλά τη δεκαετία του ’50. Ύφεση, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση και υφαρπαγή χρημάτων μέσω βίαιων και οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις.

Το θέμα είναι ως πότε; Ως πότε θα ανέχεται αυτός ο επιβεβαιωμένα ταλαιπωρημένος λαός αυτό τον φαύλο κύκλο της καταστροφής; Κι ένα εξίσου σημαντικό ζήτημα που τίθεται είναι έως πότε η κυβέρνηση θα διαδραματίζει ρόλο «διαχειριστή του Χάους»; Γιατί, θα ήταν το λιγότερο αφελής κανείς, εάν πίστευε πως, τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές, ο κ. Τσίπρας και το Υπουργικό Συμβούλιό του κυβερνούν πραγματικά αυτό τον τόπο. Είναι απλά εκτελεστικά όργανα διαταγών που έρχονται απ’ έξω. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό.

Χημικά: Το κόμμα που υποτίθεται ότι ενόσω ήταν στην καθέδρα της αντιπολίτευσης υπερασπιζόταν τα δίκαια αιτήματα της κοινωνίας, έγινε ο μεγαλύτερος καταστολέας της. Επί αριστερής κυβέρνησης έπεσαν χημικά και δακρυγόνα εναντίον παππούδων. Η αντίδραση του πρωθυπουργού να «καταχερίσει» διά τηλεφώνου τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη τα λέει όλα.

Μόνο που το κακό έχει πια γίνει και έχει καταγραφεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων, όσες διαταγές περί κατάργησης χημικών και δακρυγόνων βγουν. Οι αστοχίες και ο εκνευρισμός ήταν εκείνες που οδήγησαν την κυβέρνηση καθολικά εναντίον της ίδιας της κοινωνίας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο επ’ αυτού είναι απλώς «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».

Διαπραγμάτευση: Άρρηκτο με το πρώτο «αμάρτημα» είναι κι αυτό της διαπραγμάτευσης. Η ελληνική πλευρά βαδίζει σε ένα πολύ συγκεκριμένο καλούπι συνομιλιών με τους Θεσμούς, όπου τα περιθώρια αντίδρασης είναι μεν απειροελάχιστα, αλλά η κυβέρνηση επιχειρεί να τα πλασάρει στον κόσμο ως αδρές «κόκκινες γραμμές». Μόλις αντιστέκεται, έστω και λιγάκι, για τα μάτια του κόσμου, αρχίζει το παιχνίδι των καθυστερήσεων και να οι απειλές για «πιστωτικά γεγονότα» και δώστου το απότομο ξεθώριασμα των «κόκκινων γραμμών».

Αλλά, κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται». Αλήθεια, πόσο κοστίζουν στο «χρηματιστήριο» των Θεσμών οι ψυχές και οι ζωές περίπου 11 εκατ. πολιτών; Να ένα ερώτημα που δεν το έχει απαντήσει ποτέ με επάρκεια ο πρωθυπουργός.

Και, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, καλό θα ήταν να θυμάται ο κ. Τσίπρας ότι ο όρος «διαπραγμάτευση» απαιτεί ισότιμα μέρη και μέλη. Αλλιώς έχουμε να κάνουμε με καθαρή συνθηκολόγηση που ακολουθεί την ίδια πάντα επωδό: «Ματώνεις, σε πληρώνω. Αντιδράς, σου κόβω τα χρήματα. Υποκύπτεις, σε ταπεινώνω. Και πάλι από την αρχή…». Εάν αυτή δεν είναι αμαρτία, τότε τι είναι;

Προϋπολογισμός: Κι έπεται το τέταρτο αμάρτημα, εκείνο με το οποίο η Ελλάδα κάθε χρόνο «κάνει ταμείο». Μόνο στον Προϋπολογισμό του 2017 προβλέπεται φορολογική αφαίμαξη για πολίτες και επιχειρήσεις η οποία θα φτάνει τα 2,6 δισ. ευρώ, έναντι 590 εκατ. ευρώ που ήταν το 2016. Κι εδώ έρχεται η απόλυτη ευημερία των αριθμών σε βάρος της αντίστοιχης των ανθρώπων: ταχύτατη αύξηση του ΑΕΠ στο 2,7% και πρωτογενή πλεονάσματα άνω των 3,3 δισ. ευρώ (περίπου 1,8% επί του ΑΕΠ).

Κι όλα αυτά υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες δεν είναι και τόσο σίγουρες: Ένταξη της Ελλάδας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης της ΕΚΤ, άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος, χαλάρωση των capital controls, αύξηση των επενδύσεων και της κατανάλωσης, περιορισμός στη συσσώρευση των ληξιπρόθεσμών οφειλών.

Πράγματι, μπορεί να ακούγονται ωραία όλα αυτά, αλλά πώς θα γίνουν; Το ξέρουν όλοι, εντός και εκτός κυβέρνησης, ότι «τα κουκιά δεν βγαίνουν», όταν, μάλιστα, πολίτες και επιχειρήσεις ζουν κάτω από ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο, με απισχνημένη φοροδοτική ικανότητα.

Όπως εκτιμάται, εάν έστω και μία από τις παραπάνω προϋποθέσεις πέσει έξω, τότε ο Προϋπολογισμός θα καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Άρα και πάλι είμαστε δέσμιοι των διαθέσεων αλλά και των προθέσεων των δανειστών. Εάν κι αυτή δεν είναι αμαρτία, τότε τι είναι;

Δημοσκοπήσεις: Μια πρακτική, η οποία στη χώρα μας έγινε συνώνυμο των συμφερόντων και της καθοδήγησης της κοινής γνώμης. Ένα επιστημονικό εργαλείο που κατέληξε «κουρελού», εξαιτίας μικροπολιτικών μεθοδεύσεων. Η «εξυπνάδα» με το προχθεσινό non paper του Μαξίμου που κατέγραφε μία προς μία τις σφυγμομετρήσεις γνωστών εταιρειών που έπεσαν κατά πολύ έξω στις προβλέψεις τους, σε διάφορα πολιτικά γεγονότα της τελευταίας χρονιάς, έκανε μια τρύπα στο νερό.

Ποιος έχει ακόμη και αυτή τη στιγμή, άραγε, τα κότσια, να βαφτίζει το κρέας ψάρι; Η οργή κι η δυσαρέσκεια των πολιτών δεν κρύβονται με τίποτα. Ο κόσμος, σπρωγμένος να ζει κάθε μέρα στα άκρα, είναι πλέον απρόβλεπτος, ιδίως στις απαντήσεις που δίνει σε τέτοιου είδους έρευνες. Επομένως, όσα τεχνάσματα κι αν χρησιμοποιηθούν, για να παραλλάξουν την πραγματικότητα, τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τον πραγματικό παλμό μιας κοινωνίας. Εάν αυτή δεν είναι αμαρτία, τότε τι είναι;

Ανασχηματισμός: Συνυφασμένος με τις δημοσκοπήσεις, χρησιμοποιείται ως επίφαση ή άλλοθι δημιουργίας ενός διαφορετικού κυβερνητικού προσωπείου, ώστε να διορθωθούν λάθη, αστοχίες και αντιλαϊκές πολιτικές. Είναι ακόμη ένα όμορφο ψέμα, πόσο δε μάλλον από τη στιγμή που τα Μνημόνια έχουν κατσικωθεί για τα καλά στο σβέρκο των Ελλήνων.

Η «διαχείριση του Χάους», που αναλύθηκε παραπάνω, απαιτεί πάντοτε χαμόγελο και μπόλικο αέρα «πολιτικής αλλαγής». Αυτό το χαρτί θα επιχειρήσει να παίξει, όπως όλα δείχνουν, και ο κ. Τσίπρας, αμέσως μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και σίγουρα πριν το ξεκίνημα της δεύτερης αξιολόγησης από τους δανειστές. Το ζήτημα είναι τι θα αλλάξει πραγματικά, με τις μεταβολές των προσώπων. Χρειάζεται πολύ μεγάλα κότσια να ομολογήσει κανείς ότι έχει αποτύχει. Τελικώς, δεν το κάνει και σπεύδει να κερδίσει πολιτικό χρόνο μέσω του ανασχηματισμού. Κι εδώ είναι, δυστυχώς, το σημείο, όπου ο ανασχηματισμός καθίσταται συνώνυμο της πολιτικής μεθόδευσης. Άλλη μεγάλη αμαρτία κι αυτή!

Πόλεμος με την Εκκλησία: Εδώ η κυβέρνηση φρόντισε να βγάλει από μόνη της τα μάτια της. Αγνοώντας επιδεικτικά τους ισχυρότατους δεσμούς της ελληνικής κοινωνίας με την Εκκλησία, επιχείρησε μέσα από ένα «κρεσέντο» ανούσιων και προσβλητικών – πολλές φορές – επιθέσεων να δράσει διχαστικά, φέρνοντας δύο θεσμούς, το Κράτος κα την Εκκλησία αντιμέτωπους.

Η συμβολή της Εκκλησίας σε κρίσιμα γεγονότα της ελληνικής Ιστορίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοείται, αλλά ούτε και να υποβαθμίζεται με αφοριστικές αναφορές και δηλώσεις, μια πρακτική που εφάρμοσε με τον χειρότερο τρόπο ο υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης.

Πόσο δε μάλλον, όταν ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ένας άνθρωπος που δεν μιλάει ποτέ στον αέρα και τοποθετείται πάντοτε με μετριοπάθεια και ψυχραιμία σε καταστάσεις κρίσης, αναλύει διεξοδικά και αποδομεί με επιχειρήματα το «μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα» του αρμόδιου υπουργού, ιδίως σε ό,τι αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών.

Και μάλιστα, έφτασαν σε τέτοιο σημείο, ώστε να εξοργίζουν τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος χθες, Τρίτη (04/10/2016) εξαπέλυσε δριμύ «κατηγορώ», ανοίγοντας τις εργασίες της ετήσιας Συνόδου της Εκκλησίας.

Η κυβέρνηση και προσωπικά πλέον ο κ. Τσίπρας βρίσκονται πλέον σε εξαιρετικά δυσμενή θέση, εξαιτίας των πολιτικών πράξεων και επιλογών τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να το καταλάβουν εγκαίρως, γιατί οι ενέργειές τους έχουν πολύ σοβαρό αντίκτυπο σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των Ελλήνων.

* Διαβάστε εδώ αναλυτικά για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα

Σχετικές ειδήσεις

• Τσίπρας: Μας γονάτισε στους φόρους και δηλώνει αισιόδοξος για την οικονομία
• Σε κρίσιμο σημείο τα εθνικά θέματα: Τρώει «χαστούκια» από παντού ο κ. Τσίπρας
• Όταν ο Τσίπρας έταζε δωρεάν ρεύμα στους αδύναμους: Ένα μακρύ ψέμα με κοντά ποδάρια