«Γονατίζει» ξανά ο Ερντογάν: Οι ΗΠΑ διαλύουν την τουρκική οικονομία και τον στέλνουν στο ΔΝΤ
Καταρρέει μέρα με τη μέρα η λίρα – Η Δύση αναγκάζει τον «σουλτάνο» σε επώδυνο συμβιβασμό – Σπασμοδικές κινήσεις και απειλές για να αποπροσανατολίσει το λαό του
Ο «σουλτάνος» ετοιμάζεται να γονατίσει ξανά. Γονάτισε και ζήτησε συγνώμη από τον Πούτιν της Ρωσίας μετά την κατάρριψη του Ρωσικού μαχητικού στη Συρία τον Νοέμβριο του 2015.
Οι παλληκαρισμοί του έναντι στη Μόσχα κράτησαν γύρω στους επτά μήνες. Μετά τις Ρωσικές οικονομικές κυρώσεις αλλά και την απαγόρευση τουρκικών πτήσεων πάνω από τη Συρία, που του επέβαλαν οι Ρώσοι, έβαλε την ουρά στα σκέλια και απολογήθηκε με επιστολή προς τον Προεδρο Πούτιν και με δημόσια δήλωση τον Ιούνιο του 2016. Εξέφρασε επίσης και τη λύπη του στην οικογένεια του Ρώσου πιλότου που δολοφονήθηκε στο έδαφος από ομοϊδεάτες του, αφού έπεσε με αλεξίπτωτο.
Ο Ταγίπ Ερντογάν γονάτισε και πάλι έναντι στον Αμερικανό Πρόεδρο Τράμπ με τη γνωστή υπόθεση της ομηρίας του Αμερικάνου πάστορα Αντριου Μπράνσον. Στο πλαίσιο της ανατολίτικης του “διπλωματίας των ομήρων” κατά της Δύσης (και της Ελλάδας με τους δυο στρατιωτικούς- που εμείς έχουμε ήδη ξεχάσει), ο Αμερικανός πάστορας προφυλακίστηκε για δυο περίπου χρόνια (2016-18) αναμένοντας δίκη κατηγορούμενος ως “τρομοκράτης”. Ταυτόχρονα ο Ταγίπ διατυμπάνιζε πως θα τον άφηνε ελεύθερο αν ο Τράμπ του έδινε μια σειρά από ανταλλάγματα μεταξύ των οποίων και τον παλιό του συνεργάτη, τον Χότζια Γκουλέν που ζει στις ΗΠΑ και τον οποίο ο Ταγίπ κατηγορούσε επίσης ως “αρχιπραξικοπηματία” και “αρχιτρομοκράτη”.
Ο Τράμπ όμως τον... γονάτισε επιβάλλοντας του κλιμακωτά σειρά οικονομικών κυρώσεων που βούλιαξαν την τουρκική λίρα διεθνώς. Και ο Ταγίπ παραδόθηκε άνευ όρων, ελευθερώνοντας τον πάστορα και όχι μόνο. Θα ταπεινωθεί για τρίτη φορά ο “Μεγάλος Μάστρος” της ισλαμιστικής Τουρκίας, με μάρτυρα ξανά τον κόσμο όλο; Πιθανότατα, ναί. Και ο λόγος θα είναι ο ίδιος, δηλαδή η οικονομία.
Όσα πολιτικά κέρδη φαίνεται να αποκομίζει ο Ερντογάν στο εσωτερικό με τους λογής λογής τυχοδιωκτισμούς του, κανένα δεν μπορεί να θεραπεύσει τις αναπηρίες από τις οποίες υποφέρει η οικονομία της χώρας του. Η οικονομία της Τουρκίας και γενικά η Τουρκία η ίδια, είναι άμεσα εξαρτημένη από την ατλαντική Δύση. Οι Τούρκοι – ισλαμιστές και μη – μπορούν να λένε ό,τι κυριολεκτικά τους καπνίσει και, όπως π.χ. επανέλαβαν πρόσφατα, «χωρίς την Τουρκία» δεν μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί να υπάρξει το ΝΑΤΟ και γενικά πως χωρίς την Τουρκία και τη συμμετοχή της στους Δυτικούς θεσμούς, θα επέλθει η συντέλεια του κόσμου.
Η αλήθεια όμως είναι πως η Τουρκία χωρίς τη Δύση θα ήταν μια χώρα κάτι μεταξύ Αιγύπτου και Πακιστάν. Δηλαδή θα λειτουργούσε υπό το άγος του υπερπληθυσμού και του ισλαμιστικού εξτρεμισμού. Ο παραλληλισμός με τη Αίγυπτο γίνεται μόνο σε σχέση με τον υπερπληθυσμό και τίποτα άλλο. Η Αίγυπτος είναι μια χώρα με Μεσογειακή ιστορία και πολιτισμό, αντίθετα με την Τουρκία των Οσμανλών και των Σελτζούκων. Είναι στην ατλαντική Δύση που βρίσκεται η χρυσοτόκος για την Τουρκία χήνα, αρχίζοντας ιστορικά από το Σχέδιο Μάρσιαλ (1947) και το ΝΑΤΟ.
Είναι το ΝΑΤΟ που έφτιαξε με δανεικά και αγύριστα την πολεμική μηχανή της Τουρκίας και ανέπτυξε τις στρατιωτικές της υποδομές. Και είναι μέσω του εργαλειακού δυτικού πολιτικού μύθου που είχαμε τον “εκμοντερνισμό” και “εκδημοκρατισμό”, τάχα, της Τουρκίας.
Και είναι μέσω των δανεικών και αγύριστων – από τις ΗΠΑ, από τη Γερμανία, από την Αγγλία, από την Ιαπωνία, από την Παγκόσμια Τράπεζα, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- μιλάμε δις δολάρια που ξεπερνούν ακόμη και την αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ- που στήθηκε, λειτούργησε και λειτουργεί η Τουρκική οικονομία.
Η Τουρκία “μπήκε-βγήκε” στην Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πάνω από 23 φορές από το 1945 μέχρι το 2000! Τις πλείστες φορές τα δάνεια κατέληγαν χαριστικά.
Οι Τούρκοι ξέρουν καλά πως δεν υπάρχει εναλλακτική συμμαχία από το ΝΑΤΟ και πως η Τουρκία θα πρέπει να γίνει, επιπλέον, και μέλος της ΕΕ (9 Μαΐου).
Ο δε ΥΠΕΞ του, ο Τσαβούσογλου, αρθρογράφησε πρόσφατα (Politico, 14 Μαΐου) πως η ένταξη της χώρας του στην ΕΕ βρίσκεται στη κορυφή της Τουρκικής ατζέντας. Αυτά για όσους λένε πως η Τουρκία σήκωσε άγκυρα για την Ευρασία. Ναι, έχει συμφέροντα εκεί. Αλλά τα χρυσά αυγά δεν τους χαρίζονται στην Ευρασία, όπως τους καλόμαθαν οι πάτρωνές τους στη Δύση και όπως αυτοί απαιτούν γιατί, λένε και πιστεύουν, πως η Δύση πρέπει να τους πληρώνει τους λογαριασμούς τους διότι τους έχει ανάγκη.
Αυτό δήλωσε Τούρκος πρωθυπουργός το 1979, λίγο πριν η χώρα του εισπράξει πακτωλό χρημάτων από την Ουάσιγκτον. Μέχρι πρόσφατα η Τουρκία κατάφερνε να έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι, στις δοσοληψίες της με την ατλαντική Δύση. Είχε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτασμένο.
Όμως με τις απανωτές οικονομικές κρίσεις του νεοφιλελευθερισμού- που συστημικά δεν έχουν τελειωμό- η δυτική πίτα σταμάτησε να διευρύνεται. Και δεν μπορούν πλέον κομμάτια της να χαρίζονται. Αυτό είναι, παρεμπιπτόντως, και το ζόρι του Προέδρου Τράμπ που επιτίθεται ασταμάτητα σε φίλους και εχθρούς σε οικονομικά ζητήματα. Το φαγοπότι των “αναντικατάστατων” για την ατλαντική Δύση εταίρων έχει τελειώσει. Ο καθένας πρέπει να σηκώνει το βάρος του. Και όποιος δεν μπορεί, πτωχεύει.
Θα αποφύγει την πτώχευση η Τουρκία του «μεγάλου σουλτάνου»; Την πτώχευση μπορεί ναι, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όμως, όχι. Εκεί ο Ταγίπ θα γονατίσει για τρίτη φορά. Και βέβαια εφόσον τα βρει πρώτα με την Ουάσιγκτον. Αυτό είναι το καλό σενάριο. Υπάρχει και το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Η Τουρκία του Ερντογάν παίζει σε πολλά ταμπλό και κανείς δεν γνωρίζει ποια «βόμβα» θα σκάσει. Θα είναι το ζήτημα των S-400; Της Συρίας, ειδικά στο ζήτημα του Ιντλίμπ; Μήπως οι τυχοδιωκτισμοί στη Μεσόγειο; Ή μήπως η βία και νοθεία που ετοιμάζει στις “επαναληπτικές” δημοτικές εκλογές στην Πόλη στις 23 Ιουνίου;
Πιθανότατα το γαϊτανάκι θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται στην Πόλη. Είτε κερδίσει είτε χάσει. Αλλά είναι δυνατόν να χάσει; Ως προεδρικός δικτάτορας ελέγχει όλους τους μηχανισμούς του κράτους και του παρακράτους. Εκβίασε απροκάλυπτα τη επανάληψη εκλογής στη περίπτωση της Πόλης για να χάσει; Πώς θα κυβερνά στην Άγκυρα χωρίς να ελέγχει την Πόλη και τον πλούτο που αυτή παράγει για τον ίδιο και τον εσμό των αυλικών του; Ο ίδιος έχει επανηλειμμένα δηλώσει πως αυτό δεν γίνεται, που σημαίνει δεν θα το επιτρέψει.
Με πληροφορίες από: hellasjournal.com
Σχετικές ειδήσεις
Trending
