Ο Κυριάκος, οι πρώην και τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο
Ανέβηκε το θερμόμετρο της έντασης στα εσωκομματικά δρώμενα της ΝΔ
Από το «μετερίζι» της Βουλής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκατέλειψε μεγαλοπρεπώς το νεοδημοκρατικό δόγμα «δεν σχολιάζουμε τις δηλώσεις» και προφανώς ούτε τις πράξεις ή τις… παραλείψεις «πρώην πρωθυπουργών και αρχηγών της παράταξης». Τα είπε χύμα και τσουβαλάτα… στην πεθερά για να τα ακούει η νύφη. Με άλλα λόγια, σφόδρα ενοχλημένος από τις (τελευταίες) αιχμές Σαμαρά περί κυοφορούμενων εθνικών υποχωρήσεων σε Αιγαίο και Κύπρο, άρα περί «ελλείμματος πατριωτισμού» έφθασε στο σημείο να παραπέμπει στον Άγγλο συγγραφέα του 18ου αιώνα Σάμιουελ Τζόνσον που είχε πει: «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». Σκληρή απάντηση σε σκληρή επισήμανση.
Ο πρωθυπουργός φρόντισε μάλιστα να «πακετάρει» τη συγκεκριμένη αναφορά με την επιδεικτική αποχώρησή του από την ομιλία του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νίκου Παππά, δηλώνοντας ότι πρόκειται για στάση σεβασμού του πολιτεύματος, που δεν χωράει χαριεντισμούς (τον κ. Σαμαρά εννοούσε χωρίς να τον κατονομάζει) με ανθρώπους επί της κεφαλής των οποίων έχει πέσει βαρύς ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης, για παράβαση καθήκοντος.
Κάπως έτσι, λοιπόν, ανέβηκε κατακόρυφα το θερμόμετρο της έντασης ανάμεσα στον νυν και στον πρώην, και κάπως έτσι, επίσης, δυσκολεύονται πλέον οι προβλέψεις για το πού μπορούν να φτάσουν τα πράγματα. Επιπρόσθετα οι αναλύσεις περιεπλάκησαν λόγω του γεγονότος ότι το οξύ περιστατικό έγινε μόλις 24 ώρες πριν ανακοινωθεί η δικαστική απόφαση για την άρση της ανωνυμίας των δύο προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση της Novartis, κάτι που αποτελούσε πιεστικό αίτημα του κ. Σαμαρά, το όνομα του οποίου είχε εμπλακεί στην υπόθεση. Ίσως ορισμένοι να σκέφθηκαν πως πρόκειται για κλασική περίπτωση «σκωτσέζικου ντους» -από πλευράς Κυριάκου- με απώτερο σκοπό να στρωθεί το κόκκινο χαλί της επαναπροσέγγισης. Μήπως, όμως, τα πράγματα να είναι πολύ πιο περίπλοκα, αν πάρουμε υπόψιν μας τα εξής:
Πρώτον: Η τροπή στην υπόθεση Novartis φέρνει εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο, δύο πρόσωπα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο (ο οποίος παρεμπιπτόντως συγγράφει βιβλίο) και τον Αλέξη Τσίπρα που φαίνεται ότι δεν έχει κλείσει τους λογαριασμούς του με το ενδεχόμενο επανόδου του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Σκέπτομαι ότι μια τέτοια εξέλιξη μάλλον δεν θα ενθουσίαζε το σημερινό Μέγαρο Μαξίμου, αν κρίνω από τις κάθε άλλο παρά διακριτικές παρεμβάσεις του υπέρ του Στέφανου Κασσελάκη την ώρα μάλιστα που είναι ανοικτές οι διεργασίες εκλογής ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον: Στην ίδια υπόθεση (Novartis) επιχειρήθηκε να εμπλακούν πολιτικές προσωπικότητες που έχουν συνδεθεί με την «αλλαγή φρουράς» στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό το τελευταίο μάλιστα έχει καταστεί θέμα μείζονος σημασίας, από τη στιγμή που η επιλογή του/της επόμενου/ης Προέδρου της Δημοκρατίας θα σηματοδοτήσει τον τρόπο με τον οποίο ο πρωθυπουργός έχει αναγνώσει «τας γραφάς». Μετά την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και τις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνεται ένα άλλο πολιτικό τοπίο. Η Χαριλάου Τρικούπη παίρνει δημοσκοπικά κεφάλι αναδεικνυόμενη σε αξιοσημείωτο αντίπαλο πόλο της ΝΔ -κάτι που φυσικά μένει προς απόδειξη. Πάντως, το Μέγαρο Μαξίμου είναι υποχρεωμένο να πάρει τη μεγάλη απόφαση: αν θα δώσει την ίδια έμφαση στον κεντρώο χώρο ή αν θα κλίνει ελαφρώς προς τα δεξιά, για να προστατεύσει την πάσχουσα πλευρά του. Μάλιστα, το ζήτημα συνδέεται και με το κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό της παράταξης. Ήδη έχει ακούσει με τα ίδια του τα αυτιά τον Γιώργο Βλάχο, να δηλώνει πως δεν είναι δεδομένη η ψήφος του για την ανανέωση της θητείας της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου που θεωρείται αριστερής προέλευσης και στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και άλλα μέλη της ΚΟ της ΝΔ.
Κλείνοντας, επανέρχομαι στα ελληνοτουρκικά που επίσης επηρεάζουν τα εσωκομματικά δρώμενα. Υπάρχει ήδη η ηχηρή προειδοποίηση προς τον κ. Σαμαρά. Υπάρχει ακόμη έντονη ανησυχία για τη στάση που θα κρατήσει ο Κώστας Καραμανλής στις προγραμματισμένες δημόσιες εμφανίσεις του, αν και το Μέγαρο Μαξίμου αξιολογεί ότι ο πρώην πρωθυπουργός φροντίζει «να μην υπερβαίνει τα όρια». Υπάρχει, τέλος, ρητή απαγόρευση προς τους ανησυχούντες νεοδημοκράτες βουλευτές, να μην καταθέτουν ερωτήσεις για το συγκεκριμένο θέμα προς τον υπουργό Εξωτερικών. Μπλέξιμο.