Τι μας περιμένει το 2012

Οι βασικοί αλλά και δευτερεύοντες δείκτες της, είναιπλέον οριακοί, οι προοπτικές τους χειρότεροι από κάθε άλλη φορά και η πίεση για την επόμενη μέρα – που κάποιοι την ονειρεύονται ακόμα κι εκτός ευρώ, έστω κι αναυτό είναι ένα καταστροφικό σενάριο – τεράστια. Τόσο από «μέσα» όσο κι εκτόςσυνόρων. Υπό κανονικές συνθήκες κι αν το πρώτο Μνημόνιο είχε πετύχει στο στόχο του, η χώρα θα έπρεπε τώρα να επιστρέφει στις ελεύθερες αγορές κεφαλαίου. Κάτι τέτοιο,ωστόσο, φαντάζει πλέον ως όνειρο θερινής νυκτός. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η Ελλάδα θα επανακτήσει πρόσβαση στις αγορές, το λιγότερο, σε 5 με 6 χρόνια. Πιο ρεαλιστικό θεωρείται το σενάριο που «μιλάει» για μια 10ετία. Κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τη χώρα. Σε ό,τι αφορά στο 2012,, οι πιο πιθανές εξελίξεις, που θα μπορούσε κανείς να προβλέψει, είναι οι εξής:

Α) Στις 16 Ιανουαρίου έρχεται η τρόικα των επικεφαλής ελεγκτών, προκειμένου να ελέγξει την πρόοδο σε όσα έχουν συμφωνηθεί και ναεισηγηθεί σχετικά με την έκδοση του μεγάλου δανείου των 89 δις ευρώ. Λίγοι ενδεχομένωςγνωρίζουν ότι από τον πρώτο κιόλας μήνα του έτους, θα κριθεί το ...σύνολο του

Β) Αρχές Φεβρουαρίου κρίνεται η κατάληξη τωνδιαπραγματεύσεων σχετικά με το PSI+.Αν η συμφωνία επιτευχθεί, τότε προχωρά άμεσα το εθελοντικό «κούρεμα» του ιδιωτικού χρέους κατά 50% και ηπαρτίδα για την ελληνική οικονομία μπορεί και να σωθεί. Αν οι διαπραγματεύσειςαποτύχουν, τότε οδηγούμαστε σε αναγκαστικό «κούρεμα», που δεν είναι τίποτα άλλοαπό κανονική πτώχευση. Με ό,τι κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται για την οικονομία και τη χώρα

Γ) Μέσα Μαρτίου είναι προγραμματισμένη η μεγαλύτερη λήξηομολογιακού, για το ελληνικό δημόσιο. Το συνολικό της ύψος; 14,4 δις ευρώ. Αν έως τότε έχει επιτευχθεί το «κούρεμα», τότε η υποχρέωση θα κοπεί αυτομάτως στα 7,2δις ευρώ. Με τα 5 δις, που θα έχουμε πάρει από τη δόση του δανείου και τα λεφτάπου θα έχουμε συγκεντρώσει από τις τακτικές εκδόσεις εντόκων γραμματίων, που κάνουμε, η υποχρέωση θα τακτοποιηθεί. Σε διαφορετική περίπτωση, κανείς δεν θέλει να σκέφτεται τι θα ακολουθήσει...

Δ) στο μεταξύ, η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει υπογράψει το νέο Μνημόνιο με την τρόικα. Όπερ σημαίνει, νέα, σκληρότερα, μέτρα δημοσιονομικήςπροσαρμογής, που αυτή τη φορά, δεν θα περνούν αποκλειστικά μέσα από την αύξησητων εσόδων (δηλαδή των φόρων) αλλά και από τη μείωση των δαπανών. Όπερ σημαίνειεπίσης περισσότερα λουκέτα στο δημόσιο και απολύσεις κρατικών υπαλλήλων, μεταξύάλλων. Ήδη, τα προεόρτια έχουν αρχίσει, όπως θα διαπίστωσαν όσοι άκουσαν τις εξαγγελίες Ρέππα.

Ε) Μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που οι τελευταίεςκυβερνήσεις ευαγγελίζονται, ψηφίζουν, αλλά δεν εφαρμόζουν, όπως, για παράδειγμα, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, θα πρέπει να ολοκληρωθούν άμεσα. Το περιθώριο που έχει δοθεί από την τρόικα είναι έως το τέλος του πρώτο τριμήνου

Στ) Προχωρούν άμεσα το νέο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, το νέο εργασιακό και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Εν περιλήψει, έρχονται, αύξηση των ορίων ηλικίας, κατάργηση του κατώτερου μισθού και νέοι φόροι. Μόνο στα ακίνητα, για το 2012, υπολογίζονται στα 4 δις ευρώ...

Ζ) Έως το τέλος του α' εξαμήνου, το οικονομικό επιτελείο της(όποιας) κυβέρνησης, θα πρέπει να έχει καταθέσει ολοκληρωμένο σχέδιο, για τη διασφάλιση επιπλέον 7 δις ευρώ, κατόπιν απαίτησης της τρόικας.

Όποιος, τέλος, επιχειρήσει να κάνει απόπειρα να προβλέψει τις εξελίξεις και για το β' εξάμηνο του 2012, προφανώς ...δεν ζει στην Ελλάδα, όπου όλοι οι προγραμματισμοί ανατρέπονται όχι από εξάμηνο σε εξάμηνο, πλέον, αλλά από εβδομάδα σε εβδομάδα.

Καλή (;) χρονιά