«Οι Mīres των Κυκλάδων», ατομική έκθεση της Αλεξίας Ψαραδέλη στη Σίφνο

Οι Mīres των Κυκλάδων αποτελούν το τελευταίο κεφάλαιο της ενότητας Mīres της καλλιτέχνιδας Αλεξίας Ψαραδέλη. Πρόκειται για ένα σώμα έργων που αρθρώνεται σπονδυλωτά μέσα από γλυπτικά, κεραμικά έργα, εγκαταστάσεις και σχεδία δημιουργώντας ένα κέλυφος-καταφύγιο που εσωκλείει αφηγήσεις συν-τριβής και τρυφερότητας. Χρησιμοποιώντας έντεχνα την παρήχηση των λέξεων «μοίρες» και «μηροί» και απηχώντας ταυτόχρονα την σιφνέικη παράδοση της αγγειοπλαστικής, τα σύγχρονα κεραμικά γλυπτά της εικαστικού αφηγούνται τις «Μοίρες των Μηρών»∙ αλληγορικές ή πραγματικές ιστορίες ευθραυστότητας και ενδυνάμωσης γυναικών και θηλυκοτήτων.

Με γνώμονα τη λαϊκή παράδοση που θέλει τους τεχνίτες κεραμιδιών να καλουπώνουν τους μηρούς των γυναικών τους, ως πρότυπο για το υλικό «επιστέγασης» των οίκων τους, η εικαστικός δημιουργεί εκμαγεία από μηρούς γυναικών, μεταπλάθοντας την οργανική ύλη, σε εύπλαστο δοκίμιο ή δομικό υλικό. Άλλοτε διπλοί και άλλοτε μονοί ή συνετμημένοι οι γυναικείοι (κεραμικοί) μηροί δημιουργούν μία πορώδη αρματούρα, την «πανοπλία» των πολλαπλών ρόλων που καθημερινά και διαχρονικά χρειάζεται να ενδυθεί μία γυναίκα. Καθώς ο πηλός στεγνώνει, εφυαλώνεται και σκληραίνει, η κάθε «μοίρα του μηρού», η κάθε γυναικεία ταυτότητα θωρακίζεται.

Από την ελληνική μυθολογία και τις νύμφες Κυκλάδες, κόρες του τιτάνα Ωκεανού και της τιτανίδας Τηθύος, «προκάλεσαν» τη μοίρα τους εξοργίζοντας τον Ποσειδώνα, ο οποίος τις μεταμόρφωσε τιμωρητικά σε νησίδες, έως τις γεωλογικές καταγραφές για την «ανάδυση» των Κυκλάδων από την Αιγαιίδας [...] οι Κυκλάδες, αντικατοπτρίζονται στα έργα της καλλιτέχνιδας ως θραύσματα της μητέρας γης ή απότοκο της οργής κάποιου θεού σε θηλυκές οντότητες.

Το επιτοίχια γλυπτά της αναφέρονται στην γυναίκα θρηνωδό της Μάνης και της Κρήτης, την μοιρολογίστρα, την πρώτη γυναίκα που αποκτά δημόσιο λόγο και μέσα από την εξύμνηση των νεκρών, φροντίζει να κοινοποιεί παράπονα, αδικίες και αλήθειες, αποκτώντας θέση επιρροής. Τα σχέδια της Ψαραδέλη σχολιάζουν άλλοτε άμεσα κι άλλοτε έμμεσα τους περιορισμούς που υφίσταται μία γυναικεία ταυτότητα στο περιβάλλον του σπιτιού της. «Εντοιχισμένα» σώματα, άκρα που εξέχουν και σώματα που είναι παρόντα δια της απουσίας τους, θαμμένα κάτω από ένα σωρό κεραμιδιών επιβεβαιώνουν την αντικαρτεσιανή θέση του υπαρξιστή Σαρτρ πως το σώμα είναι ο εαυτός, αλλά και ο εαυτός είναι το σώμα.

Απόσπασμα απο το επιμελητικό κείμενο της Ιστορικού τέχνης και επιμελήτριας Βίκυς Τσίρου

Περισσότερα για την Αλεξία Ψαραδέλη

Η Αλεξία Ψαραδέλη (Αθήνα,1991) είναι εικαστικός, με έδρα την Αθήνα. Με κυρίαρχα υλικά το ύφασμα, το πηλό και τις stop-motion βιντεοπροβολές δημιουργεί εγκαταστάσεις- αφηγηματικούς χώρους όπου πραγματεύεται έννοιες όπως η μνήμη, η ανάμνηση και η αλλοίωση που προκαλεί σε αυτές ο χρόνος. Αποφοίτησε απο την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (2009- 2014) με διάκριση και συνέχισε τις σπουδές της στο Edinburgh College of Art (2015-2016) ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση.

Κατα τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών της απονεμήθηκε η υποτροφία Andrew Grant Bequest απο το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Έχει συμμετάσχει σε workshops και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, το Βέλγιο και τη Σκωτία, ενω το 2023 παρουσίασε τη πρώτη ατομική έκθεση με τίτλο “Mīres” στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, ένα γλυπτικό σώμα δουλειάς που πραγματεύεται τη μετατροπή της γυναικείας φύσης σε δομικό υλικό και την έννοια της γυναικείας θυσίας από τη Βαλκανική λαογραφία έως τη σύγχρονη κοινωνία.

Πληροφορίες:

Εγκαίνια: 20 Ιουλίου στις 20:00
Διάρκεια: 19.07.2024- 28.07.2024
Χώρος: Πολιτιστικό Κέντρο Μαριάνθη Σίμου, Αρτεμώνας
Ωράριο λειτουργίας έκθεσης: Καθημερινά 19:00 – 22:00 και κατόπιν ραντεβού
Επικοινωνία: τηλ:+30 6945139225 / email: psaradelialexia@gmail.com