Πόσο «success» είναι το story του τουρισμού;
Φυσικά και όλοι θα ήμασταν ευτυχείς, αν ευοδωθούν οι προσδοκίες της κυβέρνησης για μια χρονιά στον τουρισμό που θα χαρακτηρίζονταν με τον όρο «success story».
Διότι μπορεί μεν η κυβέρνηση να σπεκουλάρει επικοινωνιακά και πολιτικά σε μια πετυχημένη τουριστικά χρονιά, ωστόσο πέραν των –γνωστών- τερτιπιών της κυβέρνησης υπάρχει το καλώς νοούμενο συμφέρον της χώρας, των επαγγελματιών του τουρισμού, των τοπικών οικονομιών. Και αυτό είναι που έχει τη σημασία του. Ακόμα κι αν το εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση, άλλωστε εκτός των επικοινωνιακών παιχνιδιών είναι ελάχιστες οι επιδόσεις της σε άλλους τομείς…
Αλλά…
Υπάρχουν πολλά «αλλά», που δημιουργούν δυσπιστία, αν το αφήγημα της κυβέρνησης γύρω από ένα «τουριστικό άλμα» έχει και πόση δόση αλήθειας… Κάνοντας ένα στοιχειώδες «ρεπορτάζ» από τουριστικές περιοχές και βιώνοντας εδώ και λίγες μέρες μικρές διακοπές στη Λευκάδα (ένα καλό τουριστικό προορισμό και ένα μέρος από όπου μπορείς να εξάγεις συμπεράσματα) έχουμε κάνει ορισμένες διαπιστώσεις που παραπέμπουν στην προαναφερθείσα δυσπιστία.
Κίνηση υπάρχει. Αλλά ελαφρώς μικρότερη σε σύγκριση με άλλες χρονιές, την ίδια περίοδο, αρχές Αυγούστου. Δεν διαπιστώνεται δηλαδή αυτό το «κύμα» που μας περιγράφουν η κυβέρνηση και οι δημοσιογραφικοί της ιμάντες. Διότι όταν μιλούμε για τουρισμό φυσικά και δεν αναφερόμαστε μόνο στη Μύκονο ή τη Σαντορίνη, αναφερόμαστε σε μια συνολική εικόνα.
Άλλη διαπίστωση.
Τα χρήματα που «πέφτουν» στις τοπικές αγορές είναι λιγότερα επίσης σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές. Λίγο η οικονομική κρίση, λίγο τα “all inclusive”, λίγο η τάση πολλών επαγγελματιών να φουσκώνουν τιμές και η διαπίστωση αυτή είναι σχεδόν κυρίαρχη. Ψαροταβέρνες έχουν λίγη κίνηση. Άλλες ταβέρνες, ψησταριές, ουζερί, έχουν μεν περισσότερη αλλά καμιά σύγκριση με το παρελθόν, όταν έσφυζαν από κίνηση και σε πολλές περιπτώσεις έπρεπε να κλείνεις θέση πριν πας. Αυτά έχουν παρέλθει, ας ελπίσουμε όχι ανεπιστρεπτί…
Το ίδιο ισχύει και για μαγαζιά με τουριστικά είδη, είδη δώρων, ένδυσης κλπ. Επίσης, όπου πέφτουν πολλοί τουρίστες από Βαλκάνια (όλο και περισσότεροι τα τελευταία χρόνια) δεν αφήνουν λεφτά. Δουλεύουν βασικά τα σούπερ μάρκετ και τα σουβλατζίδικα. Οι Έλληνες έχουν ελάχιστα φανεί, όπως διαπιστώνουν και ομολογούν οι επαγγελματίες. Αλλά αυτό το διαπιστώνει κάποιος δια… γυμνού οφθαλμού, που λένε.
Πάνε οι καλές εποχές, όπου ο «χουβαρντάς» Έλληνας περνούσε κι άφηνε καλούς λογαριασμούς. Η μείωση –που είναι αισθητή- του εσωτερικού τουρισμού αφήνει επίσης αρνητικά αποτυπώματα στη ροή χρήματος.
Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους Ιταλούς, που επίσης άφηναν λεφτά. Εκτός του ότι διαπιστώνεται ότι κι αυτοί «ακόμα δεν φάνηκαν μαζικά», τώρα δεν κάνουν τους καλούς λογαριασμούς που κάνανε. Η κρίση τους έχει επηρεάσει, όχι τόσο όσο τους έλληνες, μα τους έχει επηρεάσει.
Κάτι ακόμα, που αφορά τους Ρώσους τουρίστες.
Οι προσδοκίες για τη ροή τους ήταν πολύ μεγαλύτερες. Δεν έχουν έρθει τόσο μαζικά, όσο αναμένονταν.
Υπάρχει μια πληροφορία, σύμφωνα με την οποία μια άτυπη αλλά ουσιαστική «τουριστική οδηγία» που αφορά στις χώρες τις Ε.Ε. που ψήφισαν μέτρα κατά της Ρωσίας λόγω της κρίσης στην Ουκρανία, έχει οδηγήσει χιλιάδες Ρώσους τουρίστες στο να επιλέξουν άλλους προορισμούς…
Κάπως έτσι περιγράφεται η κατάσταση. Μάλλον όχι κοντά στις κυβερνητικές προσδοκίες κι ας ευχηθούμε –επαναλαμβάνω- το κλίμα να βελτιωθεί…