Το μπαλάκι στο γήπεδο του Ανδρουλάκη

Αλλάζει το πολιτικό σκηνικό; Για την ώρα ναι, με δεδομένο ότι οι έρευνες κοινής γνώμης δεν είναι παρά φωτογραφίες της στιγμής. Τον τελευταίο μήνα καταγραφόταν σταθερά απώλεια δύναμης των δύο μεγαλύτερων κομμάτων και ενίσχυση (μεγαλύτερη ή μικρότερη) του ΚΙΝΑΛ, έως το σημείο μάλιστα να αναρωτηθούν ορισμένοι αν ο δικομματισμός πνέει τα λοίσθια. Το ίδιο τοπίο αποτύπωσε και η τελευταία δημοσκόπηση της Pulse η οποία όμως περιλάμβανε επιπρόσθετα δύο ευρήματα. Θα σταθώ για την ώρα στο πρώτο και συγκεκριμένα στις απαντήσεις στο ερώτημα ποιος πολιτικός αρχηγός μπορεί να εκφράσει καλύτερα το κέντρο:

Μητσοτάκης 26%, Τσίπρας 20%, Ανδρουλάκης 22%. Εκπληξη πρώτου μεγέθους που, εκτός από καμπανάκι για τον ΣΥΡΙΖΑ (σε συνδυασμό με την πρόθεση ψήφου), αποτελεί σοβαρό μήνυμα και για την κυβέρνηση (σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο βαθμός ικανοποίησης για τα κυβερνητικά πεπραγμένα κινείται σε αρκετούς τομείς σε χαμηλά επίπεδα).

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τότε που εξελέγη αρχηγός της ΝΔ αργά, σταθερά και μεθοδικά έκανε άνοιγμα προς το κέντρο, με μεγάλη επιτυχία όπως αποτυπώθηκε με απόλυτη ευκρίνεια στο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών. Το ισχυρό του χαρτί ήταν το μεταρρυθμιστικό δόγμα που πρόβαλε, εάν δεχθούμε τον ορισμό της Αννας Διαμαντοπούλου (newsbomb.gr) που υποστήριξε ότι ο κεντρώος χώρος ήταν εκείνος που στη μεταπολιτευτική ιστορία στήριξε τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην χώρα. Εμφανίστηκε κάποιος άλλος καλύτερος μεταρρυθμιστής τελευταία; Μάλλον όχι, επομένως η μεταστροφή συνδέεται κυρίως με τις διαδοχικές αποτυχίες της κυβέρνησης στη διαχείριση των κρίσεων και ενδεχομένως στο ύφος της εξουσίας.

Το θέμα είναι όμως ότι αν η μεταστροφή που ανιχνεύεται σήμερα δημοσκοπικά αποκτήσει χαρακτηριστικά μόνιμης τάσης, τότε η αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη ενδέχεται να αποδειχθεί «όνειρο θερινής νυκτός» (εάν επιβεβαιωθούν και τα ευρήματα μιας ακόμη δημοσκόπησης, εκείνης της Prorata). Το γνωρίζουν αυτό στο Μαξίμου, εξ ου και οι διαρροές περί «τρίτης κάλπης» εάν δεν σχηματίζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση – σε μια προσπάθεια συσπείρωσης – ενώ στο τραπέζι της συζήτησης έπεσε και η ιδέα της αλλαγής του εκλογικού νόμου Θεοδωρικάκου προκειμένου να αυγατίσει το bonus των εδρών προς το πρώτο κόμμα: εν ολίγοις να χαμηλώσει το όριο της αυτοδυναμίας.

Ταυτόχρονα όμως με τους προβληματισμούς στο Μαξίμου τα νέα δημοσκοπικά δεδομένα πρόσφεραν, για πρώτη φορά, υπόβαθρο στην πρόταση Τσίπρα για προοδευτική διακυβέρνηση που έως πρόσφατα είχε αμιγώς θεωρητική διάσταση - όχι μόνον γιατί δεν ήθελε η «νύφη», αλλά κυρίως γιατί δεν έβγαιναν τα κουκιά. Οπότε κλείσαμε; Ούτε κατά διάνοια, αλλά ορισμένοι, αρκετοί ίσως, άρχισαν να ψάχνονται.

Καπάκι με τη δημοσκόπηση της Pulse, από την οποία προκύπτει ότι αθροιστικά το 65% των ερωτηθέντων λένε «ναι», και υπό αυστηρές προϋποθέσεις, σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ (το δεύτερο σημαντικό εύρημα που σας έλεγα), ήρθε και η άποψη που εκφράστηκε δημόσια ότι ίσως πλέον έχουν αμβλυνθεί οι τραυματικές μνήμες των ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής από τη στάση της Κουμουνδούρου. Ούτως ή άλλως όμως, το μπαλάκι φαίνεται ότι πάει στο γήπεδο του Ανδρουλάκη, που θα δυσκολευτεί να επιμείνει μέχρι τέλους στην επιλογή της «αυτόνομης πορείας» της παράταξής του, από την στιγμή που ενδέχεται να τεθεί θέμα διακυβέρνησης της χώρας.

Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας έχασε πολύτιμο χρόνο μένοντας προσηλωμένος στη διαχείριση του εσωκομματικού τοπίου, με στόχο να αποφευχθούν ακραίες συγκρουσιακές καταστάσεις. Αποτέλεσμα; Εγκλωβίστηκε σε ένα είδος αντιπολιτευτικής ακινησίας, γεγονός που έπληξε και το προσωπικό του πολιτικό απόθεμα. Τελικά, έστω και στο παρά πέντε, υιοθέτησε το δόγμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου «ό,τι δεν λύεται, κόβεται», με την πρότασή του για εκλογή των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος από τη βάση, και για πλαφόν στη βουλευτική θητεία. Συνδυαστικά, έχω την εντύπωση, παρουσίασε πριν από λίγο καιρό και μία ομάδα επιστημόνων – τεχνοκρατών που τον πλαισιώνει πλέον, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι το «παλμαρέ» των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αξιολογείται από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης ως ελαφρώς φτωχό και ενίοτε απωθητικό.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μάλλον καταφέραμε και πάλι να μην πλήξουμε.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Διαμαντοπούλου στο Newsbomb.gr: Η άνοδος του ΚΙΝΑΛ δίνει προοπτική διακυβέρνησης και στον ΣΥΡΙΖΑ