Πομάσκι: Πήρε θέση για τις αλλαγές στο μήκος - Τι είπε για τον Τεντόγλου και το τριπλούν
Ο Γιώργος Πομάσκι, προπονητής του Μίλτου Τεντόγλου, είναι αρνητικός στο ενδεχόμενο κατάργησης της βαλβίδας στο άλμα εις μήκος.
Ο Γιώργος Πομάσκι είναι ο προπονητής των επιτυχιών στον ελληνικό στίβο, με τη συνεργασία του με τον Μίλτο Τεντόγλου να έχει χαρίσει σπουδαίες διακρίσεις και πολλά μετάλλια στην Ελλάδα.
Μιλώντας στο Κανάλι Ένα 90,4 για το πρόσφατο χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γλασκώβης, αναφέρθηκε στις σκέψεις για κατάργηση της βαλβίδας στο άλμα εις μήκος και σχολίασε τη δήλωση του Τεντόγλου ότι θα πάει στο τριπλούν αν γίνει αυτή η αλλαγή.
Παράλληλα ο Γιώργος Πομάσκι μίλησε για τους νέους στόχους που έχουν θέσει και για την αφιέρωση του μεταλλίου στις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Συμφωνείτε με τις αλλαγές που συζητούνται στο άλμα εις μήκος και το τριπλούν;
«Κατηγορηματικά όχι. Ο Μίλτος έχει εκφράσει ανοιχτά τη διαφωνία του. Κάποιες επιτροπές της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας βγάζουν συμπεράσματα και λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να έχουν πατήσει κουλουάρ. Λένε τώρα να αφαιρέσουν τη βαλβίδα επειδή υπάρχουν άκυρες προσπάθειες. Δηλαδή στο επί κοντώ θα πρέπει να αφαιρέσουμε τον πήχη; Στο ποδόσφαιρο αν δεν μπαίνει γκολ θα αφαιρέσουμε το τέρμα; Κάθε άθλημα έχει την ομορφιά του».
Ποιοι αποτελούν αυτές τις επιτροπές που παίρνουν αποφάσεις ερήμην των αθλητών και των προπονητών;
«Είναι άνθρωποι που δεν έχουν φορέσει ποτέ αθλητική φανέλα, δεν έχουν ιδρώσει και γι΄ αυτό δεν σέβονται τους αθλητές. Δεν θέλουν να ακούσουν τη γνώμη μας και όταν αποφασίζουν να κάνουν αλλαγές. τις κάνουν λανθασμένα. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως υπάρχουν τεράστιες αντιδράσεις από την παγκόσμια αθλητική κοινότητα».
Ο Μίλτος Τεντόγλου θα αλλάξει άθλημα αν περάσουν;
«Ο Μίλτος έχει στεναχωρηθεί πάρα πολύ. Εχει σπάνιο ψυχισμό και έχει μάθει να δουλεύει μεθοδικά, όπως όλοι οι άλτες και οι άλτριες, με τον συγκεκριμένο κανονισμό. Για να πετύχεις ένα έγκυρο άλμα ενώ τρέχεις, πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος και βεβαίως να δουλεύεις, να προετοιμάζεσαι αναλόγως»..
Θεωρητικά, αν αφαιρεθεί η βαλβίδα που θα μπορεί να φτάσει το άλμα του Μίλτου Τεντόγλου, χωρίς το άγχος του έγκυρου;
«Δεν θα βελτιωθούν οι επιδόσεις. Απλώς θα προσμετρούνται και οι προσπάθειες που με τους ισχύοντες κανόνες είναι άκυρες. Πάνω-κάτω τα ίδια θα έχουμε πάντως».
Τα έχετε κερδίσει όλα με τον Μίλτο από δύο και τρεις φορές, πως διατηρείτε κι εσείς κι αυτός ακόρεστη τη διάθεση για νέες διακρίσεις;
«Κάθε άθλημα απαιτεί ένα είδος προπόνησης και φυσικά πειθαρχεία. Ο Μίλτος αυτή την πειθαρχεία συνεχίζει να τη λαμβάνει από την σκληρή προπόνηση, τη φέρνει μαζί του στο σπίτι. Εκεί μπορώ να σας πω ότι είναι ακόμη περισσότερο πειθαρχημένος. Κοιμάται, ξεκουράζεται, παίζει video games που του αρέσουν και τον ηρεμούν. Είναι συγκεντρωμένος στο σπίτι και πολλές φορές χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για να μελετάει τις λεπτομέρειες όλων των αθλητών, έτσι συλλέγοντας πληροφορίες προσπαθεί την επόμενη μέρα να εκτελεί περισσότερο ποιοτικά την προπόνηση. Είναι 24 ώρες την ημέρα αθλητής του άλματος εις μήκος. Ολο αυτό τον οδηγεί να αναζητά νέες προκλήσεις κι από εκεί έρχονται οι νέες διακρίσεις»
Γιατί δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με τις επιδόσεις του;
«Επιζητά πάντα το καλύτερο δυνατό και να ξέρετε πως όταν προσπαθείς για αυτό και νιώθεις ότι δεν έχεις επιτύχει το 100% των δυνατοτήτων σου, τότε σου μένει μία πίκρα. Θέλει να ελέγχει τα πάντα, όλες τις κινήσεις του και αν κάτι δεν κάνει καλά τότε τον πειράζει.
Στη Γλασκώβη είχε μία ισοβαθμία στο πρώτο άλμα με τον Φουρλάνι. Από εκεί και πέρα, όμως, όλα τα άλματα του ήταν καλύτερα. Ισως δεν ήταν το ίδιο εκρηκτικός με άλλες φορές, έχουμε τα αναλυτικά στοιχεία και η αλήθεια είναι ότι, όντως δεν ήταν το ίδιο καλός όσο σε άλλες διοργανώσεις. Τώρα θα κάτσουμε να μελετήσουμε τα στατιστικά και με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώνουμε το παραμικρό».
Θα μας πείτε για την ιδιαίτερη αφιέρωση του μεταλλίου;
«Η χώρα μας στα Τέμπη βίωσε μία τραγωδία, στην οποία έγιναν πολλά λάθη. Τελευταία στον στίβο λαμβάνουν μετάλλιο και οι προπονητές. Ε, το δικό μου μετάλλιο το αφιέρωσα στις οικογένειες των θυμάτων, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στον κόσμο από το να χάνεις το παιδί σου».