Ανθρώπινες τραγωδίες στις τράπεζες

Οι περισσότεροι σε αυτή την ουρά είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι, που περιμένουν ώρες για να βρεθούν μπροστά στον ταμία και να ρυθμίσουν τις εκκρεμότητές τους.

Μπροστά από εμένα είναι ένας αξιοπρεπής, καλοντυμένος κύριος, περίπου 75 ετών, που κρατάει ένα βιβλιαράκι της τράπεζας στα χέρια του.
Φτάνει μπροστά στον ταμία. «Τι υπάρχει ακόμα στον λογαριασμό;» ρωτάει ο αξιοπρεπής κύριος τον ταμία.

«648 ευρώ» του απαντάει ο ταμίας, αφού συμβουλεύεται προηγουμένως το κομπιούτερ του.

Ο μπροστινός μου κύριος κρατάει για λίγο το μέτωπό του με το δεξί του χέρι, σκέφτεται και μετά λέει στον ταμία: «Καλά, αφήστε τα 600 ευρώ για την εφορία μέσα στο λογαριασμό και δώστε μου τα υπόλοιπα 48 για να περάσω τον Φεβρουάριο».

48 ευρώ για να περάσει τον Φεβρουάριο. Και τα 600 στην εφορία, προφανώς από κάποιο διακανονισμό, για να μην γίνουν 1.000 τα 600 ευρώ αν δεν τα πληρώσει και 2.000 τον επόμενο μήνα.

Ο κύριος φεύγει από την τράπεζα τρεκλίζοντας. Ίσως και δακρυσμένος, αν και δεν πρόλαβα να δω καλά τα μάτια του.

Κοιτάζω πίσω μου, σε αυτή την ουρά των απελπισμένων και βλέπω όλους αυτούς που περιμένουν σιωπηλοί να βρεθούν μπροστά στον ταμία και μου θυμίζουν μελλοθάνατους λίγο πριν τους βάλουν το κεφάλι στην γκιλοτίνα.

Δεν απευθύνομαι πια στους ηλίθιους του υπουργείου Οικονομικών για αυτά τα απάνθρωπα μέτρα που παίρνουν σε βάρος ανήμπορων ανθρώπων, με όριο τις 31 Ιανουαρίου 2014.

Απευθύνομαι σε όλους αυτούς τους χρήσιμους ηλίθιους της κυβέρνησης που πιστεύουν ότι αν βάλουν φυλακή τον Μιχαλολιάκο και τον Λαγό, θα ξαναστείλουν τη Χρυσή Αυγή στα σκοτεινά της λαγούμια, που είναι ο χώρος της, και θα την κατεβάσουν από την τρίτη θέση στις δημοσκοπήσεις.

Μα τόσο μ.... είσαστε;