Γίνε το στήριγμα για το παιδί
Τολμάμε να παραδεχτούμε , πως η αγάπη είναι απεριόριστη; Να αποδεχτούμε πως υπάρχει αρκετή ευτυχία για όλους; Και που την βρίσκουμε ; Πως μαθαίνουμε για εκείνη; Μήπως τα μπετά , «πωλούνται» στην οικογένειά μας;
Το παιδί βλέποντας τους γονείς του , διδάσκεται , τον σεβασμό, την ευγένεια. Ευτυχισμένοι γονείς , δε σημαίνει δύο γονείς μαζί. Αλλά δυο γονείς που ζουν αρμονικά , συνεργάζονται για το καλό του παιδιού και στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Η ουσιώδης ευημερία του τέκνου, δεν έχει τιμή. Δεν εξαγοράζεται με ακριβά παιχνίδια, ούτε με ηλεκτρονικές συσκευές.
Το να πάρουμε το παιδί μας από το σχολείο, να περπατήσουμε μαζί του , να τον πιάσουμε από το χέρι ρωτώντας το, «τι κάνεις ,πως πέρασες σήμερα», αξίζει όσο όλα τα παιχνίδια ενός πολυκαταστήματος. Η συζήτηση γεφυρώνει τις καρδιές των ατόμων , δυναμώνοντας την κλωστή που ενώνει τις ψυχές τους.
Χθες, γνωστοποιήθηκε ότι ένα παιδάκι 14 ετών φαίνεται να δεχόταν κατ’ εξακολούθηση bullying από τέσσερις ανηλίκους. Ειδικότερα, όπως καταγγέλθηκε στην αστυνομία, οι ανήλικοι δράστες, συμμαθητές του 14χρονου παθόντα, από τριετίας περίπου μέχρι και χθες, συστηματικά τον εκφόβιζαν με απειλές και με πρόκληση σωματικών βλαβών εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος.
Και τώρα αναρωτιέμαι. Τρία ολόκληρα χρόνια συνέβαινε το περιστατικό μέσα σε ένα σχολείο. Πιθανόν παρόμοια γεγονότα να διαδραματίζονται και σε γειτονικά σχολεία. Το χειρότερο σενάριο είναι πως τέτοια σκηνικά, ίσως να εμφανίζονται και πίσω από κλειστές πόρτες , μέσα σε οικογένειες. Ας πάρουμε το πρώτο μέρος αρχικά.
Γιατί το θύμα δεν μίλησε στην οικογένεια του; Γιατί δεν ανοίχτηκε σε κάποιο φίλο του; Γιατί ο φίλος του , δεν το συζήτησε με τους δικούς του γονείς; Κι αν ένα παιδί αντιμετωπίζει προβλήματα στην οικία του, τι μπορεί να κάνει; Που να απευθυνθεί; Κι αν το πάρουν από το σπίτι , τι του εγγυάται το κράτος για το μέλλον του; Τι εξασφαλίζει σε ένα παιδί που θα φύγει μακριά από τον τόπο που μεγάλωσε; Πως θα επουλωθούν οι πληγές του; Υπάρχει κάποιο κρατικό πρόγραμμα;
Ας κλείσουμε την οθόνη για μερικά λεπτά. Ας παλέψουμε για να περάσουμε πίστες ώστε να δυναμώσουμε την αγάπη μέσα στο σπίτι μας και όχι τον ήρωα στο παιχνίδι του κινητού. Και ας γίνουμε το άτομο που την δύσκολη στιγμή , θα αναζητήσει το παιδί μας. Ο φίλος , που θα εμπιστευτεί το θύμα όταν στριμωχτεί στον τοίχο. Αυτά αξίζουν στην ζωή.
Να είσαι εκεί πάντα , για αυτόν που αγαπάς…
Trending
