Ερωτικό πολιτικό τετράγωνο 

Ας πούμε μια ιστορία. Μια γυναίκα βιώνει βαθιά κρίση στη σχέση της. Στο κρεβάτι δίπλα της, νιώθει πλέον κάποιον ξένο. Ο σύντροφος της αδιαφορεί για εκείνη. Υψώνει τη δική του ζωή, μπροστά στη σχέση τους και πορεύεται σαν μονάδα.

Η γυναίκα αποφασίζει να βγει να διασκεδάσει με τις φίλες της, μήπως και ξεχαστεί. Πράγματι, εκεί στο μπαρ την πλησιάζει ένας άνδρας. Ανοιχτή σε νέες γνωριμίες, απογοητευμένη από το άλλο της μισό, ξεκινάει συζήτηση μαζί του. Το ένα ποτό φέρνει το άλλο. Φεύγουν χωριστά, μα το μυαλό της έχει μείνει πίσω μαζί του. Ανταλλάσσουν μηνύματα καθημερινά όσο η σχέση της καταρρέει. Ο νέος έρωτας κερδίζει έδαφος, όντας φαινομενικά υποστηρικτικός, προστατευτικός και γλυκός. Αλήθεια ή ψέμα… Καλύτερος από την σχέση της σίγουρα.

Σε μια γωνιά καρτερικά περιμένει ο κολλητός της φίλος. Ο κολλητός της που πάντα την ήθελε. Την παρηγορεί, σκουπίζει τα δάκρυά της, προσπαθεί να την απομακρύνει από την τοξική σχέση αλλά μέσα του ξέρει ότι για πάντα θα είναι μόνο φίλος της, αν συνεχίσει να έχει αυτή τη στάση. Ίσως αν κάποια στιγμή τη διεκδικούσε, να έμπαινε στην καρδιά της. Η σχέση της την έχει πλέον παρατήσει, κάνοντας το τέλος της ιστορίας εύκολο. Η γυναίκα θεοποιεί τον κεραυνοβόλο έρωτα και τρέχει κοντά του.

Στη θέση της γυναίκας μπορούμε να βάλουμε τους ψηφοφόρους του ΣυΡιζΑ, την εύρυθμη λειτουργία του κράτους ή την αντιπολίτευση ως έννοια. Ο ρόλος του παντοτινού φίλου πηγαίνει στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και τέλος ο νέος και φαινομενικά ωραίος είναι η Νέα Δημοκρατία. Στον ΣυΡιΖα ασχολούνται μονάχα με τη διάλυσή τους. Από τότε που έγιναν εκλογές, δεν έχουν ακουστεί ποτέ ως αντιπολίτευση. Όπως κι αν πράξει η κυβέρνηση, ακουμπάει σαν φτερό πάνω μας, καθώς δεν υπάρχει κάποιος να κουνήσει το δάχτυλο. Μπροστά σε αυτό τον όλεθρο του κόμματος που προεδρεύει ο κύριος Κασσελάκης, μοιάζει «αλφαδιά».

Το ΠΑΣΟΚ είχε τεράστιες ευκαιρίες. Η πρώτη ήταν στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Πράγματι, θα μπορούσε να είναι δεύτερο κόμμα αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Πώς; Αυτό απαντήστε το εσείς. Κάντε τον προπονητή της ομάδας, που βλέπει τον παίχτη του τραυματισμένο στο έδαφος. Πώς θα είχατε κινηθεί; Και πού καταλήγουμε; Έχουμε κυβέρνηση και μετά το χάος, που λέει και ο Ρουβάς.