«Η Μέρκελ κινδυνεύει να χάσει ένα σύμμαχο»

Αναλυτικότερα αναφέρει τα εξής:

«Από ευρωπαϊκή άποψη, οι ολλανδικές εκλογές αποτελούν σύμβολο από μόνες τους. Από την αρχή της κρίσης χρέους, η Ολλανδία εκλαμβάνεται ως αρχέτυπο του κράτους ''του Βορρά'': μεγάλο υπερασπιστή της λιτότητας, αντίθετο σε κάθε γενναιοδωρία έναντι κρατών σε δύσκολη θέση, στο Νότο της ευρωζώνης. Όμως, την παραμονή της ψηφοφορίας, με ποσοστό αναποφάσιστων στο 43%, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα εάν οι ψηφοφόροι θα επιβεβαιώσουν ή όχι αυτή την κατεύθυνση. Ένα πράγμα πάντως είναι ξεκάθαρο: μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος θα κατευθύνει την ψήφο του σε σχέση με το όραμά του για την Ευρώπη. Η Ε.Ε. υπήρξε εξάλλου στην καρδιά της προεκλογικής εκστρατείας. Το γεγονός είναι σπάνιο, αλλά αρκετά λογικό, αφού εάν διεξάγονται πρόωρες εκλογές σήμερα, είναι γιατί το αντι-ευρωπαϊκό κόμμα του Bίλντερς, μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού, αρνήθηκε να στηρίξει το δημοσιονομικό σύμφωνο.

Πέρα από τα σύμβολα, αυτές οι εκλογές θέτουν ουσιαστικά ζητήματα στην Ευρώπη. Η Ολλανδία αποτελεί σύμμαχο-κλειδί της Γερμανίας στα θέματα δημοσιονομικής λιτότητας. Εάν ο Ρούτε παραμείνει, λογικά θα συνεχίσει να ευθυγραμμίζεται πάνω στη Γερμανία. Εάν, αντίθετα, το Κόμμα της Εργασίας (PVDA) κερδίσει τη θέση του πρωθυπουργού, η Άγκελα Μέρκελ κινδυνεύει να χάσει έναν πολύτιμο σύμμαχο. Ο ίδιος ο Ρούτε άφησε να πλανάται η απειλή: ''Εάν άλλο κόμμα κερδίσει, κινδυνεύει να αναδείξει έναν άξονα Χάγης - Παρισίου. Η Γαλλία είναι η χώρα της υπερβολικής χρέωσης του κράτους, των υψηλών φόρων και της ισχνής οικονομικής ανάπτυξης''. Αυτό το θέμα φέρνει και εκείνο της θέσης της Χάγης αναφορικά με την Ελλάδα. Ο Ρούτε τοποθετήθηκε ξεκάθαρα ενάντια σε ένα τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Αθήνα, ενώ το Κόμμα της Εργασίας υποστήριζε την ιδέα να παραχωρηθεί περισσότερος χρόνος –επομένως χρήματα– στην Ελλάδα. Τέλος, η Ολλανδία πειραματίζεται απευθείας, θέτοντάς το σε δημοκρατική ψήφο, με το θέμα της διεύρυνσης εξουσιών των ευρωπαϊκών θεσμών. Όπως υπογράμμιζε ο Βέλγος Επίτροπος αρμόδιος σε θέματα ανταγωνισμού ντε Γκουχτ, ''πρόκειται για μία συζήτηση που όλα τα κράτη-μέλη θα διεξάγουν, αργά ή γρήγορα''. Στο Βέλγιο, θα είναι το 2014.»