Να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της ευρώ - δραχμής
Το δίλημμα που θέλουν να τεθεί στις εκλογές είναι ευρώ ή δραχμή. Ενδεχομένως να υπάρξει στη συνέχεια δημοψήφισμα με το ερώτημα Μνημόνια και Ευρώπη ή καταγγελία των Μνημονίων και έξοδος από την Ευρώπη.
Όλα κάπου τον Σεπτέμβριο θα καταλήξουν σε ένα μαϊμού νόμισμα , στην ευρώ-δραχμή. Η εγγύηση της φτώχειας για τους πολλούς και η διασφάλιση των συμφερόντων της διαπλοκής των τραπεζιτών, εκδοτών, επιχειρηματιών του κλειστού πυρήνα.
Μπορεί στην παρούσα φάση οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής ορθοδοξίας, που εκπροσωπούνται επάξια από το «όλον» της Ν.Δ ( μαζί με το εναπομένων ΠΑΣΟΚ) και οι δυνάμεις του ευρωπαϊκού αναθεωρητισμού, που ήρθαν στο προσκήνιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, να συγκρούονται στον άξονα Μνημόνιο- αντι Μνημόνιο και Δεξιάς – Αριστεράς , για λαϊκή κατανάλωση , αλλά και για την κυριαρχία στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος συμφερόντων της μεταπολίτευσης και κάποιο θεσμικό σύστημα που θα προκύψει από την αναταραχή, όπως εξελίσσεται, αλλά το κύριο θέμα προέκυψε από την γερμανική κεντρική τράπεζα ,την Bundesbank.
Τι δήλωσε το επιτελείο της. Κάτι που είναι γνωστό στους κύκλους των αναλυτών και των οικονομολόγων , πολύ καιρό τώρα.
Σχεδόν από την αρχή της ελληνικής κρίσης το 2009. Ότι λύση για την Ελλάδα , που εφόσον λειτουργήσει θα αποτελέσει μοντέλο και για τις άλλες χώρες του Νότου ή τις δημοσιονομικά προβληματικές της ευρωζώνης , είναι η ευρω- δραχμή. Εντός δηλαδή της ζώνης του ευρώ , αλλά με νόμισμα στο εσωτερικό, τοπικό, υποπολλαπλάσιο , πληθωρισμένο, του ευρώ για τις συναλλαγές. Με το πραγματικό ευρώ να μένει για τις εξωτερικές συναλλαγές. Κάτι σαν τις «χάντρες» που έδιναν οι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς για να κυριαρχήσουν στα εδάφη τους και να εκμεταλλευτούν ανθρώπους και πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Με απλά λόγια , αν και το θέμα χρειάζεται πολυεπίπεδη ανάλυση. Η χώρα χωρίς εθνικές κυβερνήσεις, κεντρική τράπεζα, γεωπολιτική , νομισματική , οικονομική αυτονομία θα παραμείνει στη γερμανική Ευρώπη που συγκροτείται, χωρίς επί της ουσίας διεθνή οντότητα. Για να υπάρχει ρευστότητα στο εσωτερικό της , να μην υπάρχει δηλαδή κίνδυνος εσωτερικού κραχ , θα κυκλοφορεί ένα νόμισμα αποκλειστικά για τις συναλλαγές εντός της Ελλάδας. Το χρέος της Ελλάδας θα μείνει στο ευρώ, οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιούνται σε ευρώ, τα ευρωομόλογα για έργα θα είναι σε ευρώ , αλλά οι πληρωμές , τα δάνεια , οι αγορές ακινήτων θα είναι σε ευρώ-δραχμές. Οι περιουσίες θα αποτιμώνται σε ευρώ-δραχμές και τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη θα αποπληρώνονται σε πραγματικά ευρώ.
Οι τράπεζες με τον τρόπο αυτό θα παίρνουν ευρώ και θα τα μεταφράζουν στο ανύπαρκτο ( χωρίς πραγματική συναλλαγματική οντότητα) και σαφώς πληθωρισμένο νόμισμα της ευρωδραχμής… Οι Έλληνες από την άλλη θα εργάζονται όχι για 300-500 ευρώ, αλλά για 1000-1200 ευρωδραχμές. Η απόλυτη εσωτερική υποτίμηση. Τα προϊόντα εισαγωγής θα είναι πανάκριβα γιατί θα πρέπει να τα μεταφράσουν από ευρώ σε ευρωδραχμές. Οι εξαγωγές όμως θα είναι ανταγωνιστικές, ομοίως ο τουρισμός . Αλλά η παραγωγική βάση της χώρας και ο προσανατολισμός της θα εξαρτάται από τις απόψεις και τα συμφέροντα της Γερμανίας και των Βρυξελλών.
Είναι η απόλυτη εσωτερική υποτίμηση και ταυτόχρονα η απόλυτη ευρωπαϊκή εξάρτηση, σε μια Ένωση όχι πλέον απλά δύο ταχυτήτων, αλλά πολλών ταχυτήτων, όσων και τα ευρώ-εθνικά νομίσματα που θα κυκλοφορήσουν.
Η Ελλάδα από ισότιμος εταίρος της Ένωσης και μέτοχος του ευρώ, θα γίνει «παρίας», χωρίς καμία εξουσία επί της τύχης της , με ευρώ-δραχμές.
Το όλο ζήτημα θα πρέπει να αναδειχθεί. Οι Έλληνες να ενημερωθούν εγκαίρως , για τον ευρωπαϊκό εφιάλτη που οργανώνεται γι’ αυτούς , με το να ζουν ως τριτοκοσμικοί μέσα στην ευρωζώνη. Οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι , στα φέουδα των Κεντρικών Δυνάμεων ΑΑΑ και ΑΑ και των τραπεζών του δικτύου της ΕΚΤ.
Κόμματα όπως οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ στα δεξιά και η Αριστερά και πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αναδείξουν το «αισχρό παίγνιο», που θα βρίσκεται σε εξέλιξη μέσα στους επόμενους τρεις μήνες.
Θα πρέπει στο δημόσιο διάλογο για το μέλλον της χώρας στον αιώνα που ξεκίνησε να αναδειχθούν τρία «καθαρά» σενάρια:
1) Μένουμε στο ευρώ , μέσω Μνημονίων. Με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που αυτό έχει .
2) Επιστρέφουμε στο εθνικό μας νόμισμα, με αποχώρηση από την ευρωζώνη και την Ένωση ενδεχομένως γενικότερα. Με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που αυτό έχει.
3) Επιζητούμε και πετυχαίνουμε να περάσουμε ως οικονομία και χώρα από το ευρώ στο αμερικανικό δολάριο, χωρίς τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια να συγκροτήσουμε εθνικό νόμισμα σε κυκλοφορία. Το τρίτο αυτό σενάριο έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα και λίγα μειονεκτήματα, Δεν έχει προηγούμενο σε χώρα εκτός ΗΠΑ. Ο ρόλος του κόμματος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ σχετικά είναι κομβικός, όχι για να υπάρξει άμεση εξέλιξη, αλλά για να μπει το θέμα στη δημόσια και την διεθνή συζήτηση. Η Αριστερά όπως είναι εύλογο δεν μπορεί εκ της θέσης της να αναπτύξει τέτοιο σενάριο. Θα περιορισθεί στο αντιμνημονιακό μέτωπο και στην κριτική θεώρηση για την Ευρώπη, της απόλυτης δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Αν η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση ακόμη και για τον ευρωπαϊκό Νότο, είναι και η μόνη χώρα λόγω του όγκου , της θέσης και των συμβολισμών της, για την οποία θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό, από την Ουάσιγκτον αλλά και τις Βρυξέλλες, να λειτουργήσει το σενάριο του αμερικανικού δολαρίου. Η υπόλοιπη Ευρώπη δεν θα είχε τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα, για την κατάσταση της…