Αύριο η κηδεία του δημοσιογράφου Μέμου Φαράκου

Ο Μέμος Φαράκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1946, στα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας, από την εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ». Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «ΜΑΧΗ», «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ», «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», «ΣΗΜΕΡΙΝΑ», «ΒΡΑΔΥΝΗ» και στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ», ενώ υπήρξε προϊστάμενος εξωτερικού δελτίου και σύμβουλος έκδοσης του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Επίσης, ήταν αρχισυντάκτης ειδήσεων της ΕΙΡΤ, υποδιευθυντής Ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA», διευθυντής των Τ/Σ «ΚΑΝΑΛΙ 5» και «EXTRA» και συντάκτης στην ΕΤ1 και τον «ΑΝΤΕΝΝΑ», ενώ διετέλεσε αρχισυντάκτης του ραδιοφωνικού σταθμού «ΑΘΗΝΑ 9,84». Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συμμετείχε σε περισσότερες από εκατό αποστολές στο εξωτερικό, όπως στο Νταβός, στη Μόσχα, στο Βελιγράδι, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και στην Άγκυρα.

Η πορεία του Μέμου Φαράκου εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τη μεταπολεμική αθηναϊκή δημοσιογραφία. Αυτή τη διαδρομή, σ' ένα δύσκολο, αλλά και συναρπαστικό επάγγελμα και τη συνεργασία του με τουλάχιστον 17 εκδότες - εργοδότες έχει αφηγηθεί στο βιβλίο του «Οι εργοδότες», 2005, αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο των εφημερίδων και της τηλεόρασης. Στη συγγραφική του δράση ανήκει επίσης το βιβλίο «Πώς δενόταν το ατσάλι, τα πικρά, μεγάλα, ωραία χρόνια» 2010. Στο τελευταίο βιβλίο του «Ήταν κάποτε ένας πόλεμος», κατέγραψε τη συμμετοχή των δημοσιογράφων στην εποποιία του Ελληνοαλβανικού Μετώπου του 1940.

Ο Μέμος Φαράκος εκτός από τη δημοσιογραφική και συγγραφική του δράση είχε και συνδικαλιστική δραστηριότητα, καθώς υπήρξε μέλος του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και μέλος του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ. Διετέλεσε, επίσης, μέλος της γνωμοδοτικής επιτροπής των Βραβείων του Ιδρύματος Μπότση.

Ο Μέμος Φαράκος υπήρξε ένας δημοκρατικός άνθρωπος με παιδεία και ήθος και διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ευρυμάθειά του. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε με όλες του τις δυνάμεις, υπερασπιζόμενος τις αξίες του και το δημοσιογραφικό επάγγελμα.

Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του θα τους μείνει αξέχαστη η απαράμιλλη ευγένειά του, η αισιοδοξία και η θετική στάση, με την οποία αντιμετώπιζε τα προβλήματα, στάση την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψε.