ΠΑΟΚ: Κριτική Κούδα σε Σαββίδη

Ερωτηθείς για το γεγονός ότι δεν δίνει το «παρών» στην Τούμπα, ανέφερε: «Θα σας μιλήσω ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου. Είμαι πάρα πολύ απογοητευμένος και στενοχωρημένος. Δεν θέλω κάποια ειδική θέση στο γήπεδο, ποτέ δεν την ήθελα. Αλλά στο σήμερα, ο όποιος επενδυτής ή μεγαλομέτοχος, θα έπρεπε να διαβάσει λίγο περισσότερο την ιστορία του συλλόγου και να δει ότι κάποιος έγραψε έστω και μία σελίδα από αυτήν την ιστορία».

Στην αρχή της τρίτης σεζόν του ΠΑΟΚ με τον Ιβάν Σαββίδη αφεντικό, πώς αξιολογείτε την πρώτη του διετία;

«Χρόνια τώρα εκφράζω την άποψή μου έτσι όπως την νιώθω, χωρίς παρωπίδες, κομπλεξισμούς και εγωισμούς. Η ωμή αλήθεια λοιπόν, είναι ότι σε αυτό το διάστημα, στον ΠΑΟΚ δεν έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν. Δεν εννοώ φυσικά μόνο τις ευθύνες του μεγαλομετόχου, αλλά και τους συνεργάτες του. Οι άνθρωποι που είναι γύρω του, δεν «έδωσαν» αυτά που τους «έδωσε». Το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, δεν ήταν ανάλογο με τα οικονομικά εχέγγυα που είχαν από αυτόν.
Για παράδειγμα, από τις 12 μεταγραφές που έγιναν την περσινή σεζόν, έπαιξαν καλά ένας – δύο παίκτες. Τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν και τις ελπίδες που εκφράστηκαν, εγώ προσωπικά δεν τις είδα. Και ο Ιβάν Σαββίδης εννοείται, ότι έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης, για τους ανθρώπους που επέλεξε να τον πλαισιώνουν».

Και μπορεί ν” αλλάξει κάτι;

«Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης, έχει καθίσει να μιλήσει ουσιαστικά με τους συνεργάτες του, για το τι πρέπει ν” αλλάξει. Να σκεφτεί ότι με αυτούς τους προϋπολογισμούς στην ομάδα, έχω θέσει άλλους στόχους. Αν δεν γίνει αυτοκριτική, τίποτα δεν μπορεί ν” αλλάξει προς το καλύτερο».

Το χειρότερο ποιο είναι, ότι δεν κατακτήθηκε κάποιος τίτλος, με πολλές «παραδοσιακές» δυνάμεις του ποδοσφαίρου μας αποδυναμωμένες ή ότι δεν έχει χτιστεί ένας βασικός κορμός; Ηδη, κάθε χρόνο αλλάζει ο προπονητής.

«Το πιο κακό που μπορεί να συμβαίνει, είναι όταν στηρίζεις κάποιον οικονομικά, του δίνεις τα εργαλεία και τα εχέγγυα να φτιάξει μία καλή ομάδα, αλλά δεν τα καταφέρνει. Κοιτάξτε να δείτε. Εδώ όλα πρέπει να έχουν μία λογική σειρά. Από τα «τσικό» μέχρι την πρώτη ομάδα, πρέπει να έχει ένας την εποπτεία και αυτός να είναι ο προπονητής. Να βγούνε νέα ταλέντα. Το «καλούπι» του Κούδα μπορεί να έσπασε, αλλά μπορούνε να βρουν άλλα «καλούπια», που να είναι και καλύτερα. Δεν υπάρχει λογική στην συχνή αλλαγή προπονητών. Και κανείς δεν έχει το «μαγικό ραβδάκι» να τα αλλάξει όλα σε ένα χρόνο. Ούτε γίνεται αυτό έχοντας μόνο έναν παίκτη. Καλός ο Κούδας τότε, αλλά αν δεν ήταν και ο Παρίδης, ο Τερζανίδης και τα άλλα τα παιδιά, «χρυσή ομάδα» δεν θα γινόταν».

Το τελευταίο διήμερο υπάρχει μεγάλη συζήτηση και για τη στάση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ συνολικά στη Σούπερ Λίγκα.

«Ξέρω ότι υπάρχουν αντιδράσεις για την ψηφοφορία και το κατανοώ. Θα προσθέσω όμως και μία άλλη παράμετρο. Αν οι υπόλοιποι και εννοώ τις ομάδες εκτός Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, δεν θέλουν να αλλάξουν, τι μπορείς να κάνεις; Αν νομίζουν ότι έτσι είναι καλύτερα; Αν ο Ιβάν Σαββίδης, νιώθει ότι δεν μπορεί ν” ανατρέψει το κατεστημένο, η άλλη επιλογή του, είναι να συμπορευτεί με όλους, ελπίζοντας ότι δεν θα τον «γράψουν». Και από τις δέκα προτάσεις που θα κάνει, θα γίνουν δεκτές τουλάχιστον οι πέντε.

Η βάση όλων σε αυτήν την κατάσταση είναι η εξής: Είμαστε φίλοι αρκεί να σέβεται ο ένας τον άλλον. Και όπως ο ΠΑΟΚ απαιτεί να τον σέβονται οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, έτσι και ο ίδιος πρέπει να σέβεται τους υπόλοιπους. Να σέβεται την ιστορία μέχρι και της τελευταίας ομάδας στην κατηγορία. Γιατί όταν μιλάμε για ισονομία, αυτό προφανώς εννοούμε. Μόνο έτσι μπορεί να προοδεύσει το άθλημα και να δούμε καλύτερο ποδόσφαιρο. Και μόνο έτσι δεν θα υπάρχουν παράγκες και ουρανοξύστες».

Πολλά χρόνια, η οικογένεια του ΠΑΟΚ, έψαχνε έναν ισχυρό οικονομικό παράγοντα. Τελικά, το χρήμα, φέρνει την ευτυχία και κατ” επέκταση την επιτυχία στο ποδόσφαιρο;

«Βοηθάει, αλλά σημαντικότερο και από το χρήμα, είναι το κεφάλαιο των επιλογών στο ποδόσφαιρο. Πας χρόνια πίσω και βλέπεις ότι πάντα πρέπει να έχεις έναν μπούσουλα για να προχωρήσεις και να σχεδιάσεις σε βάθος χρόνου. Οσο κι αν αλλάξουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αθλήματος, αυτό δεν θα αλλάξει. Εγώ σέβομαι αυτό που έζησα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, οι θέσεις στον ΠΑΟΚ είχαν μία λογική συνέχεια και αλληλουχία. Και σταδιακά η ομάδα στελεχώθηκε έτσι, ώστε να έρθει η «χρυσή δεκαετία» που έγραψε ιστορία. Ο Παντελάκης, έβλεπε από πριν, ποιος θα αντικαταστήσει ποιον. Πριν σταματήσει ο Κούδας, βρήκε έναν Σκαρτάδο να τον αναπληρώσει. Ομάδα κάνεις, όταν βάζεις ένα πλάνο τουλάχιστον πενταετίας».

Οταν για παράδειγμα ένας προπονητής σαν τον Αναστασίου, σε τόσο σύντομο χρόνο φέρνει μία ομάδα από το μηδέν, στο έξι ή το εφτά, είναι μία τεράστια επιτυχία. Πόσα ξόδεψε ο Παναθηναϊκός για να κάνει αυτήν την πορεία και πόσα ο ΠΑΟΚ;

«Για αυτό το τονίζω: Από σήμερα, ο ΠΑΟΚ πρέπει να κάνει ό,τι δεν έκανε δύο χρόνια τώρα. Να χτίσει δηλαδή μία καλή ομάδα και ο κόσμος να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια με υπομονή. Ο Αγγελος να εξαλείψει όσα λάθη έγιναν στην διετία».

Φέτος ήρθε ξανά ο Αγγελος Αναστασιάδης. Δέκα χρόνια μετά, για τέταρτη φορά στον σύλλογο, με πολλές εμπειρίες όλα αυτά τα χρόνια, πώς βλέπετε την επιστροφή του;

«Τον Αγγελο τον σέβομαι και τον αγαπώ. Ασχετα με κάποιες ιδιορρυθμίες που έχει και που του έχω πει ότι λειτουργούν εις βάρος του και δεν πρέπει να τις βγάζει προς τα έξω. Θα σας πω κάτι. Ο Αγγελος είναι ο Γκιούλα Λόραντ της νέας εποχής. Το πιστεύω ακράδαντα αυτό. Κι ας είχε ο ίδιος ο Αγγελος, διαφωνίες τότε με τον Λόραντ. Ως νέος τότε τον αμφισβητούσε, αλλά φαντάζομαι ότι σήμερα με τη λογική βλέπει ότι σε πολλά είχε δίκιο. Ο Λόραντ έβλεπε 20 χρόνια μπροστά, έφυγε, ξαναήρθε, πήραμε το πρωτάθλημα.

Ο Αγγελος, λοιπόν, είναι δουλευταράς. Και κυρίως δεν έχει και δεν βγάζει κόμπλεξ με τους παίκτες του. Οποιος αξίζει κάτι, μαζί του θα το πάρει. Είναι προπονητής που δουλεύει ανάλογα με τα εργαλεία που του δίνεις, αρκεί να τον στηρίξεις και να μην του βάζεις τρικλοποδιές. Και επειδή έχει ζήσει τον τρόπο που δημιουργήθηκε η μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του 1970, επειδή κινηθήκαμε με μία λογική ρομαντική και συναισθηματική, νομίζω ότι θα τα εφαρμόσει και σήμερα. Είμαι βέβαιος ότι θα δημιουργήσει μία καλή ομάδα και θα έχει επιτυχίες».

Επίσης, σχολίασε και τη συνεργασία Αναστασιάδη-Π. Γκαρσία: «Δεν ξέρουμε πώς θα «κολλήσουν» οι δυο τους. Για τον Γκαρσία τα πράγματα είναι απλά. Σέβεται την ιστορία του συλλόγου και εγώ σέβομαι την άποψη του κόσμου. Αν ο κόσμος τον θέλει κοντά, όλα γίνονται μόνα τους. Αν ήθελε εμένα δηλαδή, τι θα έλεγα; Οχι. Δεν μπορώ ν” αμφισβητήσω τα θέλω του κόσμου», τόνισε ο Γιώργος Κούδας.

Τα ΣΠΟΡ αποκάλυψαν πριν από λίγες μέρες το «δράμα» του Γιώργου Μπατατούδη. Το γεγονός δηλαδή ότι η σημερινή του οικονομική και εργασιακή του κατάσταση, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που όλοι γνωρίζαμε πριν από μία δεκαετία. Είστε κουμπάροι, είστε ο άνθρωπος που τον πάντρεψε, πώς συνέβη όλο αυτό;

«Τον Γιώργο τον αγαπώ και τον σέβομαι. Είναι αυθόρμητος άνθρωπος και παρορμητικός. Ο,τι έκανε, το έκανε πάντα χωρίς δεύτερη σκέψη και αυτό του το είχα επισημάνει. Εκανε λοιπόν πολλά λάθη στις επιχειρήσεις του. Οταν μου είχε προτείνει να γίνουμε κουμπάροι, του είχα πει: «Κοίταξε να δεις, την κουμπαριά εγώ δεν την κάνω έτσι ελαφρά τη καρδία. Πρέπει να αισθανθώ τη φιλία και να σε σέβομαι, έτσι μάθαμε στην Βόρεια Ελλάδα. Και αν γίνει, θα γίνει για να συνεχίσεις να υπάρχεις για πάντα στη ζωή μου. Κατάγεται από τον Εβρο και το κατάλαβε».

Θεωρείτε κάποιο επιχειρηματικό λάθος καθοριστικό για όσα ακολούθησαν τα τελευταία χρόνια;

«Αν ο Γιώργος Μπατατούδης, κρατούσε ένα 10% με 15% από τα έργα της Αττικής οδού, σήμερα θα ήταν «βασιλιάς». Αλλά το σκόρπισε και ήταν μεγάλο λάθος. Εκανε απίστευτα λάθη για να έρθουν έτσι σήμερα τα πράγματα. Αλλά αυτό που του αναγνωρίζω, είναι ότι ήταν δουλευταράς από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οσοι τον έζησαν ξέρουν ότι άρχισε από το μηδέν και έφτασε να διαθέτει πολλές εταιρίες και μεγάλη περιουσία. Αυτό δεν μπορεί κανείς να του το αρνηθεί, ανεξάρτητα από την μετέπειτα πορεία του στις επιχειρήσεις».

Για την Εθνική και την γκρίνια που υπάρχει, είπε: «Είναι ίδιο του λαού μας, δυστυχώς. Αυτό ισχύει ξέρετε και στον ΠΑΟΚ. Να αμφισβητείται οτιδήποτε από το πρώτο λεπτό, την πρώτη ώρα, τον πρώτο μήνα. Λένε για τον Σάντος. Εγώ πιστεύω ότι δεν μπορούμε όλοι να κάνουμε τους προπονητές. Δεν είμαστε ούτε Βραζιλία, ούτε Αργεντινή και το ξέρουμε αυτό. Αυτό που καταφέραμε ήταν μεγαλείο. Και είναι κρίμα από το 2004 όταν κατακτήσαμε το Euro, αλλά και μετέπειτα, που δεν εκμεταλλευτήκαμε όπως έπρεπε την διεθνή άνοδό μας. Να τελειώνουμε με την μεμψιμοιρία και την κακόπιστη κριτική. Δεν έχουμε Μέσι, Ρονάλντο ή Νεϊμάρ. Πορευόμαστε και σωστά το κάνουμε, σε μία λογική που άρχισε ο Ρεχάγκελ και συνέχισε ο Σάντος, γιατί ακριβώς δεν έχουμε καμία ιδιαίτερη σχολή ποδοσφαίρου».