«Συνταγματικώς ανεκτά» τα πληθυσμιακά κριτήρια για τα φαρμακεία

Με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε «συνταγματικώς ανεκτή» τη θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων.

Σύμφωνα με την απόφαση (2522/2011) του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ ο περιορισμός αυτός «αποσκοπεί στην καταπολέμηση του πληθωρισμού των φαρμακείων με παρενέργειες όπως φαινόμενα υπερσυνταγογράφησης και κατευθυνόμενης συνταγογράφησης, τα οποία προκάλεσε στο παρελθόν, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, η υπέρμετρη, ενόψει του μεγέθους του πληθυσμού και των αναγκών του σε φάρμακα, αύξηση του αριθμού των φαρμακείων ιδίως σε μεγάλα αστικά κέντρα».

Τα φαινόμενα αυτά, τονίζεται στην απόφαση, «εκτός των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν στη δημόσια υγεία, ενόψει προφανώς του ότι σε περίπτωση που τα φάρμακα λαμβάνονται χωρίς λόγο ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη της υγείας, έχουν ως συνέπεια και την οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών, των οποία απειλείται η οικονομική βιωσιμότητα».

Ωστόσο, το όλο θέμα παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, λόγω μείζονος σπουδαιότητας.

Υπενθυμίζεται ότι με παλαιότερη απόφαση (3665/2006), η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε κρίνει αντισυνταγματικά τα πληθυσμιακά κριτήρια που επέβαλε σχετικός νόμος του 1991, επιτρέποντας την ίδρυση νέων φαρμακείων σε αναλογία 3.000 κατοίκων. Μετά την απόφαση αυτή, όμως εκδόθηκε νέος νόμος (3457/2006), που περιόρισε την πληθυσμιακή αναλογία στους 1.500 κατοίκους ενώ διατήρησε και την ελάχιστη απόσταση μεταξύ των φαρμακείων.

Μάλιστα, το ΣτΕ στην απόφασή του μνημονεύει και πρόσφατη απόφαση του ΔΕΚ που έκρινε ότι δεν αντίκειται στο άρθρο 49 της Συνθήκης της
ΕΕ (ελευθερία εγκατάστασης) η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για τη χορήγηση νέων αδειών φαρμακείων στην Ισπανία.