Η Ηρώ στο Newsbomb.gr: Μου αρέσω περισσότερο τώρα - Είμαι νέα και δυνατή, χωρίς ηλικία και ταυτότητα

Η Ηρώ είναι μια αγαπημένη ερμηνεύτρια, συνθέτης και τραγουδοποιός, με σπάνια ευαισθησία.

Πάντα πρωτοποριακή, με σεβασμό στην τέχνη της μουσικής και άρτια πιανίστα, μας έχει χαρίσει διαχρονικές επιτυχίες όπως οι: «Έτσι είμαι εγώ», «Θέλω να με κρατάς για πάντα», «Έτσι είναι οι σχέσεις», κ.ά.

Μαζί με την Ελένη Πέτα τη συναντάμε στη σκηνή του Σταυρού του Νότου, πιο ώριμη από ποτέ, ζωντανή και δυνατή: «Μεγάλωσα, πράγμα αναπόφευκτο αλλά όχι απαισιόδοξο. Μου αρέσω περισσότερο τώρα. Είμαι ζωντανή και ακμαία. Είμαι νέα και δυνατή. Είμαι χωρίς ηλικία, χωρίς φύλο, χωρίς ταυτότητα χωρίς τίποτα που με καθιστά "άτομο". Είμαι απλά εγώ που γίνομαι ρευστό υλικό και αν είμαι τυχερή, μοιράζομαι και με τους ακροατές και θεατές αυτό το απελευθερωτικό συναίσθημα. Κάπως έτσι θα εξηγούσα την εξέλιξη μου».

Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη συνεργασία σας με την Ελένη Πέτα, πώς θα χαρακτηρίζατε τη νέα αυτή συνάντηση; Τι λέει η μια στην άλλη δύο δεκαετίες μετά;

«Λέμε ότι λέγαμε και τότε! "Καλά κρατιέσαι για την ηλικία σου" και τέτοια! (γέλια). Με την Ελένη διατηρήσαμε μια επαφή όλα αυτά τα χρόνια γιατί αγαπιόμαστε και νοιαζόμαστε η μια την άλλη. Οπότε δεν ξαναβρεθήκαμε τυχαία. Ξαναβρεθήκαμε γιατί θεωρήσαμε ότι είναι μια πολύ όμορφη στιγμή να ξυπνήσουμε μνήμες χαράς και διασκέδασης και χαλαρότητας μια άλλης εποχής. Γιατί τα τραγούδια μας θυμίζουν πράγματι μια ξέγνοιαστη περίοδο όπου οι ηλικίες του κοινού μας ήταν περίπου μια δεκαετία πιο μικρές από εμάς. Άρα σήμερα αυτοί οι άνθρωποι είναι πια οικογενειάρχες ή επαγγελματίες ή εν πάσει περιπτώσει, έχουν χτίσει μια ζωή. Εμείς για εκείνους είμαστε η μνήμη της εφηβικής τους ζωής. Τι πιο όμορφο από αυτό; Να ξαναζείς όμορφες αναμνήσεις ενώ παράλληλα βιώνεις την εξέλιξη μέσα από αυτά που αγάπησες. Αυτό θα ζήσουμε στο Σταυρό του Νότου για τις επόμενες εβδομάδες κάθε Σάββατο».

Πώς διαμορφώνεται το πρόγραμμα που παρουσιάζετε στο Σταυρό του Νότου Plus;

«Είναι ένα πρόγραμμα φτιαγμένο από τραγούδια όλων των εποχών και όλων των ειδών γνωστών αλλά όχι «εξαντλημένων». Είναι ένα πρόγραμμα με καινούρια και παλιά σε ένα συνδυασμό που μπλέκονται και γίνονται ένα. Γιατί πίστευα και πιστεύω ότι η μουσική είναι μια και αδιάσπαστη. Οι ορισμοί και οι παρωπίδες είναι για τους "κριτικούς" της τέχνης. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι "κριτικοί" έχουν καταβαραθρώσει μέσα στους αιώνες πολλούς καλλιτέχνες».

Πώς είναι σήμερα η Ηρώ, τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια;

«Μεγάλωσα, πράγμα αναπόφευκτο αλλά όχι απαισιόδοξο. Μου αρέσω περισσότερο τώρα. Είμαι ζωντανή και ακμαία. Είμαι νέα και δυνατή. Είμαι χωρίς ηλικία, χωρίς φύλο, χωρίς ταυτότητα χωρίς τίποτα που με καθιστά "άτομο". Είμαι απλά εγώ που γίνομαι ρευστό υλικό και αν είμαι τυχερή, μοιράζομαι και με τους ακροατές και θεατές αυτό το απελευθερωτικό συναίσθημα. Κάπως έτσι θα εξηγούσα την εξέλιξη μου».

Φέτος το χειμώνα οι καλλιτέχνες επιστρέφουν στις θεατρικές και μουσικές σκηνές, μετά από δύο σεζόν εγκλεισμού λόγω της πανδημίας. Αρχικά θέλω να σας ρωτήσω πώς διαχειριστήκατε το lockdown.

«Τι να σας απαντήσω σε αυτό; Μας εξουθένωσε οικονομικά, μας εξουθένωσε συναισθηματικά η απραξία, η μη επικοινωνία, η απαγόρευση έκφρασης η έλλειψη αλληλεπίδρασης. Ο καλλιτέχνης είναι εξαρτημένος από την επικοινωνία του έργου του με τους ανθρώπους. Είναι σχέση ανάγκης και για τους δυο. Φυσικά και μας επηρέασε. Μας γονάτισε για την ακρίβεια. Μας επέβαλε ένα αίσθημα φόβου κατά της ζωής κι αυτό είναι ο πιο επικίνδυνος εχθρός. Γιατί σε αυτόν όλοι είμαστε αδύναμοι όλοι κάνουμε πίσω και σιωπάμε.

Έκανα τα πάντα σε επίπεδο δημιουργίας. Μαγείρευα -και δυστυχώς έτρωγα αυτά που μαγείρευα- (γέλια), φύτευα φυτά, λουλούδια, δεντράκια, σκάλιζα, έβαψα, ασβέστωσα άκουσα μουσική, έγραψα νέα μουσική, έκανα ό,τι θα με προστάτευε από κάθε μορφή κατάθλιψης.

Και ναι, μέσα σε μια καινούρια κανονικότητα, επιστρέφουμε δειλά-δειλά. Έχω ένα αίσθημα χαράς παράλληλα με ένα αίσθημα αυτοσυγκράτησης διότι δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι και η ανασφάλεια αυτή με εξοργίζει κάποιες φορές. Δεν μπορεί κανείς να προγραμματίσει το παραμικρό. Απορώ πώς λειτουργούν οι κοινωνίες χωρίς κανένα μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και κανένα σχεδιασμό σε βάθος χρόνου».

Τι σας έλειψε περισσότερο την προηγούμενη περίοδο και ως καλλιτέχνις ποιες είναι οι σκέψεις και το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε προς την πολιτεία και το κοινό;

Η δουλειά μας είναι επικοινωνία και συνύπαρξη όχι σωμάτων, αλλά αισθήσεων. Μου έλειψε πολύ ο κόσμος και η επαφή μου μαζί του. Όταν βρίσκομαι στην σκηνή είμαι ζωντανή και ακμαία. Το μόνο μήνυμα είναι πως έχουμε ο ένας τον άλλο κι αυτό είναι η μεγάλη μας δύναμη και η μεγάλη μας αδυναμία».

Πώς βγαίνει η Ηρώ μέσα από όλη αυτή τη σκληρή και επίπονη (για όλους) δοκιμασία;

«Πολύ δυνατή, με όρεξη, με σύνεση, με εμπειρία, με αυτοκριτική. Ο εγκλεισμός ήταν μια ευκαιρία να φρενάρουμε. Αυτό το χειρόφρενο λοιπόν που τραβήξαμε στις ζωές μας, μας "υποχρέωσε" να σκεφτούμε. Να αναπολήσουμε, να επανεκτιμήσουμε, να δώσουμε αξία σε πράγματα που φαίνονταν δεδομένα. Τελικά τίποτα δεν ήταν ούτε είναι δεδομένο».

Με αφορμή την πρόσφατη απώλεια του σπουδαίου Μίκη Θεοδωράκη και έχοντας συνεργαστεί μαζί του, θα ήθελα να σας ζητήσω να μοιραστείτε μαζί σας μια εικόνα, την εμπειρία ή τι έχετε πάρει από τη συνεργασία σας.

«Η συνεργασία με την Ορχήστρα και κάποιες φορές με τον Μίκη κράτησε επτά χρόνια. Με ταξίδια σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα. Δεν θα μοιραστώ τις προσωπικές μας ελάχιστες συναντήσεις καθώς υπήρξε ένας χείμαρρος πληροφοριών και γεγονότων όπου κάποια στιγμή αναγνωρίζεις ολόκληρη την νεότερη Ιστορία της Ελλάδας πριν από το Β' Παγκόσμιο και μέχρι σήμερα, σε ένα πρόσωπο. Στο δικό του.

Θα σταθώ στο γεγονός ότι ο Μίκης γεννήθηκε αλλά δεν πέθανε και δεν θα πεθάνει ποτέ. Το έργο του, το ατέλειωτο και τεράστιο συνθετικό του έργο, θα τον καταστήσει αιώνιο μέσα στους αιώνες που θα ακολουθήσουν. Και η εμβληματική του προσωπικότητα θα είναι ο "φάρος" για κάθε μορφής καταπίεση και καταδυνάστευση των αδυνάτων. Ο Μίκης μπορεί να ήταν άνθρωπος με ελαττώματα ανθρώπου αλλά ήταν είναι και θα είναι Ένας. Μονός του. Στο, "θώκο" των Αθανάτων».

Τι σας έχει δώσει χαρά τον τελευταίο καιρό;

«Η επιτυχία του γιου μου Γιώργου στις πανελλαδικές, στην προτίμηση που είχε. Βιοτεχνολογία στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο. Τεράστια χαρά μετα από υπέρμετρη προσπάθεια».

Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω στον χρόνο;

«Τίποτε απολύτως. Τίποτα και κανείς δεν περίσσεψε στη ζωή μου. Γιατί το τίποτα και το πάντα έχουν λόγο ύπαρξης μόνο όταν μιλάς για το παρελθόν».

Υπάρχουν επόμενα σχέδια στα σκαριά;

«Γράφω συστηματικά και με ρυθμό. Όταν θα είναι έτοιμη μια νέα δουλειά θα την επισημοποιήσω. Μέχρι τότε δεν έχω κανένα άγχος να είμαι στις επάλξεις. Προς το παρόν χαίρομαι την συνεργασία μου με την Ελένη Πέτα στο Σταυρό του Νότου κάθε Σάββατο όπου έχουμε ένα υπέροχο πρόγραμμα και μια νεανική και γεμάτη ενέργεια διάθεση».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.