«Η πέτρα που λείπει» κατρακυλάει στα χέρια των αναγνωστών...
«Η πέτρα που λείπει»...φαίνεται πως θα «τρυπώσει» στη βιβλιοθήκη κάθε μυημένου αναγνώστη... αφού είναι ένα βιβλίο για τις απώλειες και για ό,τι αξίζει στη ζωή να κρατηθεί για πάντα.
Η Σοφία Δημοπούλου‐Πύρζα, στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό ένα μυθιστόρημα για τη φιλία, τον έρωτα και τη συγχώρεση, μέσα από την παράλληλη ιστορία δύο γυναικών... Η μία από το παρόν και άλλη από το παρελθόν!
Η υπόθεση...
Η Μάρω και η Κλαίρη, δύο γυναίκες που έζησαν σε διαφορετικές εποχές, φτάνουν στα όρια του εαυτού τους μέσα από αντίστοιχες εξωσυζυγικές σχέσεις.
Δυο γυναίκες, δυο ιστορίες, δυο διαφορετικές εποχές, συνδέονται με ένα μεταβατικό αντικείμενο, ένα βραχιόλι που ταξιδεύει στο χρόνο με μια έλλειψη: μια πέτρα που του λείπει, το lapis lazouli (λάπις λάζουλι).
Το ερωτικό παιχνίδι, το πάθος, η συζυγική πίστη μεταβάλλονται ανάλογα με το χρονικό πλαίσιο της κάθε εποχής και τα πρόσωπα που περιβάλλουν τις δυο γυναίκες. Φιλίες που δοκιμάζονται, σχέσεις που κλυδωνίζονται. Άλλες μένουν σταθερές, ακλόνητες, άλλες σαρώνονται και διαλύονται με τραγικό τρόπο. Δυο ιστορίες ίδιες στο βάθος, με διαφορετική όμως εξέλιξη ανάλογα με την εποχή που διαδραματίζονται. Πόσο η εποχή και οι αντιλήψεις της επηρεάζουν την εξέλιξη της κάθε ιστορίας; Πόσο οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό;
Η Μάρω μεταβιβάζει στην εγγονή της την Κλαίρη, όχι μόνο τα γονίδιά της, αλλά και τη συναισθηματική της «μοίρα» μέσω του βραχιολιού που της χαρίζει. Η αντικατάσταση της χαμένης του πέτρας θα σημάνει και το κλείσιμο του κύκλου της ιστορίας των δυο γυναικών.
Εκδόσεις: Ιωλκός