Αυξάνονται οι γυναίκες ογκολόγοι στην Ελλάδα!
Μία νέα έρευνα (με ελληνική συμμετοχή), η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, η οποία παρουσιάστηκε στο διεθνές συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO 2014), που πραγματοποιείται στη Μαδρίτη, αποκαλύπτει ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη πάνω από το 70% των νέων ογκολόγων που ειδικεύονται στην αντιμετώπιση του καρκίνου, εμφανίζουν σαφή σημάδια ψυχικής εξάντλησης.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Βρετανίδα ογκολόγο δρα Σουζάνα Μπάνερτζι, τόνισαν ότι «η ογκολογία είναι μια καριέρα με ιδιαίτερα πολλές ικανοποιήσεις, όμως μπορεί να αποδειχτεί επίσης πολύ απαιτητική και αγχωτική κατά καιρούς». Η Σουζάνα Μπάνερτζι επεσήμανε ότι «οι ογκολόγοι πρέπει να πάρουν πολύπλοκες αποφάσεις για τη διαχείριση του καρκίνου, να επιβλέψουν την χορήγηση των τοξικών θεραπειών, να εργαστούν πολλές ώρες και συνεχώς να αντιμετωπίζουν ασθενείς που υποφέρουν και πεθαίνουν».
Επιπλέον, οι νέοι ογκολόγοι επιβαρύνονται με ολοένα περισσότερα διοικητικά καθήκοντα, αυξημένα παράπονα και νομικά ζητήματα, συνεχώς μεγαλύτερες προσδοκίες από ασθενείς και συγγενείς και, γενικότερα, έχουν ένα φόρτο εργασίας και ευθυνών, που συχνά τους φθάνουν στα όρια του συνδρόμου της εξάντλησης. Εμφανίζουν, έτσι, συμπτώματα όπως συναισθηματικό «άδειασμα», αντιμετώπιση των ανθρώπων σαν να είναι αντικείμενα και απώλεια νοήματος ή σκοπού στη δουλειά τους.
Η μελέτη έστειλε δειγματοληπτικά ερωτηματολόγια σε σχεδόν 600 ογκολόγους κάτω των 40 ετών από 41 ευρωπαϊκές χώρες και βρήκε ότι το 71% νιώθουν ψυχική εξάντληση. «Η έρευνά μας αποκάλυψε ότι η εξάντληση αποτελεί κοινό και καθολικό πρόβλημα στους νέους ογκολόγους στην εποχή μας», τόνισε η επικεφαλής της έρευνας βρετανίδα ογκολόγος, κάτι που, όπως είπε, μπορεί να οδηγήσει τον γιατρό σε άγχος, κατάθλιψη, κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών, ακόμη και αυτοκτονία. Επίσης, είναι πιθανό να εγκαταλείψει την ογκολογία νωρίτερα από το αναμενόμενο.
Το πρόβλημα φαίνεται να είναι μεγαλύτερο μεταξύ των νέων ογκολόγων της Νοτιοανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης (σε ποσοστό 83% περίπου) και μικρότερο στη Βόρεια Ευρώπη (52%), ενώ είναι σχετικά πιο έντονο στους άνδρες ογκολόγους από ό,τι στις γυναίκες συναδέλφους τους.
Από ελληνικής πλευράς, στην έρευνα συμμετείχε ο στρατιωτικός γιατρός ογκολόγος - παθολόγος Γιάννης Μούντζιος του 251 γενικού νοσοκομείου της Αεροπορίας.
Αυξάνονται οι γυναίκες ογκολόγοι στην Ελλάδα
Μια άλλη ελληνική έρευνα, που παρουσιάστηκε στο ίδιο ευρωπαϊκό συνέδριο, δείχνει ότι αυξάνει συνεχώς ο αριθμός των γυναικών ογκολόγων στην Ελλάδα, αλλά υποαντιπροσωπεύονται ακόμη σε ανώτερες θέσεις ευθύνης, κάτι που συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Η έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες ογκολόγοι στην Ελλάδα κατέχουν τη μερίδα του λέοντος (το 82%) των θέσεων ευθύνης.
«Στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη οι γυναίκες ογκολόγοι δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε ηγετικές ή ακαδημαϊκές θέσεις» δήλωσε η δρ Έλενα Λινάρδου, αναπληρώτρια διευθύντρια του 1ου Τμήματος Ογκολογίας του νοσοκομείου «Μετροπόλιταν» η οποία παρουσίασε τα ευρήματα στη Μαδρίτη.
«Οι γυναίκες πράγματι επιλέγουν ολοένα συχνότερα τις ειδικότητες της ογκολογίας στην Ελλάδα, όμως οι περισσότερες θέσεις λήψης αποφάσεων ελέγχονται ακόμη από άνδρες, τόσο ιδιώτες επαγγελματίες, όσο και στα πανεπιστήμια και στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό πρέπει να αλλάξει» πρόσθεσε.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας "Women for Oncology - W4O" («Γυναίκες στην Ογκολογία»), που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας το 2013 και η οποία στην χώρα μας εκπροσωπείται από το φόρουμ W4O Ελλάς. Η πρώτη δημόσια εκδήλωση της ομάδας των ελληνίδων ογκολόγων θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 12 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής.
Η ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας έχει 245 μέλη ογκολόγους, από τα οποία το ένα πέμπτο περίπου (19%) είναι γυναίκες. Όμως μεταξύ των νεότερης ηλικίας μελών, οι γυναίκες είναι το ένα τρίτο (33,5%). Ως κυριότερη δυσκολία (σε ποσοστό 63%), όπως έδειξαν οι απαντήσεις στα ερωτηματολόγια της έρευνας, οι ογκολόγοι στη χώρα μας ανέφεραν τη δυσκολία εξισορρόπησης των υποχρεώσεων μεταξύ εργασίας - οικογένειας.
Διαβάστε επίσης:
Μύθοι και αλήθειες για τον εγκέφαλο